Nieuws

Er wordt dit jaar weer een koor gevormd van kinderen die op Kerstavond gaan zingen. Het kinderkoor heet Sing Along, dat ‘zing maar mee’ betekent. En u kunt als kerkganger dan ook naar hartenlust meezingen, want de liedjes die gezongen worden, zijn allemaal bekende kerstliedjes. Natuurlijk wordt verteld hoe Jezus in Bethlehem werd geboren. Wilt u met uw (klein)kinderen op Kerstavond iets van de gezellige kerstsfeer proeven, kom dan om 19.00 uur naar de kerk om deze familieviering mee te maken. De voorganger is Hanneke Ocheda.

Op zaterdag 16 november overleed mijn vader. Hij is 95 jaar geworden. Samen met mijn moeder woonde hij nog steeds in mijn ouderlijk huis in Egmond aan den Hoef. Hij was er dus altijd als ik ‘thuis’ kwam. Van veel parochianen mocht ik blijken van medeleven ontvangen, door kaarten, e-mails of een stevige handdruk. Ik wil iedereen daarvoor hartelijk bedanken.

Hoe overal al huizen versierd zijn en wat er aan lichtjes en kerstbomen nu al te bewonderen is, ik kan dat niet zien. Misschien komt het daardoor wel, dat het kerstgevoel bij mij nooit zo vroeg in het jaar begint. Maar het kan ook komen doordat het in de kerk nog lang geen Kerstmis is. Ja natuurlijk, de kerk wordt dezer dagen ook versierd en de kerststal wordt weer opgezet. Ook de kerstbomen buiten worden in de komende week weer neergezet. Maar als we naar de vieringen kijken, dan is het nog lang geen Kerstmis. Zondag begint de Adventstijd, de tijd waarin we wachten op de geboorte van het Kind Jezus. Vier weken lang vieren we dat Hij komen zal. Zondag steken we eerste van de vier kaarsen aan op de Adventskrans. Daar komt er iedere zondag één bij. Zo groeien we langzaam naar het kerstfeest toe. De lezingen gaan telkens ook over verwachting. De profeten in het Oude Testament hadden al hoge verwachtingen van de komst van de Messias, de Gezalfde van God. Met de komst van Jezus kwamen die verwachtingen uit, maar dat vieren we pas op Kerstavond, in de nacht van 24 op 25 december. Dan wordt het Kind geboren en dan pas begint bij mij het kerstgevoel.

In de Sint Victorparochie van Obdam wordt de Victorspeld uitgereikt aan iemand die zich op een bijzondere wijze heeft ingezet voor de parochie. Op zaterdag 16 november viel deze eer te beurt aan Gura van Kampen, tijdens de viering van het feest van St. Cecilia. Heel veel jaren trouwe dienst heeft Gura als vrijwilligster aan de Sint Victorparochie gegeven. Als sopraan zingt ze al vele jaren bij het parochiekoor de sterren van de hemel. Ook werd Gura gevraagd om gastvrouw te worden op de pastorie. Dat betekent samen met een collega een ochtend in de week op de pastorie aanwezig zijn om mensen van koffie of thee te voorzien, misboekjes vouwen en nieten en allerlei huishoudelijke klusjes doen. Ook zorgde zij samen met schoonzus Els van de Berg tijdens de aangeboden feestavonden voor de veiling, dat iedereen op de pastorie van een hapje en een drankje kon genieten. Geen moeite is haar te veel, aanpakken en doen was altijd haar leus. Daarom werd een totaal verraste Gura na afloop van de viering naar voren gevraagd en werd in het bijzijn van man, kinderen en kleinkinderen de onderscheiding, door de voorzitter van de parochieraad de heer Win Bijman, opgespeld. Zij heeft de erespeld van de Sint Victorparochie dik verdiend. Gura, van harte gefeliciteerd! Parochieraad Sint Victor Obdam

In de Sint Victorkerk is op zaterdag 17 november tijdens de viering van St.Cecilia Martha Veul-Zuijdam gehuldigd. Na afloop van de Paulus mis, die het Parochiekoor vier-stemmig naar voren bracht, met als slotlied: ‘Eens zullen de bazuinen klinken’, werd Martha in het zonnetje gezet. Een duidelijker aanwijzing voor deze jubilaris was er niet denkbaar. Pastor Bert stak de loftrompet voor haar uit. Martha Veul-Zuijdam zingt al 25 jaar als alt. Het grootste deel van die 25 jaar heeft ze bij het Marcuskoor in Hensbroek gezongen. Maar dat niet alleen, ook zorgde ze voor koffie en thee tijdens de repetities. En als lid van de bloemengroep zorgde ze voor de prachtigste versieringen en bloemstukken in de Marcuskerk. En toen deze parochie opging in de Sint Victorparochie van Obdam, sloot ze zich hier bij het Parochiekoor aan. Ze heeft zich zeer verdienstelijk gemaakt voor het koor en de kerk. Daarom werd zij onderscheiden met het erediploma van St. Gregorius, de Gregoriuskaars en ontving ze een mooi boeket uit handen van de voorzitter van de parochieraad Win Bijman. Parochieraad Sint Victor Obdam

Voor de levende Kerststal in de Sint Victorkerk zijn wij op zoek naar een moeder Maria en een kindje Jezus m/v. Op Tweede Kerstdag is er tussen 11.00 en 13.00 uur Kerst voor de allerkleinsten. Kinderen en hun (groot)ouders komen naar de kerk om daar alles te bekijken. Natuurlijk willen ze de schapen en de ezel zien, maar ook het kindje Jezus en zijn moeder. Dit jaar hebben we nog geen kandidaten gevonden om deze rollen te vervullen. Als je een kindje hebt dat nog geen jaar oud is, dan is dit echt iets voor jou! Als de vader van het kind Jozef wil zijn, dan kan dat natuurlijk ook, maar eventueel hebben we daar al een andere kandidaat voor. Het gaat dus vooral om Jezus en Maria. Kleding is er al. Het is op die Tweede Kerstdag in de kerk een gezellige drukte. Jezus blijft daar altijd heel ontspannen bij. Durf je het aan met je kind, of wil je meer informatie, neem dan contact met me op: Pastor Bert Glorie, 06 2731 8504

Zaterdagavond 16 november  is er aan het eind van de viering een deurcollecte voor de PCI, de Parochiële Caritas Instelling. In de parochies van het dekenaat Hoorn was het al een tijdlang gebruik dat de PCI een collecte hield rond het feest van Sint Maarten. Maar Paus Franciscus kwam op het idee om een speciale zondag uit te roepen met aandacht voor de armen. Deze zondag wordt zondag van barmhartigheid genoemd. Dit jaar valt de zondag van barmhartigheid op 17 november. Daarom hebben wij ervoor gekozen de jaarlijkse collecte voor de PCI te houden in de viering van morgenavond. Het geld waarover de PCI beschikt, is bedoeld om, zonder aanzien des persoons, individuen en gezinnen een steuntje in de rug te geven die aan de grond zitten en voor grote uitgaven staan. Ondanks de jaarlijkse collecte in de Sint Victorkerk zijn de inkomsten van de PCI Obdam al jaren te laag om de uitgaven te dekken. Ik beveel deze collecte dan ook van harte bij u aan. Een financiële bijdrage kan ook worden overgemaakt naar IBAN:
NL58 RABO 0340 1957 62 t.n.v. PCI Obdam.

Na Hubertus (3 november) en Martinus (11 november) is morgenavond (16 november) opnieuw een heilige aan de beurt om in onze kerk te worden vereerd. Het is Cecilia, de patrones van muzikanten en zangers. Het Parochiekoor zal zijn mooiste klanken ten beste geven. Een jubilaris uit het koor wordt tijdens deze viering gehuldigd en tevens zal één van onze vrijwilligers als dank voor haar langdurige inzet voor de parochie de Victorspeld ontvangen.

Op zaterdagavond 2 november vond de jaarlijkse Allerzielenviering plaats. Een kleine tweehonderd mensen waren naar de kerk gekomen om deze viering bij te wonen. Voor tweeëntwintig mensen die in het afgelopen jaar overleden zijn, werd een kort In Memoriam uitgesproken. Van hen werd ook een foto getoond. Het koor Sing@Victor begeleidde de viering met goed gekozen liederen bij het thema: door gouden draden verbonden. Dat de viering als troostrijk werd ervaren, mocht blijken uit de vele complimenten die de leden van de afscheidsgroep in ontvangst mochten nemen. Door gouden draden van liefde blijven we met onze dierbare overledenen verbonden. Het is goed om hen te blijven herdenken.

De dames van de werkgroep Eerste Heilige Communie staan in de startblokken om aan de gang te gaan. Dolgraag willen zij kinderen uit groep 4 voorbereiden op het ontvangen van de Eerste Communie. Dat gebeurt sinds jaar en dag in onze Sint Victorkerk. Zal dat dit jaar ook weer zo zijn?Vorig jaar waren er zeven kinderen die zich voor het voorbereidingstraject hadden aangemeld. 
Dat was net voldoende om een leuk groepje te vormen. En een leuk groepje was het! Dat kan ik uit eigen ervaring zeggen. Ook dit jaar hopen we weer op een dergelijk aantal deelnemers. Dan gaan we er weer voluit voor. Als het aantal kinderen te klein wordt, zal er met andere parochies moeten worden samengewerkt. Het is niet gezegd dat de viering van de Eerste Heilige Communie dan niet in onze kerk zal plaatsvinden. Wel is het zo dat onze werkgroep dan niet meer verantwoordelijk zal zijn voor het voorbereidingstraject. Die taak geven ze dan uit handen aan pastoraal werkster Anne-Marie van Straaten. Om te weten of het Eerste Communieproject door kan gaan in de Sint Victorkerk is het daarom belangrijk dat kinderen zo spoedig mogelijk worden aangemeld. ( Zie: https://sintvictorparochie.nl/eerstecommunie/) De dames van de werkgroep zijn er klaar voor.

Met medewerking van de Jachthoornblazersgroep ’t Wildrijk is er in onze Sint Victorkerk een prachtige eucharistieviering gehouden, met het treffende thema; ‘Houden van God en de mensen om ons heen’. Pastor Bert ging voor. Aan het einde van de viering werden de Hubertusbroodjes, in het zuiden beter bekend als de Hubkes, gezegend. Een klein wit bolletje gevuld met anijszaadjes. Deze broodjes bieden bescherming tegen ‘ziekte en kwade invloeden’. Ook stond er voor iedereen een lekker glaasje Jägermeister klaar. De meegebrachte dieren kregen de zegening. Sint Hubertus is de beschermheilige van de jacht, hieronder de legende. Het leven lachte Hubertus toe tot die ene gebeurtenis op de dag van Goede Vrijdag, de sterfdag van Jezus. Hij was met zijn vrienden op jacht. Hoog te paard, met de jachthoorn op zijn rug, reed hij voor hen uit. De honden waren al diep het bos ingetrokken. Zwijgend volgden de jagers hun spoor en speurden tussen de bomen naar wild dat zich daar kon verschuilen. Plotseling hoorden ze in de verte hondengeblaf. Ze gaven hun paarden de sporen en haasten zich in de richting die de honden aangaven. Daar- ver voor hun uit- zagen ze een hert wegvluchten. Ze volgden het dier lange tijd tot het op een open plek in het bos bleef staan. Met opgeheven hoofd keek het recht in de ogen van Hubertus. De jagers spanden hun bogen voor het beslissende schot. ‘Niet schieten!’ riep Hubertus naar zijn vrienden. Hij zag dat het gewei van het hert begon te stralen en hoe er middenin een lichtend kruis verscheen dat zijn ogen verblindde. Hij versteende van angst. Op dat moment klonk er een stem die zei: ‘Hubertus, hoe lang nog laat je je leiden door de hartstocht die het levensgeluk van jezelf en anderen in de weg staat? Als je je niet tot de Heer keert, zul je naar de hel gaan.’ Hubertus komt van zijn paard, knielt neer en vraagt wat hij moet doen. “Ga naar mijn dienaar Lambertus en doe wat hij u zegt,’ is het antwoord. Bij het zien van het kruis en het horen van de stem, herinnert hij zich ook dat een hert een deel van Gods schepping is, die onderhouden en bewaard moet worden. Hij keert zich af van de jacht en vervoegt zich bij Lambertus, de bisschop van Maastricht, wiens opvolger hij later zal worden.  

Het was een frisse, heldere zondagochtend, ideaal voor de jaarlijkse Kapellentocht. De deelnemers verzamelden zich vroeg in de ochtend, en onder luid klokgelui vertrok de groep van ruim dertig wandelaars om half acht voor de zestiende editie van deze bijzondere wandeltocht. De tocht kende dit jaar een nieuwe route: in plaats van de gebruikelijke wandeling naar de kapel van Onze Lieve Vrouwe ter Nood in Heiloo, werd nu de kapel bij de Lourdeskerk in Zuidermeer als eerste bestemming gekozen. Met een afstand van ongeveer 15 kilometer sloot ook een aantal nieuwe wandelaars aan bij de groep. De tocht begon met een zegen van pastor Bert Glorie. Hij las ook een toepasselijk gedicht voor, waarin beschreven werd dat een wandelaar nooit alleen is en altijd gezelschap heeft van het omringende natuurgeluid. Het gaf de groep een gevoel van verbondenheid en rust en met een opkomende zon op de achtergrond leek het wel een symbolisch begin van een bijzondere tocht. De route leidde onder meer langs Hofland en over het land van de familie Kranenburg, wat de Lutkedijk iets korter maakte. Rond negen uur bereikte de groep Zuidermeer, waar ze hartelijk werden ontvangen met koffie. Koos Molenaar en zijn echtgenote en Koos Otten deelden een stukje van de rijke geschiedenis van de kerkgebouwen met de groep. Pastor Bert zong tot slot een Marialied, wat de sfeer een extra dimensie gaf. Onderweg werd er volop gepraat en gelachen. De sfeer was goed en de gesprekken levendig; deelnemers kwamen behalve uit Obdam uit verschillende plaatsen in de omgeving, waaronder Bovenkarspel en Warmenhuizen. Na de tussenstop leidde de route verder via Bobeldijk, Spierdijk, de Wogmeerdijk en het Kwakelpad. De Wogmeerdijk bood de nodige uitdaging met enkele hekjes, maar rond kwart voor twaalf keerde de groep terug bij de Sint Victorkerk, waar nogmaals koffie klaarstond. Om twaalf uur woonde een meerderheid van de wandelaars nog een mooie Sint Hubertusviering bij, ter gelegenheid van de opening van het jachtseizoen. Deze werd opgeluisterd met muziek van jachthoornblazers. De aanwezigheid van het parochiebestuur en de deelname van pastor Bert Glorie gaven de tocht extra betekenis. De dag eindigde met een gevoel van tevredenheid en saamhorigheid, en positieve geluiden over deze nieuwe opzet waren duidelijk hoorbaar. Met deze succesvolle zestiende editie ligt de weg open voor een vervolg; de kans is groot dat we volgend jaar de 17e Kapellentocht kunnen verwelkomen.

Maandagavond 21 oktober werd in de Sint Victorkerk de herdenkingsdienst gehouden voor Nic de Boer. De toeloop was groter dan verwacht, zodat de stoelen die gewoonlijk op het Priesterkoor staan, vijf minuten voor aanvang nog snel de kerk ingebracht moesten worden. En nog waren er te weinig zitplaatsen. Diezelfde situatie deed zich drie dagen later voor in de Marcuskapel. Vijf minuten voor aanvang van de viering waarin José Kruijer voor de laatste keer zou voorgaan, waren de vijfentwintig stoelen die daar staan, allemaal bezet. Ook hier konden nog net op tijd enkele stoelen worden bijgezet. En deze keer was er wel een zitplaats voor iedereen. Acht jaar geleden is José begonnen om in de Kapelvieringen voor te gaan, ééns in de zes weken. Dat deed ze nu dus voor het laatst. Er werden woorden van dank gesproken door Gerda Wester namens de Parochieraad en door Alie Luken namens de vaste bezoekers van de Kapelvieringen. Zowel van de Parochieraad als van de vaste bezoekers kreeg José een bos bloemen, en van de Parochieraad was er voor haar ook een Victorkaars. We zullen José als voorganger missen. Gelukkig blijft ze nog wel actief als lectrice in de kapel van de Horstenburgh. Lovende woorden werden diezelfde middag gesproken voor alle mensen die hebben bijgedragen aan de realisering van onze voortuin, inclusief de bankjes die daar nu staan en het informatiebord. Lovende woorden voor Ed en Sis Groustra en het bestuur van Stichting Oud Obdam-Hensbroek, die met het initiatief gekomen zijn om van de den die moest worden omgehakt bankjes te maken. Lovende woorden voor de sponsors die dit hebben mogelijk gemaakt, voor de ontwerpster van de tuin en voor al degenen die de tuin gemaakt hebben tot wat ze nu is; een groene plek in het dorp waar iedereen kan komen om rond te kijken en even uit te rusten op één van de bankjes. Na alle toespraken werden de aanwezigen door het bestuur van Oud Obdam-Hensbroek getrakteerd op een drankje in De Brink. Het is alweer een hele tijd geleden dat de eerste plannen werden gemaakt voor het ‘Dorpsplein’. Dat plein kwam er niet, maar doordat het doe-team, met Peter Borst als inspirator, met deze plannen kwam, is het wel zover gekomen dat de voortuin van de Sint Victorkerk een ander aanzien heeft gekregen. De lof die anderen werd toegezwaaid, is dus impliciet ook voor hem bedoeld. Hopelijk zal hij, net als veel andere dorpelingen en passanten, bekijken wat zijn initiatief teweeg heeft gebracht en daarbij even gaan zitten op één van de bankjes.

Onze dierbare overledenen vergeten we natuurlijk nooit, maar Allerzielen, zaterdag 2 november, is de dag waarop we hen met bijzondere aandacht gedenken. We staan in de Sint Victorkerk met name stil bij de mensen die in het afgelopen jaar van ons zijn heen gegaan. U bent in deze viering, die aanvangt om 19.00 uur, van harte welkom. De afscheidsgroep Sint Victor Pastor Bert Glorie, Astrid Wittebrood-Schouten, Peter van Diepen, Hanneke Ocheda-Stoetzer en Gerrit Bakkum

Op zondag 3 november is het weer zover: de l6e editie van de jaarlijkse Kapellentocht! Dit jaar pakken we het echter anders aan en staat er een verrassende route op het programma. In plaats van richting Heiloo, lopen we naar de Zuidermeer, waar we een gezellige pauze houden. Daarna keren we, uiteraard via een wat andere route, terug naar Obdam, waar om 12.00 uur de Sint Hubertusviering plaatsvindt, voorgegaan door pastor Bert Glorie. Deze bijzondere viering, ter ere van Sint Hubertus, de patroonheilige van de jacht, wordt muzikaal omlijst door de indrukwekkende klanken van de Jachthoornblazersgroep ’t Wildrijk uit Langedijk. Maar dat is niet alles! Er gaat een spannend gerucht dat er zelfs een valkenier aanwezig zal zijn in de kerk, wat deze viering een unieke ervaring maakt. De tocht is dit jaar iets korter, met een totale afstand van ongeveer 15 kilometer, zodat het voor meer mensen goed te doen is. Vlak voor de viering nemen we nog een korte pauze, zodat iedereen fris kan aansluiten. Er zullen na de Mis ook weer ‘huubkes’ zijn, kleine Hubertusbroodjes die aan het eind van de Mis worden gezegend. En voor de liefhebbers staat een glaasje Jägermeister klaar. Redenen genoeg dus om naar de Hubertusmis te gaan We hopen op een grote opkomst en nodigen jong en oud van harte uit om deel te nemen aan deze bijzondere 16e editie van de Kapellentocht. Mis het niet, en beleef het met ons mee!  Graag aanmelden via: jantenberge@planet.nl

Zoals gewoonlijk zijn alle kinderen op 11 november weer welkom in de kerk. Om 16.30 uur begint een korte viering waarin het verhaal wordt nagespeeld van Sint Maarten die de helft van zijn mantel afstond aan een arme bedelaar. Ook worden er veel liedjes gezongen en aan het einde gaan de lichten uit en mogen de kinderen hun lampionnen aansteken… Natuurlijk is er voor alle kinderen ook wat lekkers. Begin het Sint Maartenfeest dus goed en kom met uw (klein)kinderen op maandag 11 november om 16.30 uur naar de Sint Victorkerk.

Op zaterdagavond 16 november vieren we het feest van Sint Cecilia, de patrones van muzikanten en zangers. Het Parochiekoor zal tijdens deze viering zijn mooiste klanken ten beste geven. Een jubilaris uit het koor wordt tijdens deze viering gehuldigd en tevens zal één van onze vrijwilligers als dank voor haar langdurige inzet voor de parochie de Victorspeld ontvangen. We hopen dat veel parochianen hierbij aanwezig zullen zijn.

De dennenboom die in het midden van de kerktuin stond moest om, omdat hij van binnenuit begon te rotten. Overbuurman Ed Groustra van Stichting Oud Obdam-Hensbroek, vond dat zo’n beeldbepalend object weer opnieuw een karakteristieke uitstraling verdiende. En waar alle inwoners van Obdam ook van moeten kunnen genieten. Het idee was geboren en kijk nu eens…. We zijn een jaar verder en met behulp van vele Obdammers staan hier vier mooie banken in ons vernieuwde voortuin. Uitnodigend opgesteld rondom de dorpspomp en langs het schelpenpaadje. Maak er gebruik van; gewoon lekker zitten en genieten of voor een praatje met een dorpsgenoot. Ze staan voor u klaar… ‘Ga effe zitte’ staat er dan ook op één van de bankjes. Maar ook is er een prachtige informatiekast, die helemaal in stijl van kerk en pastorie is ontworpen. De figuren bovenop geven elkaar een hand, ze staan voor ‘samen zijn, elkaar steunen’. Samen bereik je meer. Dit detail zie je ook terug in de poort voor de kerk. Maar er zijn meer details in verwerkt. Je vindt ze terug in de bouwstijl van de pastorie. Saamhorigheid staat in Obdam hoog in het vaandel, het gevoel wij zijn er voor elkaar. Dat laten we zien door middel van deze informatiekast. Want hierin komt nieuws en wetenswaardigheden over de Sint Victorparochie; het rijke Roomse leven, informatie uit de parochie, weetjes en fotomateriaal. Maar ook Stichting Oud Obdam-Hensbroek, die dit allemaal ter ere van hun 40 jarig jubileum schenkt aan de inwoners van Obdam, vult de kast met beelden uit het historische verleden van Obdam en Hensbroek aangevuld met bijbehorende informatie. Deze centrale plek, toegankelijk voor iedereen is, door heel veel vrijwilligers tot stand gekomen. Daarom zeggen we ook: deze tuin is voor ons allemaal! Dank aan alle sponsors die dit hebben mogelijk gemaakt. Parochieraad Sint Victor Obdam

José Kruijer-Kaag is in Obdam alom bekend als gangmaker bij allerlei activiteiten. Of het nu gaat om de organisatie van het seniorendiner in De Horstenburgh of om de zorg voor asielzoekers, José was van de partij en hield dat jarenlang vol. In de kerk is zij nog steeds actief als lid van het Parochiekoor en als voorganger in de kapelvieringen op donderdagochtend. Met dit laatste gaat ze nu stoppen. Op donderdag 24 oktober is ze voor de laatste keer voorganger in de Marcuskapel. Ze heeft dit dan zes jaar gedaan, ongeveer tien keer per jaar. José maakte veel werk van haar vieringen. Ze kwam altijd met een eigentijds verhaal of een gedicht. Ook bracht ze regelmatig iets mee uit haar tuin, omdat ze graag iets wilde laten zien van het seizoen. Dat gaf aan haar vieringen een bijzondere dynamiek. Dat gebeurt op 24 oktober dus voor de laatste keer. U bent van harte welkom, om 9.00 uur in de Marcuskapel!

Voor de vierde keer mocht ik met Obdammers naar Lourdes. Het was weer een bijzondere ervaring.
Op donderdagochtend 26 september vertrokken we al om kwart voor zes met de bus naar Schiphol, uitgezwaaid door familieleden en oud-pelgrims. Als groep van de Sint Victorparochie maakten wij deel uit van een grote Nederlandse bedevaart van meer dan vijfhonderd personen. Zelf waren wij met tweeënvijftig mensen, waarvan er drie moesten vliegen vanuit Duitsland. Daarom was kapelaan Josué met twee dames al eerder die ochtend vertrokken met de auto. In Lourdes zouden ze zich weer bij ons aansluiten. Wij vlogen van Schiphol naar Toulouse, waarna wij met een bus de reis naar Lourdes vervolgden. Zoals gewoonlijk was Hôtel d’Irlande onze thuisbasis. Nadat de kamers waren toegewezen, gingen we naar één van de vele kerken voor de openingsviering van onze Nederlandse bedevaart. Hoewel alles in het Nederlands werd gezegd, was er helaas geen woord van te verstaan. Na deze viering liepen we met z’n allen door de beroemde grot, waar Maria is verschenen aan Bernadette. Zeker als je voor de eerste keer in Lourdes bent, is dat indrukwekkend. Bijna iedereen raakt de rotswand wel even aan. Deze is dan ook op veel plaatsen zo glad als marmer, door al die handen… Na het eten hadden we onze eigen openingsviering in het hotel. Bram Bakker en Hanneke Ocheda vertelden over het leven van Bernadette en lieten ons zo landen in Lourdes. Zij verbonden ons ook met elkaar, door ons uit te nodigen elkaars hand vast te houden. Dit was een goed begin. Zeker tijdens de vieringen en andere activiteiten die wij als groep van Obdam met elkaar hebben gedaan, was er een grote saamhorigheid. Zo liepen we met elkaar op vrijdagmiddag de Kruisweg, waarbij we bij elke statie stilstonden, niet alleen om de lijdensweg van Jezus te gedenken, maar ook om het lijden van Jezus te verbinden met wat wij zelf meemaken aan leed en verdriet. Aan het eind van de Kruisweg maakten wij allemaal van takjes en gras een kruisje dat wij in de rivier de Gave gooiden, om zo alles wat ons bezwaart en belast van ons af te gooien. De volgende middag gingen we naar het Cité, de zogenaamde groene kathedraal, een kapel in de open lucht. Daar hadden we een viering waarbij we alle intenties die wij hadden meegekregen vanuit de uitzwaaiviering hebben voorgelezen. Zo waren we met onze gedachten bij alle mensen voor wie ons gebed was gevraagd en zo brachten wij al deze intenties ook bij Maria.
Die avond gingen we naar de lichtkapellen, waar we als groep het licht aan elkaar hebben doorgegeven, door met elkaar een groot aantal kaarsen aan te steken. Dit was een klein, maar prachtig en bemoedigend ritueel, waarin Annet Smal ons voorging. Op zondagmiddag mochten Josué en ik bij alle deelnemers de handen op het hoofd leggen om ze te zegenen waarbij we tot iedereen een persoonlijk woordje konden spreken. ’s Avonds liepen we mee in de lichtprocessie, nadat een eerdere poging op vrijdagavond wegens de stromende regen was mislukt. Op maandag gingen we met de bus naar de Pyreneeën. Het weer was prachtig en we konden daardoor picknicken bij de bron van de Gave. Het is altijd letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt om daar met z’n allen, dus ook met de mensen die gebruik maken van een rolstoel, naar toe te gaan. Eerst bergop en na de picknick weer bergaf… 
Ik kan in dit verslag lang niet alles noemen wat we hebben beleefd, maar de ‘bonte avond’ wil ik niet overslaan. Nadat de ‘devotionalia’, de religieuze souvenirs, waren gezegend, werden de leden van de werkgroep en de andere vrijwilligers in het zonnetje gezet, eindigend met Mary Leek. Zij was dit jaar voor het laatst mee als verpleegkundige. Ook stopt zij met haar werk als secretaris van de werkgroep. Uit handen van onze voorzitter, Gerard Bakker, kreeg ze als dank een beeldje overhandigd en er werd een lied voor haar gezongen. Hierna presenteerde Lisa van Diepen op meeslepende wijze een pubquiz die ze samen met haar moeder Marlène had gemaakt en waaraan iedereen enthousiast meedeed. Daarna werden we nog door enkele dames vergast op een originele en hilarische Sister-act. Dinsdagochtend reisden wij, na de slotviering van de grote bedevaart en een mooie afsluiting met onze eigen groep weer met de bus naar Toulouse, vervolgens met het vliegtuig naar Schiphol en het laatste stukje naar Obdam weer met de bus. Rond 21.00 uur arriveerden we weer op het Kerkplein na een onvergetelijke bedevaart.

Met een gezellige avond in de pastorie vierde het koor Entre-Deux zijn vijfendertigjarig bestaan. Dat gebeurde na de viering van zaterdagavond 12 oktober, die door Entre-Deux werd opgeluisterd. Tiny Ursem had voor die gelegenheid een lied gemaakt, dat twee keer werd gezongen; als openingslied en als slotlied. Aan het eind van de viering overhandigde Win Bijman, de voorzitter van de Parochieraad, en envelop met inhoud aan José Paardekooper, de voorzitter van het koor. Entre-Deux heeft turbulente tijden achter de rug, waarbij het voortbestaan van het koor aan een zijden draadje heeft gehangen, maar bevindt zich nu met Tiny als dirigente en Valentin Ocheda als gitarist weer in rustig vaarwater. Zelf mocht ik in de viering voorgaan, waardoor ik de gelegenheid had in de preek aandacht te besteden aan de uitdrukking ‘Entre-Deux’ die in het Nederlands ‘onder vier ogen’ betekent. Je kunt onder vier ogen, Entre-Deux, met iemand spreken en dus ook met God. En dan kun je vragen wat je wilt want ‘bij God kan alles’, zo luidde het thema van de viering. Natuurlijk krijg je soms iets anders dan datgene wat je hebt gevraagd. Zo kreeg het koor Entre-Deux zelf niet de organist waar ze om vroegen, maar een gitarist. Zo komt God soms met verrassende oplossingen waaraan je zelf niet zou hebben gedacht… Laat het maar zo zijn! Blijf maar in gesprek, Entre-Deux met God, dan gebeurt er wel wat waardoor je veel wat er in je leven voorvalt een plek kunt geven. 
In de pastorie stond alles al klaar voor de gezellige avond. Koorleden hadden zelf taarten gebakken en voor hapjes gezorgd. Ook was er een mooi ‘West-Friesland-spel’ bedacht, waarbij de quizvragen op vellen papier op de deuren van de pastorie waren aangebracht. Het ging om de betekenis van allerlei West-Friese uitdrukkingen die geraden moest worden aan de hand van meerkeuzevragen. In groepjes liepen we langs alle deuren om de vragen te beantwoorden. Dat bracht de nodige beweging en reuring met zich mee, wat de sfeer alleen maar ten goede kwam. Het was leuk om dit mee te mogen maken. Ik wens Entre-Deux een mooi zangzeizoen, met dank aan al degenen die aan de organisatie van deze avond hebben bijgedragen.

Wij vroegen u in de afgelopen maand om uw stem uit te brengen voor onze Sint Victorkerk. Via de website, de Rotonde en vanaf de preekstoel tijdens de vieringen, deden we deze oproep en…. u heeft ons gesteund. 8 Oktober was het zover, de uitreiking van de cheque van de Rabo Club Support. Deze keer kwam er een medewerker van de Rabobank de cheque persoonlijk overhandigen. Namens de stichting Restauratie en onderhoud Victorkerk, nam Peter Wortel de cheque in ontvangst. De opzet om voor club of stichting geld te verdienen is geslaagd. Elke stem leverde geld op. In totaal hebben wij het mooie bedrag van €394,19 in ontvangst mogen nemen.. Hiervoor willen wij u hartelijk danken. We hopen voor het volgend jaar weer op uw stem te mogen rekenen en natuurlijk ook die van nog vele andere parochianen. Parochieraad Sint Victor

Het is alweer 35 jaar geleden dat, na een verzoek van Pastoor Beemster om een tussenkoor op te richten, het koor Entre-Deux is opgericht. Een koor dat bestaat uit enthousiaste leden, nu onder muzikale leiding van dirigente Tiny Ursem en Valentin Ocheda, die als gitarist het koor begeleidt. In de loop der jaren heeft het koor de nodige stormen overleeft, zoals het overlijden van dirigent Ben Tames, en niet te vergeten de coronaperiode, maar het koor bleef fier overeind. Entre-Deux hoopt nog, met veel zangplezier, de komende jaren de vieringen in deze Kerk te mogen verzorgen. Op zaterdag 12 oktober viert het koor hun 35-jarig jubileum en beginnen de avond met een feestelijke eucharistieviering om 19.00 uur in de Sint Victorkerk, voorganger Bert Glorie. Wij nodigen u van harte uit om hierbij aanwezig te zijn.

Als u dit leest zijn we alweer terug, nu ik dit schrijf zijn we nog niet weg. De bedevaart naar Lourdes gaat donderdag 26 september van start. De zaterdag daarvóór hebben we een mooie ‘uitzwaaiviering’ gehad, waaraan veel mensen hebben deelgenomen: de bedevaartgangers van dit jaar met hun familie, ook oud-pelgrims en andere kerkgangers. Er heerste, zoals iemand later zei, letterlijk en figuurlijk een warme sfeer. De letterlijke warmte kwam van buiten, het was immers prachtig weer die dag, maar ook door de vele waxinelichtjes die werden aangestoken. Alle kerkgangers waren uitgenodigd om een gebedsintentie op een briefje te schrijven en dat briefje met een lichtje erop tijdens de viering neer te zetten op een tree van de altaartrap. Dit was een mooi ritueel waaraan de meeste mensen meededen. Zo hebben we veel briefjes met intenties verzameld. Deze nemen we mee naar Lourdes. Tijdens een Mis in de open lucht worden alle intenties voorgelezen. Zo bidden we voor al de mensen voor wie om gebed is gevraagd. De figuurlijke warmte was te voelen door de zang van het koor Sing@Victor, door de aanwezigheid van zoveel kerkgangers en door het enthousiasme en de zorgvuldigheid waarmee de leden van onze Lourdeswerkgroep alles hebben voorbereid en uitgevoerd. Ook de misdienaars Rosalie en Youri verdienen een compliment. Behalve de gebruikelijke taken hielpen zij deze keer ook met het aansteken van de lichtjes. Over het verloop van onze Lourdesreis leest u meer in de volgende Rotonde. Maar u kunt er ook gewoon naar vragen. De mensen die met deze bedevaart mee zijn geweest, zullen er ongetwijfeld graag over willen vertellen.