Nieuws

Samen met vier andere diakens zou ik op zaterdag 6 juni in Haarlem tot priester worden gewijd. Gisteren kreeg ik van Mgr. Hendriks een berichtje waarin hij liet weten dat de Priesterwijding is uitgesteld. Het zal nog wel even duren, voordat er een nieuwe datum gevonden is. Er is nog meer dat in het bisdom niet door kan gaan en ook daarvoor zullen nieuwe data moeten worden gezocht. Bovendien is het zo dat de familieleden van de buitenlandse wijdelingen graag bij de Priesterwijding aanwezig willen zijn en het is nog maar de vraag wanneer dat zou kunnen. De mededeling van het uitstel kwam uiteraard niet onverwachts. Voor mijzelf is het onder de huidige omstandigheden ook beter zo. Ik ben nu niet in de gelegenheid om de gebaren en handelingen te oefenen die nodig zijn om de Mis te kunnen opdragen. Ook de verdere voorbereidingen, waaronder de repetities van het Projectkoor, liggen stil. Daarom ben ik wel blij met deze beslissing. Zodra de nieuwe datum bekend is, laat ik het natuurlijk weten!

In een lege kerk klinken de prachtige tonen van het orgel. Pierre van Diepen speelt Zegen o Maria. Hij schrijft in een mailtje aan de leden van het koor en de parochianen: ‘Het is stil, heel stil. Geen koorrepetities en weinig sociale contacten. We gaan het steeds meer missen, het samen zingen en muziek maken. Vanmiddag heb ik samen met Marja in de kerk bij Maria een kaars laten branden voor alle korenleden en parochianen. Zo blijven we met elkaar verbonden. Blijf gezond en ik hoop u gauw weer te zien.’ https://www.youtube.com/watch?v=YD84MwKzek8&feature=youtu.be

Vanmorgen, zondag 29 maart, was ik met onze pastor Bert Glorie naar de Hiëronymuskerk in Wognum. Daar was een eucharistieviering met pastor Álvaro met assistentie van Bert en een lector. Omdat er geen publiek bij mocht zijn was ik de enige die in de kerk zat. De Hiëronymuskerk vormt samen met de Cunerakerk in Nibbixwoud de Emmausparochie en deze is onderdeel van Regio De Waterkant waar ook de Sint Victorparochie toe behoort. Deze viering wordt live uitgezonden op een YouTube kanaal.  Dat betekent dat u en iedereen die dat wil deze live kan meekijken en beleven. Daarvoor gaat u naar de website van de Emmausparochie: www.rkemmausparochie.nl. Klik bovenaan in het keuzemenu op ‘livestream’. In de agenda is te zien wanneer er vieringen zijn die uitgezonden worden, maar u kunt in ieder geval op zondagmorgen om 10.00 uur meekijken. Het is natuurlijk anders dan dat u er zelf bij bent maar in deze moeilijke tijd kan het een mooi alternatief zijn en omdat er ook geen communie uitreiking en geen collectes zijn, gaat het wel vlot. Tot ziens in betere tijden in de Sint Victorkerk. Win Bijman, voorzitter Sint Victor Parochieraad

Van oorsprong sloeg het woord quarantaine op het veertigtal dagen dat een schip in een Italiaanse haven werd vastgehouden als het daar na een verre reis aankwam. Quarantina, noemden de Italianen dat. Nou, wij weten nu ook wat het is. Gelukkig is niet iedereen in quarantaine, maar iedereen ervaart nu wel op één of andere manier de gevolgen van de coronacrisis, die voor een deel samenvalt met de Veertigdaagse vastentijd. Maar wanneer neemt deze crisistoestand een einde… Moet het langer duren dan veertig dagen? Ik denk aan de mensen in zorginstellingen die niet van hun kamer afkunnen en die verstoken blijven van groepsactiviteiten en van bezoek. Ik denk aan de mensen die hun zaak hebben moeten sluiten en veel producten hebben moeten weggooien. Ik denk aan iedereen die nu geen werk meer heeft en niets kan verdienen. Ik denk aan de kinderen die niet naar school kunnen en aan hun ouders… Op Paasmorgen werd de steen weggerold die voor het graf van Jezus lag. Het graf bleek leeg. De vrouwen die dat ontdekten, kregen de boodschap dat ze terug moesten gaan naar Gallilea, waar zij vandaan kwamen. Jezus, hun geliefde rabbi, zouden ze daar weer ontmoeten. De vrouwen moesten de draad van hun leven gewoon weer oppakken. Dat zouden wij ook wel willen… Maar wanneer worden bij ons de stenen weggerold die voor de ingangen van zoveel graven liggen, zodat mensen eindelijk daaruit kunnen opstaan… En wanneer kunnen wij de draad van ons gewone leven weer oppakken… Laten we hopen dat deze quarantaine net als onze Vastentijd de veertig dagen niet overschrijdt. Maar ook al moeten we er nog even op wachten, ik wens u nu alvast een zalig Pasen.

De Sint Victorkerk doet mee! Van meer dan 600 kerken in Nederland luiden tot eind april iedere woensdagavond de klokken. Het klokgelui staat in het teken van ‘hoop en troost’. Het initiatief is bedacht door koster Michael van den Bergh van de oudkatholieke Paradijskerk in Rotterdam. ‘Kerkklokken luiden vooral op zondag, maar als er geen diensten gehouden worden, luiden er ook geen klokken meer. Ik dacht: Dan wordt het ál te stil’, zo meldde de koster twee weken geleden al. Hij ziet het luiden van de klokken als een hoopvol teken om de coronacrisis te doorstaan en troostvol voor alle rouwenden om de slachtoffers. Ook is het een boodschap van dankbaarheid aan alle werkers in de gezondheidszorg en andere hulpverleners. Het idee van de Rotterdamse koster vond brede navolging en het aantal deelnemers dat zich aanmeldde steeg snel. Van den Bergh afgelopen vrijdag: ‘Uit het hele land zijn positieve reacties ontvangen van deelnemers en luisteraars. Sinds maandagavond is van verschillende kanten het verzoek gekomen of de actie verlengd wordt. We hebben met veel groepen gesproken en hebben besloten de actie ‘Klokken van hoop en troost’ te verlengen tot eind april.’ Ook de kosters van onze Sint Victorkerk dragen graag hun steentje bij aan deze sympathieke actie. Dat hebt u de afgelopen drie weken misschien al wel gehoord. Het luiden van de klokken vindt iedere woensdagavond plaats van 19.00 uur tot 19.15 uur.

‘Houd het kort, houd het simpel, houd het stromend en wees echt!’, dat adviseert de Italiaanse priester Luigi Gioia in zijn boek ‘Zeg het tegen God’. Dat boek gaat over bidden. Interessant om te lezen, maar ook goed om in deze dagen in praktijk te brengen. Bidden… Waarom niet! De meesten van ons hebben er nu de tijd voor. Bidden… We kunnen het doen met de gebeden die de traditie ons aanreikt: het Onze Vader, het Wees Gegroet, de Rozenkrans, of met de getijden die door kloosterbroeders en -zusters gebeden worden. Maar we kunnen natuurlijk ook spontaan en vrij bidden, want het gaat niet om het opzeggen van gebeden, maar om een geesteshouding, een levenshouding. Daarvoor zijn de adviezen van Luigi Gioia bedoeld: bid als het in je opkomt, en als het op dat moment echt niet uitkomt, doe het dan spoedig daarna. Tijdens allerlei werkzaamheden kun je bidden, zeker als je veel tijd in huis doorbrengt. Zelf kom ik er nu eindelijk aan toe om dagelijks de getijden te bidden: de Lauden, het Middaggebed, de Lezingendienst, de Vespers en de dagsluiting. Als u dat ook wel zou willen, dan kunt u de gebeden in elk geval vinden via www.tiltenberg.org. Behalve het gebed is ook het onderling contact nu zeer welkom. Bel gerust eens iemand op van wie u denkt dat hij of zij verlegen is om een praatje… God kan het niet alleen! Blijf waakzaam en bid voor elkaar!

Internet biedt nu heel veel mogelijkheden om te bidden en de Mis mee te vieren. De Zondagsmis, opgedragen door pastor Nico, kunt u vinden op www.kerkdienstgemist.nl en de Zondagsmis, opgedragen door pastor Alvaro, waarbij ik diaken ben, kunt u vinden op www.livestream.rk-emmausparochie.nl. Deze laatste is alleen te bekijken op het moment zelf, dus zondagochtend om 10.00 uur. Behalve de missen op zondagochtend kunt u ook de mis van Witte Donderdag volgen, 9 april om 19.00  uur, evenals de Paaswake, zaterdag 11 april om 19.00 uur.

De Sint Victorkerk is op zondag 5 april geopend tussen 11.00 en 12.00 uur. U kunt van deze gelegenheid gebruik maken om palmtakjes te halen. Hierna wordt er een mand met palmtakjes in het Mariakapelletje buiten neergezet, zodat u ook daar terecht kunt. Op Witte Donderdag is de kerk open van 15.00 tot 16.00 uur. De monstrans met het Allerheiligste zal gedurende dit uur uitgesteld staan op het altaar. Op Goede Vrijdag is de kerk eveneens geopend van 15.00 tot 16.00 uur. U kunt dan op eigen gelegenheid de Kruisweg bidden. Tekstboekjes liggen klaar achterin de kerk. Op Eerste Paasdag is de kerk weer geopend tussen 11.00 en 12.00 uur.

De dagen voor Pasen die wij ‘De Goede Week’ noemen, staan in Protestantse kringen bekend als ‘De Stille Week’. Dit jaar is die laatste uitdrukking meer dan ooit van toepassing, want het is stil in De Goede Week. Het openbare leven ligt bijna helemaal stil en ook in de kerk is het stil. De kerk is maar op enkele momenten open, en dan zijn er geen vieringen. U kunt er wel rustig bidden, de Kruisweg lopen, een palmtakje halen… Misschien hebt u wel veel behoefte om te bidden. Dat kan gelukkig ook thuis, zeker als het ook daar stil is. Zo gaan we dan op weg naar Pasen, we gedenken hoe Jezus met zijn leerlingen het Laatste Avondmaal vierde, hoe Hij door Judas verraden werd en vernederingen en martelingen moest ondergaan. Hoe Hij stierf aan het Kruis… En hoe Hij, na drie dagen in het graf gelegen te hebben, door God werd opgewekt uit de doden. Het Kruis is een teken van hoop en uiteindelijk een teken van overwinning. Laten we daarom bidden voor allen die in deze tijd een zwaar kruis te dragen hebben!

Veel mensen hebben misintenties opgegeven die niet konden worden afgelezen, omdat er op de gewenste datum geen viering was in onze kerk. Als de kerkdiensten weer worden hervat, kunnen deze intenties alsnog worden afgelezen. In overleg met de aanvragers zal bekeken worden wanneer dit het best kan gebeuren. Hebt u een intentie aangevraagd en is uw naam bij het Parochiesecretariaat bekend, dan zullen de secretariaatsmedewerkers Jan en José t.z.t. hierover contact met u opnemen. U kunt dan natuurlijk ook zelf aan het secretariaat laten weten wanneer u de aangevraagde intentie wilt laten aflezen. We gaan ervan uit dat er in elk geval tot en met Pinksteren geen vieringen zijn in onze kerk. U moet dus nog even geduld hebben, maar de intenties komen niet te vervallen.

Op zondag 19 april zouden elf kinderen uit onze parochie hun Eerste heilige Communie doen. In januari en februari zijn ze al een paar keer op de pastorie bij elkaar geweest om zich op de grote dag voor te bereiden. Maar uiteraard werden deze bijeenkomsten in maart stopgezet. We weten nog niet wanneer we de voorbereidingen met de kinderen kunnen hervatten, laat staan dat we al een datum kunnen vaststellen waarop hun Eerste heilige Communie alsnog kan plaatsvinden. Hetzelfde geldt voor onze Vormelingen. Zij zijn pas één keer bij elkaar geweest.  Het Heilig Vormsel zou op 5 juni worden gevierd in Spanbroek. We gunnen ook deze kinderen een goede voorbereiding op het ontvangen van dit sacrament. Alleen al daarom is 5 juni niet haalbaar als datum voor het Vormsel. Als er meer duidelijkheid is, zullen de ouders van Eerste Communicanten en Vormelingen zo spoedig mogelijk hiervan in kennis worden gesteld.  

Beste mensen, Via de radio is er een oproep gedaan om op de woensdagen 18 en 25 maart en 1, 8, 15, 22 en 29 april van 19.00 tot 19.15 uur de klokken te luiden. Het coronavirus heeft een grote impact op het maatschappelijk leven, daarom luiden we de klokken: – als teken van hoop en troost voor alle mensen. – als signaal dat we samen respect hebben voor al die hulpverleners die zich dag aan dag inzetten voor de gezondheid van de medemens. – wie thuis is en de klokken hoort luiden kan een kaars voor het raam zetten, als teken van verbondenheid met elkaar. De Parochieraad staat achter dit idee als steun in deze moeilijke en onzekere tijd!

Gebed God, Gij die ons vasthoudt in de palm van uw Hand, wij bidden U: Voor allen die getroffen zijn door het Coronavirus; dat zij kracht mogen krijgen om de ziekte te doorstaan en ervan te herstellen. Voor allen die in deze crisistijd geen werk en geen inkomen hebben; dat zij de ondersteuning mogen krijgen die zij nodig hebben en spoedig weer werk kunnen vinden of hun bedrijf kunnen voortzetten. Voor artsen, verpleegkundigen en allen die werkzaam zijn in de zorg; dat zij hun werk op verstandige wijze blijven voortzetten en gespaard mogen blijven voor ziekte en ongemak. Voor allen die verantwoordelijkheid dragen in overheidsdiensten; dat zij de juiste maatregelen mogen nemen om de crisis zo spoedig mogelijk te boven te komen. Voor ons allen; dat wij elkaar blijven steunen en blijven omkijken naar hen die onze hulp nodig hebben. God, wees bij ons met uw barmhartigheid. Luister naar onze gebeden. Geef ons in deze moeilijke dagen moed en vertrouwen. Dat vragen wij U door Christus onze Heer, Amen.

Lieve mensen, Nu de meesten van ons veel tijd binnenshuis moeten doorbrengen en daardoor meer tijd hebben om te lezen, maak ik van de gelegenheid gebruik om u wat meer te vertellen over één van mijn favoriete schrijvers: Ben Brinkel, beter bekend onder zijn pseudoniem Michel van der Plas. Wat Michel van der Plas voor mij betekent: Januari 1974. Een vrijdagavond op het blindeninstituut Sint Henricus in Nijmegen. Met een paar vriendjes zit ik te kletsen bij de radio in de kelder. Om 22.00 uur worden we stil, want van het programma dat dan begint, willen we niets missen. Cursief heet het. Gerard Cox en andere coryfeeën uit de kleinkunstwereld brengen liedjes en conferences over actuele onderwerpen. We vinden het prachtig. Bij de afkondiging wordt Michel van der Plas genoemd als één van de medewerkers.Die naam zegt me op dat moment nog niets. 8 mei 1985. Met meer dan tienduizend andere katholieken sta ik op het Malieveld in den Haag. De zon schijnt. De sfeer is opgetogen, als op een reünie. Hier zijn mensen bijeengekomen die twintig jaar daarvóór hoge verwachtingen hadden van de kerkvernieuwing die werd aangekondigd op het Tweede Vaticaanse Concilie. Eén van de journalisten op dat concilie was Michel van der Plas. Voor Elsevier en voor de KRO gaf hij elke week verslag van de gebeurtenissen en vooral ook van de sfeer in Rome. Zo was Michel van der Plas letterlijk één van de stemmen van het concilie. Zijn beschaafde, welluidende stem klinkt ook vandaag. ‘We laten ons niet de kerk uit jagen!’ roept hij door de microfoon. Het geluid galmt over het veld. Er klinkt een groot applaus. Ik klap enthousiast mee. 2 maart 1991. Ik ben te gast in de Sint Adelbertabdij in Egmond Binnen. De gasten gebruiken het middagmaal samen met de monniken. Tijdens het eten leest één van de broeders voor. Zo hoor ik een fragment uit het boek ‘Mijnheer Gezelle’ van Michel van der Plas. De priesterdichter Guido Gezelle is pas gewijd. Benieuwd naar zijn eerste benoeming komt hij op gesprek bij de bisschop. Deze zegt zonder omhaal tegen hem: ‘Vanaf volgende week geeft ge les!’ Bij het horen van deze plompverloren mededeling aan de jonge priester schieten enkele broeders in de lach. 22 juli 2013. Met een bevriend echtpaar loop ik op een grasdijkje in de buurt van Schoonhoven. Het is 11.00 uur en erg warm, maar toch voel ik aan mijn voeten dat het gras nog nat is. ‘Zingt als het gras dat dankt voor dauw’, denk ik onwillekeurig. Die avond zitten we op een terrasje en ik vertel hen wat ik die ochtend heb gedacht. Uit welk lied komt dat ook alweer… vraagt de vrouw. Ik begin te zingen: ‘Zingt voor de Heer van liefde en trouw…’ Ze valt in. Ook haar man zingt af en toe een flard mee. We zingen het lied helemaal uit. ‘Dat is van Michel van der Plas’, zeg ik. Een paar uur later hoor ik op de radio dat de dichter overleden is. In 1963 schreef Michel van der Plas het boek ‘Uit Het Rijke Roomsche Leven’, dat vol staat met foto’s uit de jaren 20 en 30. Het ‘Rijke Roomsche Leven’ zou nooit meer terugkeren. Dat hoefde ook niet. De jaren 60 vroegen om een andere kerk: minder totalitair, minder hiërarchisch. De vernieuwingen kwamen voor hem niet snel genoeg, maar Michel van der Plas bleef zijn kerk trouw. Eind jaren tachtig begon hij gedichten te schrijven bij de zondagse lezingen uit het evangelie. Toen hij de helft klaar had, maakte hij daar een klein bundeltje van: ‘De man uit Nazareth’. Ik heb het meteen aangeschaft en in braille laten omzetten. Als ik een overweging heb gemaakt voor een woord- en communieviering, sla ik het bundeltje meestal even op. Staat er een gedicht in bij het evangelie van deze zondag? En past dat bij mijn overweging? Vaak is het raak. Als ik aan het eind van mijn overweging een gedicht voorlees, dan is dat dus niet van eigen hand. Het gedicht dat ik voorlees is, net als veel conferences van Wim Sonneveld, net als de meeste liederen van Frans Halsema, net als de prachtboeken over het Rijke Roomse Leven en Guido Gezelle en nog vele andere boeken, gevloeid uit de vaardige pen van Michel van der Plas. Ter illustratie volgt hierna het gedicht ‘De Rots’, dat past bij het evangelie van Lucas 18, 1-8. De Rots  Als niemand mij meer hoort of ziet In nood of doodsgevaar Dan weet ik: God vergeet mij niet Hij maakt zijn woorden waar.  Hij is mijn waarheid en mijn recht. Hij is de Toeverlaat Die doet wat hij heeft toegezegd, Die voor zijn mensen staat.  Hij is de rots waarop ik bouw, De ene naam die redt, Hij is de troost die ik vertrouw, Het heil van mijn gebed.  Hij is mijn koning en profeet, Mijn schuilplaats en mijn schild, De vriend die van mijn vrezen weet En die mijn honger stilt.  Hij is mijn macht, hij is mijn moed, Mijn toekomst in de tijd, Hij is mijn God, hij is voorgoed De grote zekerheid.

I.v.m. corona komt onderstaande bijeenkomst te vervallen! De meesten van ons zijn als kind in aanraking gekomen met het katholieke geloof. Ook vandaag zijn er ouders die hun kinderen willen leren bidden en vertrouwd willen maken met het geloof. Hoe doe je dat in deze tijd? Het Italiaanse echtpaar Massimo en Patrizia Palloni is naar Nederland gekomen als missiegezin. De Palloni’s zien het als hun opdracht om niet alleen hun eigen kinderen met het geloof op te voeden, maar ook andere gezinnen kennis te laten maken met het geloof en richtlijnen mee te geven voor de opvoeding. Natuurlijk kunt u daar als vader of moeder wat aan hebben, maar ook als opa of oma. Massimo en Patrizia komen op donderdagavond 16 april hun verhaal vertellen in de Sint Victorkerk. Zij doen dat in het kader van de serie ‘Tussen wijding en zilver’ die door de pastores van regio De Waterkant wordt georganiseerd ter gelegenheid van de priesterwijding van pastor Bert Glorie en het vijfentwintigjarig priesterjubileum van pastor Nico Knol. U bent vanaf 19.30 uur welkom in de kerk. Daar staat de koffie klaar. Om 19.45 uur begint de lezing van de Palloni’s. Als de kerk dicht is, zoals nu, waar geloof je dan… Thuis toch? Laat uw geloof niet verkommeren. Voor leuke tips, knutsels en verhalen om met uw (klein)kinderen bezig te zijn met het geloof, kunt u ook kijken op: www.geloventhuis.nl

De vieringen in de kerk, in de Marcuskapel en in De Horstenburgh zijn afgelast i.v.m. het coronavirus. Deze maatregel geldt in ieder geval tot 13 april, tweede Paasdag. We houden u door middel van deze website zo goed mogelijk op de hoogte. Meer lezen? Zie de website van het bisdom: https://www.bisdomhaarlem-amsterdam.nl

‘Ik ben toch niet ziek’, is een veel gehoorde reactie als mensen benaderd worden om deel te nemen aan het ziekentriduüm in Wognum. Maar op deze dagen van bezinning en ontspanning is iedereen welkom. Het zijn bijzondere dagen van ontmoeting. Daarom vergelijken wij het liever met de gastdagen waar onze oma’s het over hadden. Dagen om elkaar te ontmoeten, onder de mensen te zijn, op verhaal te komen, een luisterend oor, lekker verwend te worden en te genieten. Deze goed verzorgde gastdagen worden gehouden op vrijdag 17 en zaterdag 18 april in de Hieronymuskerk in Wognum. De pastores van regio De Waterkant zijn dit jaar de voorgangers. Beide dagen wordt ’s morgens met de heilige mis begonnen. De eerste middag is een ontspanningsmiddag. Zaterdagmiddag worden deze Ontmoetingsdagen afgesloten met het Marialof.Komt u ook te gast of kent u iemand die misschien wel voor deze gastdagen in aanmerking wil komen? Meldt u zich dan vóór 23 maart aan bij Agaath de Boer-Bakker: 0226-452454. De kosten bedragen € 27,00 voor twee dagen.Voor vervoer wordt gezorgd.

De wereld groeit als we delen. 12 april is het pas Pasen. De paaseieren en – hazen zijn al volop verkrijgbaar, maar voorafgaande aan dit mooie feest is er de Vastentijd. De Vastenactie geeft je de mogelijkheid om wat voor de mensen in de ontwikkelingslanden te kunnen betekenen. Dit jaar staat de campagne van Vastenactie in het teken van beroepsonderwijs en ondernemerschap in ontwikkelingslanden. Miljoenen mensen doen ongeschoold, slecht betaald werk en leven ondanks hun baan in bittere armoede. Een goede opleiding kan daar verandering in brengen en ervoor zorgen dat mensen een fatsoenlijk inkomen gaan verdienen. Tegenwoordig gaat 90% van de kinderen in ontwikkelingslanden naar de basisschool, maar alleen basisonderwijs is niet voldoende om een goede baan te vinden. In 2020 zet Vastenactie zich in voor projecten die verschillende vormen van voortgezet onderwijs beschikbaar en toegankelijk maken voor mensen in ontwikkelingslanden en ondersteunen ook mensen, specifiek ook meisjes en vrouwen, bij het opzetten van een eigen onderneming zodat zij zichzelf en hun gezin beter kunnen onderhouden. In onze parochie heeft de MOV-groep (Missie, Ontwikkeling en Vrede) Obdam samen met Stichting Step One, de handen ineen geslagen. Step One, is begin 2013 opgericht door Ellard Kootker en Kees Monfrooij om gelden beschikbaar te stellen om scholen te kunnen bouwen. Nu staat in Tanzania een vakschool in de steigers voor een opleiding tot timmerman, boer, elektricien of kleermaker. Helaas is Ellard september 2014 op het voetbalveld van Victoria O overleden ten gevolge van een aangeboren hartafwijking, maar zijn werk wordt voortgezet en zijn levensmotto: ‘De wereld is er niet voor mij, maar ik ben er voor de wereld’, zal nooit worden vergeten. Op zondag 1 maart is er door onze MOV-groep in samenwerking met Step One, vrijwilligers van De Brink, het Jambokoor en onze chefkok Erik Goorman een stamppottenmaaltijd georganiseerd ten bate van Step One. Ook de opbrengst van de deurcollectes in de Sint Victorkerk die in de Vastentijd worden gehouden komt ten goede aan deze stichting. Op zondagochtend 15 maart zal Kees Monfrooij in de kerk nog het een en ander komen vertellen over het project waar het geld naar toe gaat. Als u geld overmaakt naar de landelijke vastenactie, dan komt dat bij andere projecten in ontwikkelingslanden terecht. De doelstelling is echter hetzelfde: het beschikbaar stellen van middelbaar onderwijs en vakopleidingen. Hou de slogan van EllardKootker: ‘De wereld is er niet voor mij, maar…’ hoog in het vaandel.

Op woensdag 26 februari begon de veertigdagentijd oftewel de vasten. Aswoensdag heet zo, omdat de mensen die aan de viering deelnemen een askruisje op het voorhoofd krijgen als teken van hun vergankelijkheid. Tot nu toe durfde ik zelf de askruisjes niet toe te dienen, maar aangemoedigd door de mensen die dat de vorige jaren in mijn plaats deden, waagde ik het er toch maar op. Mijn linkerhand legde ik op het hoofd van degene die voor me kwam staan en met mijn rechter duim tekende ik dan zo goed en zo kwaad als het ging een askruisje op zijn of haar voorhoofd. Ik heb het askruisje altijd een mooi teken gevonden om zelf te mogen ontvangen. Nu met het toedienen kwam daar een dimensie bij. Ik werd me nog scherper bewust van de vergankelijkheid en het geploeter van ons allemaal. We proberen er natuurlijk het beste van te maken, maar niet alles loopt goed. Dat hoort bij ons mens-zijn. Wat ons in het verleden tegen zat, dat kunnen we maar het beste in de handen van God leggen. Het heeft waarschijnlijk weinig zin ons er nog druk over te maken. Beter is het om vooruit te kijken. Wat komt er op ons pad, hoe gaan we daarmee om… Niet alles zal makkelijk gaan, maar we zijn er zelf bij om te proberen er iets goeds van te maken, voor onszelf en voor de mensen om ons heen. Bidden, vasten en elkaar aandacht geven. Het zijn geen geboden, maar richtingwijzers voor de veertigdagentijd. Ze alle drie tegelijk volgen is misschien teveel van het goede, maar één van de drie, dat zou toch zeker moeten kunnen!

Het boek dat ik momenteel aan het lezen ben heet: ‘Als God renoveert!’ Het is geschreven door de pastoor van een bloeiende parochie in Canada. Het eerste wat hij deed toen hij zo’n tien jaar geleden in die parochie kwam, was het wegjagen van de kaartclubjes uit de parochiezaal. Daar was de parochiezaal niet voor bestemd, vond hij. Die was bedoeld voor geloofscursussen. Hij ging aan de slag en er zijn nu al zo’n tweeduizend mensen die bij hem een geloofscursus hebben gevolgd. Kom daar maar eens om in Obdam! Nu hebben wij in de pastorie geen kaartclubjes, dus ik hoef ze niet weg te jagen, maar wel hebben we daar pas een klaverjasavond en een keezavond georganiseerd en als klap op de vuurpijl is er op 20 maart een bierproefavond. Midden in de vastentijd. Het is allemaal voor het goede doel, het behoud van ons kerkgebouw, maar de Canadese pastoor zou het ongetwijfeld hoofdschuddend hebben aangezien! Gelukkig gebeurt er meer in onze pastorie; de Eerste Communicanten zijn al begonnen met hun voorbereiding op hun grote dag, 19 april. Ook de Vormelingen komen hier binnenkort bij elkaar. Geloofscursussen doen we nog niet. En toch zijn er misschien wel mensen die graag (opnieuw) kennis willen maken met het geloof van onze kerk. Want het is waar: de kerk is niet opgericht met het oog op een bierproeverijtje, maar met het oog op een proeverij van brood en wijn op zondagochtend. Daarin en in zoveel andere tekens komt Jezus ons tegemoet. Wie op zoek is naar Jezus, naar God, naar een luisterend oor, loopt onze kerk misschien voorbij. Maar dat hoeft niet. Juist nu er minder mensen komen, is er meer tijd voor ontmoeting met God en met elkaar.

Sinds lange tijd wordt er over het Ziekentriduüm gesproken en dat roept bij veel mensen toch wel een vertekend beeld op. ‘Ik ben toch niet ziek’, is een veel gehoorde reactie als mensen benaderd worden om deel te nemen aan deze bijzondere dagen van ontmoeting. Daarom noemen wij het zelf al jaren Ontmoetingsdagen en vergelijken wij het met de gastdagen waar onze oma’s het over hadden. Dagen om elkaar te ontmoeten, onder de mensen te zijn, op verhaal te komen, een luisterend oor, lekker verwend te worden en te genieten. Zo lazen we laatst eens de term; ‘Betekenisvol Ontmoeten’. En dat is nou precies wat deze twee warme en sfeervolle dagen zijn. Dagen van samen vieren, samen delen. Dagen van ontmoeten met de kleine en grote ‘O’ in de eucharistievieringen en handoplegging, ontmoeting met Maria tijdens het lof. En niet minder belangrijk; de warme ontmoetingen met elkaar. Beide dagen wordt ’s morgens met de heilige mis begonnen. De eerste middag is een ontspanningsmiddag. Zaterdagmiddag worden deze Ontmoetingsdagen afgesloten met het Maria-lof. Wij nodigen u uit om met ons mee te gaan naar deze gastendagen op vrijdag 17 en zaterdag 18 april. Iedereen is welkom, ongeacht geloofsovertuiging. Komt u ook te gast? Meldt u zich dan aan bij Agaath de Boer – Bakker: 0226-45 24 54. De kosten bedragen € 27,00 voor twee dagen. Voor vervoer wordt gezorgd. Opgeven kan tot maandag 23 maart aanstaande. Hartelijke groet, namens de werkgroep Ontmoetingsdagen Wognum, Agaath de Boer – Bakker, 0226-45 24 54 Astrid Wittebrood – Schouten

Het was lange tijd spannend hoeveel mensen zich zouden opgeven voor het projectkoor voor 7 juni als pastor Bert na zijn priesterwijding voor het eerst zal voorgaan in de eucharistieviering. Samen met Pierre van Diepen en Bert zocht ik mooie liederen uit, we kochten in heel West-Friesland mappen voor de muziek, Jan Beentjes kopieerde, Marja, de vrouw van Pierre, en ik vulden de mappen, maar tot de eerste repetitie bleef het spannend of het doel wel haalbaar zou zijn. Maar dat werd een feestje: ruim 40 mensen kwamen om te zingen en dat was na dat eerste uurtje wel duidelijk. Wij kunnen er nu wel op vertrouwen dat het doel gehaald gaat worden met een koor als een veldboeket, overal vandaan, en door Pierre samengevoegd tot een mooi geheel, Lof en Glorie. (grapje van Pierre) Meer info: Nel de Groot (tel 072-5714806)  of   j.de.groot1@quicknet.nl

Zaterdag 18 januari jl. is de Actie Kerkbalans ingeluid en vanaf die dag zijn er heel wat vrijwilligers in touw geweest om deze actie weer mogelijk te maken. Heeft u een bijdrage overgemaakt of toegezegd, of een bedrag in de envelop gedoneerd, dan willen we u daar hartelijk voor bedanken. Bent u dat vergeten of heeft u onze vrijwilliger gemist, dan kunt u alsnog uw bijdrage overmaken op: ING-bankrekeningnr. NL38 INGB 0000 1601 62 of Rabo-bankrekeningnr. NL87 RABO 0138 0014 56 t.n.v. het R.K. kerkbestuur St. Victor Obdam met vermelding: ‘Kerkelijke bijdrage 2020’. U kunt uw bijdrage ook in een envelop bij de pastorie inleveren of in de brievenbus deponeren. Heeft u wel eens gedacht aan een overeenkomst voor minimaal 5 jaar? Dat is belastingtechnisch aantrekkelijk.  De inkomsten uit Actie Kerkbalans zijn van groot belang voor het goed functioneren van onze kerk. Uw bijdrage wordt o.a. besteed aan het onderhoud van onze mooie kerk en pastorie, zodat deze behouden blijven voor onze (geloof)gemeenschap. Zo kunnen wij elkaar blijven ontmoeten op deze voor ons zo belangrijke plaats. Tot slot een woord van dank aan alle vrijwilligers die ook dit jaar weer hebben meegeholpen met de actie. Hartelijk bedankt voor jullie inzet, zonder jullie was dit niet gelukt!