Nieuws

De Goede Week zijn we goed begonnen, met een mooie Palmpasenviering op zaterdagavond 23 maart. Met achttien kinderen met Palmpasenstokken, maakten we een grote intocht in de kerk, begeleid door de zang van Sing@Victor. Zo vierden we hoe Jezus Jeruzalem binnenreed en door het volk werd bejubeld. Hoe het afliep met Jezus, kregen we te zien en te horen via een filmpje van de Zandtovenaar. Ik kon het zelf natuurlijk niet zien, maar wat ik van veel mensen te horen kreeg, is dat het de moeite waard was om naar te kijken, alleen al vanwege de kunstigheid en de snelheid waarmee de Zandtovenaar de ene afbeelding over laat gaan in de volgende. Op Witte Donderdag herdachten we het laatste avondmaal van Jezus en zijn leerlingen in de Marcuskapel. Ik leg in deze viering zelf altijd de nadruk op de voetwassing, waarover we in het evangelie horen. Dat Jezus de voeten wast van zijn leerlingen vind ik een gebaar dat net zo sprekend is als het ronddelen van brood en wijn. Hierna kwamen de kinderen van basisschool De Caegh in twee groepen naar onze kerk voor hun Paasviering. Uiteraard begeleid door beelden en muziek, waarmee de kinderen enthousiast meezongen. Op Goede Vrijdag staat altijd het lijden en sterven van Jezus centraal. Om 15.00 uur hebben we in de Horstenburgh de Kruisweg gebeden aan de hand van een boekje met mooie schilderijen en teksten. Om 19.00 uur was Sing@Victor weer aan de beurt. Degenen die deze viering hebben bezocht, vonden het mooi en indrukwekkend. Helaas waren er weinig mensen. Jammer toch, want het verhaal van Jezus, verbonden met onze eigen levensweg, raakt je eigenlijk altijd. Vergelijk het maar met The Passion, die we van de televisie kennen, of met de Mattëus-Passion. Op zaterdagavond was er om 21.00 uur de Paaswake. Eén van de rituelen die daarbij horen, is het besprenkelen van de mensen met pas gewijd water. Dat deed ik deze keer samen met Josué Mejia Sanchez, onze diaken. Hij had er duidelijk lol in om samen met mij de kerkgangers te besproeien. Volgend jaar mag hij dat als priester, waarschijnlijk in een andere kerk, alleen doen. Het Parochiekoor zong een mis van Jakob de Haan. Deze Mis hebben ze met Muzieklust gezongen bij het honderdjarig bestaan ervan. Nu moest het alleen met orgel, maar het klonk zeker zo mooi als toen. En zo vierden we in de Paaswake en ook op Eerste Paasdag dat Jezus opstond uit de dood. In haar welkomstwoord op Eerste Paasdag benoemde Hanneke Ocheda het nieuwe licht van de Paaskaars en het nieuwe leven in de wereld om ons heen. Daarna kwam weer het wijwater aan bod. Nu konden de kerkgangers zichzelf er een kruisje mee geven. Zo mocht iedereen zich gezegend weten. In haar overweging riep Hanneke ons op om de stenen voor ons ‘graf van onmacht’ weg te laten rollen. Dan opent zich ook voor ons nieuw leven. Deze viering werd opgeluisterd met zang van Entre-Deux. Zo werd het, na een goede Goede week, Pasen in onze Sint Victorparochie. Dank aan iedereen die eraan heeft meegewerkt om dit ook dit jaar weer mogelijk te maken: de leden van de koren, de kosters en lectoren, maar ook de mensen achter de schermen: de bloemengroep, de kerkwerksters en koperpoetsers de mensen van het secretariaat, de gastvrouwen op de pastorie, enz. enz. Pasen is een feest dat in de Kerk na Tweede Paasdag nog niet afgelopen is. Het duurt nog tot komende zondag. Daarom wens ik u ook nu nog van harte een zalig Pasen. Dat de opgestane Christus voor u een bron van licht en inspiratie mag zijn! Pastor Bert Glorie

Op Paaszaterdag kwamen de zeven kinderen die dit jaar hun Eerste Communie doen bij elkaar in de pastorie. Daar werd de tafel gedekt door enkele leden van de werkgroep die de kinderen op deze grote dag voorbereidt. Voor iedereen stond er een beschilderd bordje klaar met zijn of haar naam erop, ook voor mij! Ik vertelde het verhaal over het Laatste Avondmaal van Jezus en daarna gingen ook wij eten. Er was een groot breekbrood, waarvan we allemaal een stukje konden afbreken om aan elkaar door te geven. Op deze middag hebben we ook nog twee liedjes geoefend voor de viering waarin de kinderen hun Eerste Communie doen. Deze vindt plaats op zondag 7 april. Zaterdagmiddag wordt de hele viering doorgenomen. Daarna wordt de kerk versierd en worden de knutsels van de kinderen opgehangen. En dan is het nog één nachtje slapen… De viering begint om 13.00 uur. Alle parochianen en andere belangstellenden zijn van harte welkom. Let op: er is dit weekend dus geen reguliere viering!

Het kerkbestuur van de parochies van De Waterkant is op zoek naar versterking. Het gaat om de functies secretaris en penningmeester. Voor beide taken is momenteel iemand benoemd op voorspraak van het bisdom (Cees Backer). Zijn opdracht was om met de andere bestuursleden een aantal zaken op orde te brengen, na het ontslag van het vorige bestuur. Het bestuur heeft hier de afgelopen drie jaren hard aan gewerkt. Er zijn ook weer enkele vrijwilligers uit de kerken van De Waterkant toegetreden tot het bestuur, te weten Ruud ter Schure en Peter Bakker. Het is voor de toekomst van belang om de functies van secretaris en penningmeester te laten vervullen door vrijwilligers die van harte zich willen inzetten voor de kerkgemeenschappen in ons samenwerkingsverband en die hier geworteld zijn. Het katholieke geloof in De Waterkant heeft toekomst als wij ook middels inzet op praktische zaken als secretariaat en financiën tot instrument van de heilige Geest willen zijn. Wij hopen dat er in onze regio mensen zijn die zich tot deze taken geroepen voelen. Uiteraard zal eerst een nadere kennismaking wenselijk zijn om uitleg te krijgen over het werk en de hoeveelheid tijd die ermee gemoeid zal zijn. Voor de functie van penningmeester mag gerekend worden op ongeveer 8 uur in de week en voor de functie van secretaris ongeveer 4 uur in de week. Mocht u meer willen weten over deze functies of er over willen spreken, neemt u dan s.v.p. contact op met Cees Backer via penningmeester@parochiesdewaterkant.nl of 06-41184346. Er is voor beide functies op aanvraag een functieprofiel beschikbaar. Voorzitter kerkbestuur, pastoor Alvaro Rodriguez Luque

Tweede fase van de Synodale Consultatie Drie jaar geleden gaf paus Franciscus het startsein voor een ‘synode over synodaliteit’ onder de titel ‘Voor een Synodale Kerk. Gemeenschap, participatie, missie’. Wereldwijd is er in 2021 gesproken over dit onderwerp, waarbij zowel katholieken als niet-katholieken hun mening konden geven. Ook in ons dekenaat is er in dat kader een bijeenkomst gehouden, waarvoor de parochianen van de Waterkant uitgenodigd waren. De gespreksresultaten zijn via de bisschoppenconferenties naar Rome gezonden. Daar werd in oktober 2023 een synode gehouden, waaraan niet alleen bisschoppen, maar ook andere mensen hebben deelgenomen, waaronder voor het eerst een aantal vrouwen. Maar dat was nog maar een tussenstap. We gaan nu de tweede ronde in, waarin wij als betrokken leden van de kerk en andere belangstellenden van gedachten kunnen wisselen over de thema’s die tot nu toe naar voren zijn gekomen. In dit proces denken we biddend na over hoe alle gedoopte gelovigen (leken, religieuzen, diakens, priesters, bisschoppen) Gods volk vormen onderweg op aarde onder aanvoering van de Heilige Geest. Wat echt belangrijk is, is dat we proberen te ontdekken wat de Heilige Geest ons te zeggen heeft, en wat wij elkaar vanuit die ervaring te vertellen hebben. De volgende gespreksthema’s worden ons aangereikt: Thema 1: Ons gedoopt-zijn als basis van ons Kerk-zijn Thema 2: Vorming in een missionaire Kerk
Thema 3: Deelname aan een verwelkomende Kerk
Thema 4: Vrouwen in het leven en de zending van de Kerk U krijgt de gelegenheid om over deze thema’s mee te praten in onze regio. De bijeenkomst voor de parochies in regio De Waterkant is gepland op zaterdag 13 april a.s. van 10.00 tot -12.00 uur in de Hiëronymuskerk te Wognum (Kerkweg 1). Ter voorbereiding is veel materiaal te raadplegen op de officiële website van de RK Kerk in Nederland: https://www.rkkerk.nl Hebt u vragen over dit synodale proces of wilt u zich aanmelden voor de bijeenkomst in onze regio, dan kunt u zich wenden tot pastoor Alvaro Rodriguez Luque: e-mail: pastoor@parochiesdewaterkant.nl of Tel.: 06-87375420.

Zaterdag, 11 mei 2024 in Venhuizen De 40MM (40.000 meter mars) is dé sponsorwandeltocht in West-Friesland. Al 51 jaar brengen de wandelaars van de 40MM sponsorgeld bijeen om verschillende projecten uit West-Friesland te ondersteunen in de minder ontwikkelde landen. Door de 40MM, geheel georganiseerd door vrijwilligers, wordt al het sponsorgeld besteed aan de projecten. Elk jaar weer lukt het de organisatie om met alle vrijwilligers een mooie route voor de wandeltocht te maken en ervoor te zorgen dat het de wandelaars op die dag aan niets ontbreekt. Denk aan gezelligheid langs de route, lekkere verse appels, pannenkoeken, een bakje koffie en ga zo maar door. Elke 2 á 3 km staat een stempelpost met een versnapering. De E.H.B.O. is op diverse plaatsen aanwezig en na afloop kunt u  gratis de spieren laten masseren. Wij hopen natuurlijk weer op mooi weer op deze altijd prachtige dag van de 40MM. Wandelt u mee op zaterdag 11 mei 2024? Er zijn meerdere routes. U kunt kiezen voor een kortere route of gaat u voor de volle 40 kilometer? De digitale inschrijving is via onze website www.40mm.nl Het is niet mogelijk om een papieren inschrijfformulier op te halen. Sponsorgeld  ophalen? U kunt natuurlijk uw eigen sponsor zijn, maar u kunt zich ook voor een vast bedrag per kilometer laten sponsoren, of voor een vast bedrag ongeacht hoeveel kilometer u loopt. De keuze is aan uzelf. Denk bij het zoeken van sponsors aan bijvoorbeeld familie, vrienden, collega’s of buren. Het sponsorgeld maakt u zelf aan de 40MM over. Wij zien u graag op zaterdag 11 mei 2024 in Venhuizen! Bestuur 40MM

Na Pasen gaat het secretariaat voor een aantal maanden van de dinsdagmiddag naar de woensdagmiddag. De openingstijd blijft hetzelfde, van 14.00 uur tot 16.00 uur. Met ingang van 3 april zien wij u graag op de woensdagmiddag. Groet Jan en José, secretariaat

Op zondagochtend 31 maart vieren we Eerste Paasdag in de kerk. We maken er een bijzondere viering van samen met het koor Entre-Deux. Pasen, de belangrijkste feestdag voor christenen. Op die ochtend, heel lang geleden, ontdekte Maria Magdalena dat het graf waar Jezus in gelegd was, leeg was. Zij was voor dag en dauw opgestaan om naar het graf te gaan. Ook wij mogen vroeg opstaan, want de wintertijd is voorbij, de zomertijd gaat beginnen. En dat is een prachtig symbool voor de nieuwe tijd waar wij voor staan. De klok een uur vooruit, wij een stap vooruit in de goede richting. Kom dus (gevoelsmatig om 9.00 uur al!) naar de kerk en begin de dag met het vieren van het leven. Welkom! Hanneke Ocheda-Stoetzer

In de afgelopen week kon je voelen dat de lente in aantocht was. Het waaide vaak hard, maar het werd al wel wat warmer en als de zon erbij kwam voelde het echt aangenaam. Fijn om buiten te zijn! Intussen wordt er ook weer hard gewerkt in de voortuin van de pastorie. Loop of fiets er maar eens langs! En nu komt ook Pasen in zicht. Nog een Goede Week en dan is het zover! We beginnen deze goede week al op zaterdagavond met Palmpasen. Dan vieren we de intocht van Jezus in Jeruzalem. Op een ezel komt hij de stad binnengereden, toegezwaaid door mensen met palmtakken. Ook wij maken een grote intocht in de kerk. De kinderen nemen hun palmpasenstok mee. Wilt u met uw (klein)kinderen ook palmpasenstokken versieren, er staan nog enkele houten kruisen in de pastorie. Aarzel niet en kom er een of meer halen. Bel even voordat u komt, dan weet u zeker dat er iemand is om de deur voor u te openen. Maar ook zonder palmpasenstok bent u natuurlijk welkom. Het koor Sing@Victor zorgt voor de zang tijdens deze viering. Ook laten we een filmpje zien van de Zandtovenaar, waarin in het kort de laatste dagen van Jezus worden getoond. We vervolgen de Goede Week op Witte Donderdag, ’s morgens om 9.00 uur in de Marcuskapel. Daar herdenken we hoe Jezus voor de laatste keer met zijn vrienden het Paasmaal vierde. Aan het eind van deze viering wordt alles van het altaar afgehaald, zodat het kaal en leeg achterblijft. Dit ter voorbereiding op wat komen gaat. Overigens drinken we na deze viering wel een kopje koffie in de pastorie, zoals we dat gewend zijn na een viering in de Marcuskapel. Op Goede Vrijdag om 15.00 uur bidden we de Kruisweg in de kapel van de Horstenburgh. Als u niet in de Horstenburgh woont, kunt u gerust naar de kapel komen om op dit uur het lijden en sterven van Jezus mee te beleven. Om 19.00 uur is er dan weer een viering in de Sint Victorkerk, wederom met zang van het koor Sing@Victor. Ook in deze viering staat de dood van Jezus centraal, verbonden aan het lijden in de wereld en wat wij zelf zoal meemaken. Op zaterdagochtend is er in de kapel van de Horstenburgh een Paasviering. Op zaterdagavond om 21.00 uur is er in de Sint Victorkerk de Paaswake met het Parochiekoor. Hierin vieren we de opstanding van Jezus uit de dood en hernieuwen we onze doopbelofte. Maar graag wil ik u ook de viering van Eerste Paasdag om 10.00 uur aanbevelen, waarin Hanneke Ocheda zal voorgaan. En natuurlijk wens ik u allen nu alvast een zalig Pasen. Dat het licht dat Christus in de wereld heeft gebracht voor u mag schijnen. Dat we ondanks alles wat er in de wereld gebeurt en alles wat u misschien zelf overkomen is de laatste tijd, het vertrouwen mogen houden dat we de ruimte krijgen om met elkaar iets op te bouwen en daaraan vreugde te beleven. Jezus is door God opgewekt uit de dood. Hij laat ons zien dat er toekomst is, zelfs over de dood heen. Laten we dus niet somber zijn, maar dankbaar omdat we hier leven en hier met elkaar iets van ons leven mogen maken. Pastor Bert Glorie

Nadat het bisdom had laten weten geen toestemming te geven voor het dorpsplein bij de Sint Victorkerk, heeft de parochieraad zelf het initiatief genomen om de voortuin bij de pastorie onder handen te nemen. De tuin wordt omsloten door een heg, maar als onderdeel van de gemeenschap, willen wij openheid uitstralen naar alle Obdammers. We willen een centrale plek creëren in het hart van het dorp, waar iedereen welkom is. De toegankelijkheid moest beter. Dus is een groot deel van de heg eruit gehaald. In het midden staat een grote dennenboom, maar bij nadere inspectie bleek, dat op de hoogte van 9 meter waar de boom zich in tweeden splitst, de stam van binnenuit begon te rotten. Dus deze moest om. En toen kwam Stichting Oud Obdam Hensbroek om de hoek kijken. Ed Grouwstra, die als overbuurman, alles op de voet kon volgen, kwam belangstellend vragen wat er allemaal gaande was. En ook wat er met de stam van de grote dennenboom ging gebeuren. Hij had namelijk wel een idee. Zo’n beeld bepalende plek verdient weer opnieuw een karakteristieke uitstraling. Hij lanceerde zijn idee om van deze dennenboom een mooie bank te maken. Waarbij niet alleen Stichting Oud Obdam-Hensbroek bij betrokken raakt, maar waar ook alle inwoners van Obdam van kunnen genieten. De bank die Ed voor ogen heeft bestaat uit een zitgedeelte, misschien zelfs tête-à-tête, dus met aan de voor- en achterkant een zitgedeelte. Aan weerszijden twee palen, met daar, op ooghoogte een kastje tussen bevestigd. In dat kastje achter glas, plaatst Stichting Oud Obdam-Hensbroek wisselend foto’s en teksten van beelden uit Obdam en Hensbroek. Maar ook kan er informatie of bijzonderheden op beeld van de Victorkerk in worden getoond. Alles moet natuurlijk passen in het geheel. Daarom neemt Ed in zijn ontwerp ook o.a. de poort voor de kerk mee in zijn gedachten. ‘Ik zie een soort rasterwerk in de poort, die ook terug kan komen in het bankje. Dit rasterwerk geeft voor mij een soort biechtstoel idee,’ vertelt Ed. En waar wij als dorp vreselijk goed in zijn, kwam nu onmiddellijk naar voren; saamhorigheid, van Obdam voor Obdam, het sociale gevoel wij zijn er voor elkaar. Want meteen was daar het loonbedrijf van Jac van Diepen, die ervoor zorgde dat de omgezaagde stukken stam naar Storm houthandel werden vervoerd. Daar werden de stukken stam in de zagerij tot prachtige planken gezaagd. Vervolgens kwam Ed met dezelfde vraag bij Sijs BV. aan de Berkmeerdijk en natuurlijk stemde Lia Sijs onmiddellijk in met dit prachtige idee. De planken mogen over de van diktebank, zodat er gladde Amerikaans grenen planken als eind resultaat komen. U hoort het we zijn volop bezig, maar we zijn er nog lang niet. Plannen, ontwerpen, vrijwilligers en sponsors, iedereen zet zich in om van de voortuin van de Sint Victorkerk een centraal, toegankelijk en open plek te maken, waar het fijn is om te zijn. En waar iedereen welkom is! De parochieraad Sint Victor Obdam

Tijdens de vastenperiode wordt er op woensdag 13 maart 2024 een Sedermaaltijd gehouden in de PKN kerk van Hensbroek, Kerkweg 2. Het begint om 17.30 uur en zal tot ongeveer 19.00 uur duren. Tijdens deze Sedermaaltijd wordt uitleg gegeven over de verschillende onderdelen van de maaltijd. Al de gerechten hebben een symbolische betekenis en vertellen het verhaal over de Uittocht uit Egypte van het volk Israël. •  De Sederschotel, waarop onder andere een lamsboutje, ei, bittere kruiden, radijs en zoete koek ligt. •  Een kommetje met zout water. •  Drie matses. •  Vier bekers wijn. Na de Sedermaaltijd houden we een sobere maaltijd van soep met brood. Neemt u alstublieft uw eigen soepkom en lepel mee. Aan het eind van de maaltijd is er een open schaal collecte, de opbrengst is voor een goed doel: Stichting Uganda, werkvoortzetting van pater Kees Spil. Weet u welkom, maar meldt u van tevoren wel aan! Dit in verband met het klaarzetten van de tafels, stoelen en Sedermaaltijd. dominee Sylvia Neuféglise: sylvia.neufeglise@kpnplanet.nl of pastoraal werker Anne-Marie van Straaten: anne-marievanstraaten@hotmail.com Datum: 13 maart 2024 Aanvang: 17.30 uur Plaats: PKN kerk, Kerkweg 2, Hensbroek Graag tot ziens, dominee Sylvia Neuféglise en pastoraal werker Anne-Marie van Straaten

Op zaterdag 23 maart om 19.00 uur is er een Gezinsviering met medewerking van het koor Sing@Victor en pastor Bert. Je bent van harte welkom om met je versierde Palmpasenstok naar de kerk te komen. We gaan met z’n allen een paar rondjes door de kerk lopen zodat iedereen kan zien wat voor moois je ervan gemaakt hebt. Verder luisteren we naar het verhaal van Palmpasen en kijken naar een film met de Zandtovenaar. Om het jullie gemakkelijk te maken zijn er houten kruisen af te halen, die je dus alleen nog hoeft te versieren. De kruisen zijn op te halen voor of na de vieringen van de komende weekenden en op dinsdag- en donderdagochtend tussen 9.00 en 11.00 uur en dinsdagmiddag tussen 14.00 en 16.00 uur. Natuurlijk kun je het kruis ook eenvoudig zelf maken! Na afloop van de viering mag je de stok weggeven aan iemand die oud of ziek is of heel speciaal voor je. Veel plezier met het versieren en graag tot 23 maart! De symboliek van de Palmpaasstok Houten kruis: verwijst naar wat er op Goede Vrijdag zal gebeuren met Jezus, die zal sterven aan het kruis. Op Palmzondag weten de mensen dat nog niet; dan is het nog feest. Buxustakjes: staan symbool voor de palmtakken waarmee de mensen langs de weg stonden toen Jezus Jeruzalem binnentrok. Ze zijn symbool voor eeuwig leven. Broodhaantje: verwijst naar het Laatste Avondmaal en de haan zelf is de haan die straks, wanneer Jezus gevangen genomen is, zal kraaien als Petrus Jezus zal hebben verloochend. Ook verwijst de haan naar de paasmorgen, de ochtend van de Verrijzenis. De haan is de eerste die de paasmorgen begroet. Slingers van rozijnen of krenten: verwijzen naar de wijn van het Laatste Avondmaal. 12 rozijnen verwijzen naar de 12 vrienden van Jezus. Eieren: een teken van nieuw leven, en verwijzen zo naar de verrijzenis, naar Pasen. De Werkgroep Gezinsviering

U weet ongetwijfeld dat de plannen die ontwikkeld zijn voor een Dorpsplein, afgewezen zijn door het bisdom. Men wilde geen constructie waarbij de gemeente de grond van de parochie in erfpacht zou krijgen. Maar, zoals een beroemde Amsterdamse filosoof al beweerde: ‘ieder nadeel heb z’n voordeel’. Doordat er zo intensief over het Dorpsplein is nagedacht, kwamen we als Parochieraad al gauw tot de conclusie dat we, als de plannen niet door konden gaan, in elk geval wel wat konden doen aan de toegankelijkheid van onze voortuin. En daar wordt nu hard aan gewerkt. Een paar weken geleden heeft Bram Bakker, het hoofd van onze Tuinkabouters, aan de Parochieraad het ontwerp laten zien dat hij samen met zijn dochter Simone had gemaakt. Wat ik heel bijzonder vond, was dat Bram voor mij een ontwerp in reliëf had gemaakt, driedimensionaal dus, met piepschuim, kunstgras en andere stoffen, zodat ik ook een indruk kon krijgen van hoe het zal worden. U hebt misschien al gezien dat een groot deel van de heg is weggehaald. Dat mocht ook wel. Ik ben blij dat er nog steeds parochianen zijn die met een goed idee komen en dat dan ook kan worden uitgewerkt. Want ja, je kunt een ontwerp maken, maar het zal ook moeten worden uitgevoerd en liefst door vrijwilligers, want dan wordt het niet te duur. Gelukkig is onze groep Tuinkabouters de laatste jaren niet kleiner geworden, zodat er vele handen zijn die het werk licht maken. En met Bram Bakker en Jan Beentjes is de leiding van dit project in goede handen. Binnen een maand of drie kan het klaar zijn. U hoort er spoedig meer over, maar u kunt ook gewoon eens langs lopen om te bekijken hoe het werk vordert.

Valentijn is één van de bekendste heiligen geworden, een ‘postillon d’amour’ die met zijn blijde boodschap veel harten weet te veroveren. Of er dit jaar veel Valentijnskaarten verstuurd zijn, dat weet ik niet. Het is lang geleden dat ik er zelf een heb ontvangen… Maar ik zat er dan ook niet op te wachten. Valentijnsdag viel dit jaar samen met Aswoensdag. Dat hield me meer bezig, want deze dag is voor mij nog altijd het begin van een bijzondere tijd. Ik probeer me wat te ontzeggen en wat meer te bidden. Maar eigenlijk hoeft niemand dat te weten, want de Vader in de hemel ziet het, en dat moet genoeg zijn. Ik zal er dan ook maar niet over uitweiden. U hebt misschien zelf ook wel het een en ander waaraan u in deze tijd extra aandacht besteedt. Of gaat uw aandacht uit naar een geheime geliefde? Dan was deze dag voor u misschien toch ook wel een bijzondere dag. Zou uw Valentijn in de gaten hebben gehad wie het is die smachtend wacht… Als het om verliefdheid gaat, dan moet er ten minste één persoon zijn aan wie het geheim wordt geopenbaard. Dat is de geliefde die er toch een keer achter moet komen dat hij of zij wordt bemind. In zo’n geval is het niet voldoende als de Vader in de hemel het ziet. Gelukkig stuurt Hij dan heiligen als Sint Valentijn, die niets anders willen dan geliefden bij elkaar brengen. Zo is de Vader in de hemel, die in het verborgene ziet, altijd bereid je te helpen, of je nu moeite hebt met vasten of moeite hebt om degene aan te spreken op wie je verliefd bent.

Stichting Uganda Werkvoortzetting pater Kees Spil mag wéér meedoen met de Vastenactie. Vanaf 1977 tot en met zijn gewelddadige dood in 1988 was pater Kees Spil uit de Zuidermeer werkzaam als parochiepastoor in Buswale. Hij had grote plannen voor de parochie die onder zijn zorg viel. Eén van zijn plannen was het bouwen van een ziekenhuis. Op het erf was nu slechts een klein dispensarium. Theresa Namuzizi, de zuster, had daar de touwtjes in handen. Er werden vaccinaties gegeven, malaria behandeld en ze verbond kleine wonden. Dit alles vond buiten plaats in de schaduw van de boom. De ijzeren spuiten met naalden werden ’s avonds in een hogedrukpan op een houten vuurtje uitgekookt. Simpel maar effectief. Buswale ligt twee uur rijden van de stad Jinja waar een ziekenhuis is. Een weg die in het regenseizoen, nog steeds, deels in een gevaarlijke modderpoel verandert. Een goede reden om Buswale en de omliggende dorpjes te voorzien van een ziekenhuis. Toen Kees in 1988 voor vakantie thuis kwam, had hij een schetsje mee van het erf rondom de kerk met daarop het te bouwen ziekenhuis. Met zijn broer, die timmerman was, besprak hij de details. Enthousiast en vol van de plannen stapte hij in juli 1988 weer in het vliegtuig naar Uganda, popelend om het met behulp van de giften die hij toen had ontvangen dit plan te realiseren. Kort na zijn terugkeer in Buswale werd hij tijdens een roofoverval op brute wijze vermoord. Kees heeft geen kans gekregen om het plan te verwezenlijken. Het bisdom, toen nog onder aanvoering van de Nederlandse bisschop Willigers, heeft vervolgens het plan uitgevoerd. Het ziekenhuis fungeert nog steeds, maar jarenlang was er door geldgebrek geen onderhoud. Daarom is de huidige staat slecht. Zo is het dak lek, waardoor het regenwater op veel verschillende plaatsen het ziekenhuisje binnenstroomt. Er is geen aansluiting op het openbare elektriciteitsnet, waardoor bij medisch handelen in het donker, vaak een zaklamp moet worden ingezet. Kozijnen en deuren moeten worden vernieuwd. De muren aan binnen- en buitenkant moeten worden hersteld. Door deze situatie zijn de werkomstandigheden niet aantrekkelijk. Kwalitatief goed medisch personeel is moeilijk te krijgen en vast te houden. Vanuit Buswale kwam de vraag om een renovatie. U kunt zich voorstellen hoe blij we waren toen het project onder de naam: “Verbetering St. Matia Mulumba ziekenhuis, Buswale, Oeganda” door de Vastenactie goedgekeurd werd. We hopen dat u deze renovatie een kans wil geven door deel te nemen aan de vastenactie die start op 14 februari 2024. Wij zijn ontzettend dankbaar dat de parochies van de Waterkant zich de komende vastentijd weer gaan inzetten voor Stichting Uganda Werkvoortzetting pater Kees Spil om samen steen voor steen dit ziekenhuis te renoveren.


Vrijdagavond 9 februari komt bisschop Jan Hendriks naar Obdam om aan zeventien kinderen uit onze regio het sacrament van het heilig Vormsel toe te dienen. Hij legt de handen op bij alle vormelingen, een handeling die sinds de tijd van de apostelen het teken is van de gave van de heilige Geest: de Geest komt als een kracht in het leven van de vormelingen en beschermt hen. Hierna volgt de zalving met Chrisma. Dit is een symbool voor Gods Geest die in het hart van de vormeling doordringt. De bisschop tekent elke vormeling met het ‘zegel van de Geest’, vormgegeven als een kruisteken op het voorhoofd. Hierbij worden de volgende woorden uitgesproken: “…, ontvang het zegel van de heilige Geest, de gave Gods”. Uit verhalen van oude mensen weet ik, dat het sacrament van het Vormsel vroeger ééns in de zoveel jaar in een parochie werd toegediend. Hele schoolklassen kwamen dan naar de kerk om gevormd te worden. Daar ging nauwelijks enige voorbereiding aan vooraf. Ikzelf ben in 1972 gevormd en in die tijd ging de voorbereiding al zoals dat vandaag nog gaat. Ik kan me nog goed de liederen herinneren die we tijdens de vormselviering hebben gezongen. Het vormselproject heb ik bewaard. Toen ik naar het seminarie ging om priester te worden, moest vastgesteld worden dat ik gevormd was. Maar… er stond geen aantekening in het doopboek van de parochie Egmond aan den Hoef, waar ik vandaan kom. Ik was dan ook niet gevormd in die parochie, maar op het blindeninstituut waar ik destijds verbleef. Naarstig speurwerk van de pastoor leverde niets op. Niemand weet waar het archief gebleven is van het blindeninstituut waar ik het Vormsel heb ontvangen. Het enige ‘bewijs’ was de dikke map van het vormselproject, maar dat was uiteraard in braille. De pastoor wilde er gelukkig wel vanuit gaan dat ik destijds echt gevormd ben en daarmee het zegel van de heilige Geest heb ontvangen. Daarom schreef hij een vormbewijs uit, waarmee de deuren van het seminarie alsnog voor mij open gingen. Pastor Bert Glorie

Laatst zei een parochiaan tegen me: ‘Je had beloofd dat je nog bij mijn moeder op bezoek zou komen, maar je bent nooit geweest’. Hij had gelijk. Ik had wel vaak aan haar gedacht, maar was niet meer naar haar toe gegaan. Eén van de redenen was, dat ik zelf de weg niet kan vinden en dus altijd gehaald of gebracht moet worden. Dat zei ik hem ook. Maar hij zei: ‘Had mij maar even gebeld, dan had ik je wel een keer opgehaald’. ‘Nooit aan gedacht!’, antwoordde ik hem naar waarheid. Zo bracht hij me wel op een idee. Want dat kan natuurlijk. Als ik naar iemand toe wil gaan en ik weet niet hoe ik er moet komen en er woont familie in de buurt, dan kan ik proberen de familie te bellen en te vragen of iemand mij een keer kan halen. Maar het omgekeerde kan natuurlijk ook. Als u wilt dat ik bij u op bezoek kom, of bij iemand van uw familie of kennissenkring, laat het me dan maar weten. Waarschijnlijk kan ik samen met een lid van onze bezoekgroep komen, maar anders kan iemand mij misschien wel ophalen. Dus als u wilt dat ik kom, laten we dan samen bedenken hoe we dat kunnen regelen. Het lukt altijd wel op één of andere manier. Ja hoor, hoe dan ook, ik kom wel! Pastor Bert Glorie

Sinds september ben ik werkzaam in Regio De Waterkant voor mijn pastorale jaar. Op 19 november ben ik tot diaken gewijd en tot nu toe ben ik erg actief geweest in de parochie Hoogwoud. Ik ben de parochieraad en alle mensen van die parochie heel dankbaar dat ze me hartelijk hebben ontvangen en dat ze open stonden om mij te leren kennen en te zien hoe ik van dienst kan zijn, want diaken betekent ‘dienaar’; ik sta tot uw dienst. Het is de bedoeling dat ik mijn pastorale jaar in de hele regio doe, dus ook in Obdam. Ik wil daarmee zeggen dat ik nu als diaken doopsels en huwelijken mag vieren, de heilige Communie rond mag brengen, zieken kan bezoeken en voorgaan tijdens Woord- en Communievieringen en uitvaarten. U heeft me waarschijnlijk al in de parochie gezien in gezelschap van pastor Álvaro of pastor Bert, maar ik herhaal nog eens: ik sta tot uw dienst. Als u bijvoorbeeld iemand kent die ziek is en die graag de heilige Communie wil ontvangen of iemand die graag een bezoekje van mij ontvangt, laat het me maar weten. Paus Franciscus heeft gezegd dat we naar de straat moeten gaan om de liefde van God te laten zien. Aarzel niet om contact met me op te nemen, ik ben gewoon beschikbaar voor u. Mijn telefoonnummer is: 06-26198245. Josué Enmanuel Mejia Sanchez 


In de Sint Victorparochie wordt de Victorspeld uitgereikt aan iemand die zich op een bijzondere wijze heeft ingezet voor de parochie. Op zondag 7 januari viel deze eer te beurt aan Koos van der Zalm, tijdens de viering van het feest van Drie Koningen. In zijn welkomstwoord vertelde pastor Bert, dat deze drie wijzen uit het Oosten, hulde kwamen brengen aan het pasgeboren kind in de stal. Maar deze keer brengen we in de viering ook hulde aan iemand, die in onze parochie zijn sporen zeker heeft verdiend; koster Koos van der Zalm. Twaalf en een half jaar geleden, kwam Koos in de leer bij Dik Bankras, die hem het vak van koster heeft bijgebracht. Dik stopte en Koos werd meteen hoofdkoster. Samen met Jan Kruijer en Pim Obdam wisselden zij hun taken per week. Altijd keurig in het pak gestoken en met heel veel zorg heeft hij zijn werk gedaan. Geen moeite was hem te veel. Een stille kracht, waarop je kon vertrouwen. Vaak nam hij de altaarwas mee naar huis, waar zijn vrouw Ria de kelkdoekjes en andere doekjes die op het altaar worden gebruikt, waste. Koos was ook thuis in de techniek, daardoor heeft hij vooral in de begin jaren menig technisch klusje opgelost. Maar helaas gaan de jaren nu tellen en heeft hij aangegeven dat het kosteren na 12½ jaar mooi is geweest. Gelukkig is er steeds nieuwe aanvulling in het kosterteam, waardoor Koos het werk met een gerust hart over kan laten aan zijn collega’s. Daarom werd Koos na afloop van de viering naar voren gevraagd en werd in het bijzijn van zijn kinderen, de onderscheiding door de voorzitter van de Parochieraad, Win Bijman, opgespeld. Hij heeft de erespeld van de Sint Victorparochie dik verdiend. Koos, van harte gefeliciteerd! Parochieraad Sint Victor Obdam

Deze uitnodiging staat te lezen op een mooie banner die achterin onze kerk is geplaatst. Er staat nog veel meer op, want allerlei verschillende mensen mogen zich hier welkom voelen, ook jij. . 
Hanneke Ocheda las de tekst van de banner voor in de vieringen waarin zij voorging tijdens de Kerstdagen. En in de afgelopen weken is ook wel gebleken dat veel mensen zich nog steeds welkom voelen in onze Sint Victorkerk. Tijdens de gezinsviering op Kerstavond werd gezongen door het Sing Along kinderkoor, een projectkoor waaraan tweeëndertig enthousiaste kinderen meededen. En op Tweede Kerstdag wisten veel gezinnen de levende kerststal te vinden. Ook de vieringen met het Parochiekoor en Sing@Victor werden goed bezocht. Bijzonder was dit jaar ook de viering met Entre-Deux, op Kerstavond om 23.00 uur, waar een groep koperblazers van Muzieklust aan meedeed. Afgelopen zondag sloten we de kersttijd af met het feest van Drie Koningen. Het was een viering met het Parochiekoor, waarin Koos van der Zalm uit handen van Win Bijman, de voorzitter van onze Parochieraad, de Victorspeld ontving. Na 12,5 jaar trouwe dienst als hoofdkoster, legt hij zijn werk neer. Koos, nogmaals hartelijk dank en van harte gefeliciteerd met deze onderscheiding. En graag wil ik vanaf deze plaats ook alle vrijwilligers bedanken die ervoor gezorgd hebben dat we in deze Kersttijd weer een aantal mooie vieringen en activiteiten hebben kunnen verzorgen, waarbij veel mensen zich welkom hebben gevoeld.

Ieder jaar zijn er wel een paar mensen die mij ‘gezegende Kerstdagen’ toewensen. Dat zijn vrijwel altijd Protestanten. Die zijn dat zo gewend, en wat voor bezwaar zou je daar nou tegen kunnen inbrengen… Zouden de Kerstdagen niet gezegend mogen zijn? Ja, natuurlijk wel! Bijna alles kan toch gezegend worden? Ik herinner me de laatste avonden in Lourdes waarop altijd de devotionalia gezegend worden die de deelnemers voor zich op tafel hebben verzameld… Toen ik pastoraal werker was, nodigde ik een priester of een diaken uit om dat voor ons te doen. Nu mag ik die taak zelf verrichten. Het heeft iets ontroerends. Bij de beeldjes en andere souvenirs die de mensen gekocht hebben, hebben zij altijd gevoelens voor degenen aan wie ze ze willen geven. De zegen die erover uitgesproken wordt, bevestigt de verbinding tussen de gever, de ontvanger en God. Zo gaat dat met een zegen. We stellen ons menselijk handelen in het licht van God. We beseffen dat we zelf vaak onbeholpen zijn in ons doen en laten. Het is niet altijd zoals het zou moeten zijn. Maar met de zegen van God wordt het al gauw een stuk beter. We staan er in elk geval niet meer alleen voor. We mogen erop vertrouwen dat er ondanks onze tekortkomingen iets goeds mag ontstaan. In dat kader is het begrijpelijk dat Paus Franciscus enkele weken geleden heeft toegestaan zegen af te smeken over de relatie tussen mensen van hetzelfde geslacht. Stellen die de zegen willen ontvangen, staan open voor God, zegt de Paus en zo is het ook. Zelf heb ik al een keer de zegen gegeven aan een stel waarvan de vrouw gescheiden was en de man weduwnaar. Het was een kleine intieme plechtigheid waarbij hun kinderen met hun partners aanwezig waren. De man en de vrouw hadden samen om de zegen gevraagd en ik vond dat ik dat niet kon weigeren. Allebei hadden ze een aantal moeilijke jaren achter de rug. Ze waren dankbaar en blij dat ze elkaar gevonden hadden en deze nieuwe liefde mochten beleven. Ik weet zeker dat deze twee mensen open stonden voor God. Toch zal ik u niet snel ‘gezegende Kerstdagen’ toewensen. Dat klinkt als het uit mijn mond komt wat geforceerd. Ik ben nu eenmaal Katholiek. Een zalig Kerstfeest, daar heb ik diepere gevoelens bij en de bedoeling is hetzelfde. Ook hiermee wensen we elkaar toe dat de komst van Christus ons tot zegen mag zijn. Over een klein jaar wens ik u dan ook weer graag een zalig Kerstfeest. Maar op dit moment wil ik iedereen bedanken voor de vele kaarten, mailtjes en appjes die ik met Kerstmis mocht ontvangen. En voor u allen vraag ik Gods zegen over 2024. Pastor Bert Glorie

Zaterdagmorgen 9 december hebben de mannen van de kerstbomenploeg weer de grote buiten kerstbomen geplaatst. Nico Appel, Piet Klaver en Peter Smal, Jac van Diepen en Vic Obdam zijn namens de groep ondernemers, die de kerstbomen financieren, aan de slag gegaan. Wist u dat deze bomen 10 meter hoog zijn! En wel een meter diep, via een buis in de grond, op hun plaats blijven staan. En ook zelfs nog met houten wiggen worden vastgezet, zodat ze keurig recht blijven staan. Met een kraan van de Fa. van Diepen was deze zware klus in ‘no time’ geklaard. De twee mooie grote kerstbomen aan weerszijden van het pad naar de kerk, zorgen altijd voor een sfeervolle aanblik. Maandag 11 december zijn de lichtjes door de Fa. Klaver erin geplaatst. Wij kunnen de komende tijd weer volop genieten van deze december parels van Obdam. Hulde voor deze kanjers! Dank jullie wel. Parochieraad Sint Victor

Op Kerstavond 24 december begint om 23.00 uur de kerstnachtviering. Dit jaar zingt koor Entre-Deux met ondersteuning van enkele koperblazers van fanfare Muzieklust. Best wel een rare tijd om te kerk te gaan, maar met Kerst is toch alles een beetje anders? De nieuwe dirigent Tiny Ursem hoopt er samen met de gitarist Valentin Ocheda en de leden van het koor Entre-Deux een mooie, sfeervolle viering van te maken. De koorleden staan niet meer in het zwart-groen, maar de kleur wit is toegevoegd aan het tenue. Dirigent Tiny hoopt op een witte kerst en met de kleur wit zal het misschien wel lukken. Hoop doet leven. Samen met gitarist Valentin (van voorheen koor De Tussenzang in de Marcusparochie) maakt het koor Entre-Deux een geweldige doorstart. Komt het allemaal meemaken in de kerstnachtviering!

In de coronatijd, toen er geen koor in de kerk mocht zingen, hebben we in de viering van Oudejaarsavond muziek gedraaid. Voor mij voelde dat als een noodoplossing, maar na de viering kreeg ik van veel mensen positieve reacties. Daarom zijn we hiermee doorgegaan en doen we het dit jaar weer. De playlist is al samengesteld. Het wordt een viering met veel Kerst- en vredesliederen. We blikken terug op het oude jaar en bidden dat het nieuwe jaar wat meer vrede mag brengen. Soms is bidden het enige wat we kunnen doen. Laten we dat dan in elk geval blijven doen, om dit jaar goed af te sluiten en het nieuwe jaar hoopvol tegemoet te zien.

Er is dit jaar weer een prachtig koor gevormd van kinderen die op Kerstavond gaan zingen. Het kinderkoor heet Sing Along, dat ‘zing maar mee’ betekent. En u kunt als kerkganger dan ook naar hartelust meezingen, want de liedjes die gezongen worden, zijn allemaal bekende kerstliedjes. Natuurlijk wordt verteld hoe Jezus in Bethlehem werd geboren. Wilt u met uw (klein)kinderen op Kerstavond iets van de gezellige kerstsfeer proeven, kom dan om 19.00 uur naar de kerk om deze familieviering mee te maken. Op Tweede Kerstdag is er voor kinderen weer wat te beleven. Tussen 11.00 en 13.00 uur is er een levende kerststal, met Jozef en Maria en hun pasgeboren Kindje. Ook zijn er schapen en misschien ook een ezel… In elk geval is het de moeite waard om even te komen kijken. Loop maar naar binnen.