Nieuws

In Egmond aan de Hoef, waar ik vandaan kom, werd aan het einde van het carnavalsfeest, op dinsdagavond om 24.00 uur een lied gezongen met de titel: ‘Straks is het weer Aswoensdag’. In Egmond aan de Hoef wordt carnaval niet zo uitbundig meer gevierd als dertig, veertig jaar geleden. Wat dat betreft verschilt Egmond niet veel van Obdam. Maar als het weer carnaval is zal dat ons toch zeker niet ontgaan en dus weten we ook wanneer het Aswoensdag is, de dag waarop de 40-dagentijd, de vastentijd, begint. En ook al doen we niet zoveel meer aan carnaval, Aswoensdag willen we in de kerk niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Het is een mooi begin van een tijd van vasten en bezinning. Veertig dagen bewuster leven, minder eten en drinken, meer genieten van kleine dingen, meer oog hebben voor mensen om ons heen en ook voor mensen ver weg die onze hulp kunnen gebruiken. Het is ook weer de tijd van de jaarlijkse vastenactie. Maar vooral is het een tijd om stil te staan bij het feit dat we stof zijn en tot stof zullen wederkeren, dat we kwetsbaar zijn, zwak en zondig. Het is een tijd om stil te staan bij het leed dat ons en anderen kan overkomen en ook bij het lijden dat Jezus moest ondergaan. Dat laatste gedenken we speciaal op Goede Vrijdag, aan het einde van de 40-dagentijd. Maar nu staan we aan het begin. Aswoensdag valt dit jaar op 6 maart. U bent van harte welkom in de viering die om 19.00 uur wordt gehouden met zang van het koor Sing@Victor. We krijgen dan allemaal een askruisje op het voorhoofd, om weer te weten dat we zo vergankelijk zijn als as, om dus de betrekkelijkheid van het leven weer in te zien en daar vrede mee te hebben. Als u meedoet, wens ik u een goede en vruchtbare 40-dagentijd toe.

De kinderen die dit jaar het Heilig Vormsel zullen ontvangen, presenteerden zich op zondag 10 februari in onze Sint Victorkerk. ‘Ga je mee vissen’ was het thema dat in deze viering centraal stond, maar als je met Jezus mee uit vissen gaat, dan moet je je eerst zelf door hem laten vangen. De vormelingen lieten zich vangen in de netten van Jezus. Aan de hand van schilden die zij hadden versierd, lieten ze daarbij zien wie zij zijn en wat hun grootste dromen zijn. Deze kinderen staan allemaal op het punt een nieuwe school te kiezen. Daarbij moeten ze vaak al bedenken wat ze willen worden. En dan moeten ze ook nog kiezen of ze bij de kerk willen blijven horen. Natuurlijk spelen hun ouders bij die keuze ook een rol, maar toch, ze stonden er, elf in getal. Het was een mooie viering die werd opgeluisterd met zang van het koor Sing@Victor. Margretha Mol hielp de kinderen bij het voorstellen en bij het vertellen wat zij in hun schild voerden. Zodoende kon ook ik daar een idee van krijgen. Op vrijdagavond 24 mei zal het Heilig Vormsel worden toegediend door deken Eduard Moltzer. Inmiddels zijn ook de eerste communicantjes aan hun voorbereidingstraject begonnen. Net als hun ouders hebben zij een rondleiding gehad door de kerk. Hun voorstelviering wordt gehouden op zaterdagavond 23 maart.

Traditiegetrouw worden de jaarlijkse ontmoetingsdagen in Wognum in de week na Pasen gehouden. Graag nodigen wij u uit op donderdag 25 en vrijdag 26 april hierbij aanwezig te zijn. Beide dagen wordt ’s morgens met de Heilige Mis begonnen. Vrijdagmiddag is een ontspanningsmiddag waarvan de invulling op dit moment nog niet bekend is. Zaterdagmiddag worden deze ontmoetingsdagen afgesloten met het Marialof. De voorganger dit jaar is emeritus pastor Adri Verweij uit Odijk (Utrecht). Het beloven weer mooie dagen te worden van ontmoeting met elkaar, van samen vieren, luisteren, zingen en genieten. Iedereen is welkom, ongeacht geloofsovertuiging. De komende weken bezoeken leden van de bezoekgroep en werkgroep Ontmoetingsdagen Wognum uit onze parochie mensen om te vragen of ze aan de ontmoetingsdagen deel willen nemen. U kunt ook zelf contact opnemen met de werkgroep. De kosten bedragen € 27,- voor twee dagen. Voor vervoer wordt gezorgd. Opgeven kan tot maandag 22 maart a.s. bij: Agaath de Boer – Bakker (0226-45 24 54). Hartelijke groet, werkgroep Ontmoetingsdagen Wognum

Zoals elk jaar vragen we aan alle volwassen parochianen in de tweede helft van januari om een financiële bijdrage voor de Sint Victorkerk. De enveloppen zijn rondgebracht en ook alweer opgehaald, maar misschien is het u toch ontschoten. Daarom geef ik hier het rekeningnummer: NL38 INGB 0000 1601 62 t.n.v. R.K. Kerkbestuur St. Victor. Hartelijk dank voor uw bijdrage!

Als blinde weet ik soms niet goed of ik tegen iemand kan gaan praten. Is hij met iets anders bezig? Kijkt hij naar iemand anders? Kortom: ben ik wel een beeld? Zou ik nu iets kunnen zeggen? Ook als mijn gesprekspartner een tijdje stil is, vraag ik me soms af: is zijn aandacht verslapt of is hij afgeleid door iets anders? Het gevolg is dat ik me ook maar stil houd en wacht totdat hij laat merken dat zijn aandacht nog steeds bij ons gesprek is. Ben ik wel in beeld? Afgelopen donderdag hoefde ik me dat niet af te vragen. Een cameraman, een geluidsman en een documentairemaker vervoegden zich bij de pastorie om mij een hele dag te filmen en vragen te stellen. Natuurlijk wist ik dat ze zouden komen en ik had dus allerlei activiteiten gepland die me voor hen interessant leken. Het begon met de kapelviering, waarin ik voor deze gelegenheid zelf voorging. Daarna wat werken achter de computer en vervolgens ging ik voor het eerst in de kerk oefenen met het liturgisch vaatwerk. Ik had pastor Nico Knol opgetrommeld om mij uit te leggen wat er tijdens een mis allemaal gedaan wordt bij het altaar. De koster van die dag had het één en ander voor ons klaargezet: een kelk, een pateen met hosties, nog een pateen, ampullen met water en wijn en de nodige doekjes. Ik weet globaal wel wat een priester bij het altaar doet, maar stap voor stap alle handelingen doornemen met de bijbehorende gebaren, dat had ik nog nooit gedaan.Het was voor pastor Nico en voor mij een bijzondere ervaring. We voelden ons allebei geraakt door het mysterie dat de Eucharistie voor ons is en waar ik nu voor het eerst zo dichtbij mocht komen. Af en toe vergaten we helemaal dat we gefilmd werden, zo gingen we op in wat we aan het doen waren. Tegen half één liep ik naar De Horstenburgh om daar de warme maaltijd te gebruiken. Ook dat moest worden gefilmd. Na nog wat shoots in de pastorie en een indruk van de Stille Aanbidding waren we toe aan het laatste onderdeel: hardlopen. Samen met mijn hardloopmaat rende ik het Hofland op en neer, waarbij de auto met de camera soms vóór ons reed en dan weer naast ons of achter ons. Er lag een beetje sneeuw, dus de opnames zijn ongetwijfeld mooi geworden. Zo was ik de hele dag in beeld, maar dit was nog maar het begin. Documentairemaker Olaf Koelewijn wil mijn weg naar het priesterschap in beeld brengen. Hij zal dus nog wel vaker naar Obdam komen om, samen met een cameraman en een geluidsman, opnames te maken van mij en van onze Sint Victorkerk.

Het is in de pastorie weer de tijd van de gezellige winteravonden. Deze avonden hebben allemaal iets van doen met de veiling. Op vrijdag 25 januari kwamen de bestuursleden van het Brakenkerkje en de leden van het veilingcomité naar de pastorie om samen met onze parochieraad terug te kijken op de veiling van het afgelopen jaar. Hier werd ook de definitieve opbrengst van de veiling bekend gemaakt, na aftrek van uitvoeringskosten. Hierover leest u elders in de Rotonde ongetwijfeld meer. De volgende gezellige avond was de jaarlijkse klaverjasavond, dit jaar op vrijdag 1 februari. In de voor- en achterkamer van de pastorie was ruimte geschapen voor zes kaartersrondjes. Er werden drie potjes gespeeld, waarbij steeds van tafel werd gewisseld. Bij de vorige edities waren dat nog vier potjes, maar dan was er minder tijd voor de nazit. Dit jaar kon het dus allemaal wat rustiger aan. De gezelligheid was er zeker niet minder om. En voor vrijdag 1 maart staat de keesavond nog op het programma. Deze gezellige avonden kunnen alleen maar worden georganiseerd doordat er vrijwilligers zijn die bereid zijn boodschappen te doen en extra tafels en andere benodigdheden klaar te zetten, vrijwilligers die ook op de avonden zelf hun best doen om het de bezoekers naar de zin te maken en ze tijdig van een natje en een droogje te voorzien. Hulde aan deze vrijwilligers! De gezellige avonden horen er wat mij betreft bij op de pastorie. Ik geniet er zelf ook van, iedere winter weer!

Het is zo ver, hij staat er! Tijdens de tentoonstelling ter ere van het 125 jarig jubileum van de St. Victorkerk, is het idee ontstaan om meer kerkschatten te tonen. Heel veel herinneringen kwamen boven, bij het zien van allerlei attributen. In de vitrinekast, die bij de koffiehoek achter in de kerk hangt, willen we een wisselende collectie laten zien. Er zullen geen kostbare voorwerpen worden neergezet. Toch blijft er genoeg over om te laten zien. Ook geven we er een korte toelichting bij, waar dat nodig is. Zo staat er op dit moment op de vitrinekast een reistabernakel. En in de kast uitleg over verschillende scapulieren, canonborden, een godslampje, water- en wijnampul met een fles oude miswijn en nog veel meer. Voor of na afloop van een viering bij het drinken van een kopje koffie of thee, kunt u alles rustig bekijken. Kom, kijk en geniet!

De Actie Kerkbalans verloopt dit jaar anders dan anders. Dat komt niet alleen doordat wij voor het eerst meededen aan het landelijke ‘inluidmoment’ op zaterdag 19 januari. Het komt ook doordat de Actie Kerkbalans voor Hensbroek voor het eerst wordt gecoördineerd vanuit de Sint Victorkerk. De katholieken uit Hensbroek maken al sinds begin 2018 deel uit van onze parochie, maar ze organiseerden vorig jaar de Actie Kerkbalans nog zoals zij dat gewend waren. De bijdragen van de Hensbroekers kwamen nog ten bate van hun eigen Marcuskerk. Dat is dit jaar anders. De vrijwilligers die de Actie Kerkbalans in Hensbroek regelden, schoven nu aan bij onze werkgroep. Ook Astrid Wittebrood-Schouten kwam de werkgroep versterken. Dat mocht ook wel, want Nic de Boer, die al sinds mensenheugenis de Actie Kerkbalans coördineerde, was ermee gestopt. Gelukkig had hij dat op tijd aangekondigd, zodat we wisten dat er naar versterking moest worden uitgekeken, maar zoals zo vaak kom je er pas achter hoeveel werk iemand jarenlang heeft verzet als hij daadwerkelijk is gestopt. Zo was Nic niet alleen coördinator van heel het gebeuren, hij liep ook steeds meer wijken zelf. Als er een loper stopte of uitviel, was het vaak moeilijk om iemand anders te vinden, en dus deed Nic het zelf of hij schakelde een familielid in. Zo was er natuurlijk veel meer werk dat Nic ongezien deed. Daarom wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om Nic de Boer hartelijk te bedanken voor al het werk dat hij gedurende vele jaren voor de Actie Kerkbalans heeft gedaan. Geld ophalen voor de parochie is vandaag de dag geen gemakkelijke opgave. En dan de coördinatie van de hele actie, dat was vooral in januari, maar ook in de maanden daaraan voorafgaand veel werk. Ik geef het je te doen! Nic, je hebt dat op jouw bescheiden en nauwkeurige manier jarenlang gedaan en daar ben ik je zeer dankbaar voor.

Vorige week woensdag is in aanwezigheid van enkele familieleden, in onze urnenmuur een urn geplaatst met de helft van de as van Gré Versluys. Ik heb mevrouw Versluys alleen in haar nadagen gekend, maar ondanks alle kwalen waar ze toen al aan leed, had ik wel in de gaten dat ze een vrouw was met pit. Pas bij haar uitvaart in april 2017 hoorde ik haar levensverhaal. Daarbij steeg mijn bewondering voor haar alleen maar. Ze had in Amsterdam een goed leven, met een baan als leidinggevende in de textielindustrie en een leuke groep vriendinnen. Maar dat leven gaf zij op om hier directrice te worden van De Horstenburgh. En hoe! Opkomen voor de belangen van de oude mensen die aan haar zorg waren toevertrouwd, dat kon ze goed, maar ze had vooral hart voor de mensen. Ze gaf zich helemaal. Zo raakte ze verknocht aan Obdam en vond ze haar levensvervulling. Daarom moest de helft van haar as in Obdam blijven en niet, zoals de andere helft, worden bijgezet in het familiegraf in Amsterdam. Het is duidelijk dat Gré Versluys een vrouw was met een roeping, maar zoiets kun je enkel achteraf zeggen vind ik. Op voorhand mag je alleen maar hopen dat je de goede keuze hebt gemaakt. Ik voelde me daarom min of meer overvallen toen de spirituaal (geestelijk leidsman) van het seminarie enkele maanden geleden aan mij vroeg of ik wel roeping had. Voelde ik me geroepen tot het priesterschap? ‘Geroepen… ik weet het niet’, luidde mijn schamele antwoord. Ik heb nooit een stem gehoord, laat staan dat ik ooit een engel heb gezien. Nee… je maakt een keuze, je gaat ergens voor, dat wel, en dan hoop je maar dat dat goed uitpakt. Roeping, dat lijkt me een veel te groot woord als je het over jezelf moet zeggen. Ik hoop het en ik bid ervoor, maar of ik werkelijk geroepen ben, dat kan volgens mij pas achteraf worden vastgesteld, net als bij Gré Versluys. Pastor Bert Glorie

Afgelopen donderdag (24 januari) zijn de tien vormelingen van onze parochie begonnen aan hun voorbereidingstraject. Er is al eerder een informatieavond geweest voor de ouders. Het is natuurlijk jammer dat het aantal vormelingen zo hard is teruggelopen, maar het is met zo’n klein groepje wel heel ontspannen en gezellig. Dat gold in elk geval voor de ouderavond, het zal ongetwijfeld ook gelden voor het voorbereidingstraject van de kinderen. De viering waarin de vormelingen zich voorstellen vindt plaats op zondag 10 februari en wordt opgeluisterd door het koor Sing@Victor. Op vrijdagavond 24 mei zal het heilig Vormsel door deken Eduard Moltzer worden toegediend.

Voor de vorige Rotonde had ik een stukje geschreven onder de titel: ‘Dopelingen gezocht’. We willen namelijk dat onze eerste communicantjes een doopviering kunnen meemaken en er had zich nog geen ouderpaar gemeld. Maar vlak voordat de kopij verstuurd moest worden, kon dat stukje geschrapt worden, omdat er een aanvraag voor een doopsel binnenkwam. In de dagen daarna kwamen er nog drie bij, zodat we nu zeker een doopviering kunnen organiseren waar de eerste communicantjes bij kunnen zijn. Het is voor de kinderen altijd indrukwekkend te zien hoe een baby gedoopt wordt en dan te bedenken dat zij dit zelf als klein kindje ook hebben ondergaan… Ze snappen dan meteen dat je er als kind al bij hoort, niet alleen bij je ouders en verdere familie, maar ook bij de kerk en vooral bij God. Het aantal eerste communicantjes is dit jaar overigens niet groot. Het zijn er acht. Maar met de vier dopelingen van de komende maanden gloort er weer hoop!

Misschien hebt u vorige week zaterdag de klok horen luiden, maar u weet in elk geval waar de klepel hangt. Als u parochiaan bent van de Sint Victorkerk, dan hebt u waarschijnlijk al een envelop van ons ontvangen. Er zijn diverse mogelijkheden om uw jaarlijkse bijdrage aan de parochie te doneren. Om in de Sint Victorkerk van alles te kunnen blijven organiseren, zijn de inkomsten uit de Actie Kerkbalans onmisbaar. Daarom wil ik het rekeningnummer van de parochie nog maar eens bij u aanbevelen: IBAN NL87 RABO 0138 0014 56.

– Ingezonden mededeling – Activiteiten Provider seizoen 2018/2019 Het Provider-seizoen is volop in beweging. Tijdens de startactiviteit zijn we met ruim 25 jongeren een middag neergedaald in Hensbroek. Daar hebben we met z’n allen een spel midgetgolf gespeeld.  Na het midgetgolfen, stond er patat voor ons klaar met iets lekkers en een ijsje toe. Het was een geslaagde middag. De filmavond die afgelopen november gehouden werd was een succes, we bekeken de film ‘Lover or loser’. Deze film gaat over loverboys. Aansluitend komt er eind januari iemand van Stichting Stoploverboys.nu een voorlichtingsavond houden. Afgelopen oktober hebben veel jongeren kennis mogen maken met yoga. Het plezier stond voorop en menigeen kwam ontspannen terug van deze yogales. Voor de komende tijd staat er weer een tal van leuke en leerzame activiteiten op het programma. Van ‘NL Doet’ tot een bezoek aan een moskee. Hieronder vind je het gehele aanbod. Heb je je nog niet opgegeven maar vind je het leuk om toch mee te doen aan een activiteit en ben je tussen de 11 en 20 jaar, dan ben je van harte welkom. Je mag natuurlijk altijd een vriend of vriendin meenemen. De inschrijfkosten zijn € 10,- voor een heel seizoen, ongeacht of je aan één activiteit meedoet of aan allemaal. Programma 2018/2019 Midgetgolf   –   7 oktober 2018 (reeds geweest) Yoga   –   28 oktober 2018 (reeds geweest) Filmavond (film over loverboys)   –   16 november 2018 (reeds geweest) Avond Stichting Stoploverboys.nu   –   17 januari Sirkelslag Young  (landelijk, interactief spel)   –   1 februari NL Doet    –   16 maart Moskee bezoeken   –   18 of 19 mei Kamp   –   1 en 2 juni Heb je nog een vraag of wil je je opgeven, stuur dan een mail naar providerdewaterkant@gmail.com Dan nu nog een oproep voor de (jong) volwassen onder ons!!!!!!!! Wij zijn op zoek naar mensen die ons Providerteam willen komen versterken. Lijkt het jou leuk om met jongeren te werken en kun je je goed inleven in jongeren? Ben je creatief genoeg om inspirerende activiteiten te bedenken en te begeleiden? Dan zijn we op zoek naar jou! We zouden het superfijn vinden als je binnenkort ons team komt versterken! Heb je nog vragen, stuur dan een mailtje naar bovenstaand e-mailadres en wij nemen contact met je op. Vriendelijke groet, Het Providerteam de Waterkant

Op vrijdag 21 december kwamen er een journalist en een cameravrouw van het Noordhollands Dagblad naar onze kerk. Ze wilden graag filmen hoe ik als blinde de kerststal opzette. Ik kon alleen maar antwoorden dat er vrijwilligers zijn die dat voor me doen. Anders zou de beelden waarschijnlijk geen lang leven beschoren zijn. Nu vallen die grote beelden van onze nieuwe kerststal gelukkig niet zo snel om, maar anders… Het was wel een goed moment om te filmen, want de kerststal stond er al en de bloemengroep was druk aan het werk om de kerk te versieren, dus er konden mooie plaatjes geschoten worden. Klik op de foto om de video van Het Noordhollands Dagblad te kunnen bekijken.

In de afgelopen weken heb ik weer veel kerstkaarten en goede wensen mogen ontvangen. Ik vind het altijd weer heel bijzonder dat zoveel parochianen mij een kaartje sturen of een kaartje hier in de brievenbus komen doen, meestal met een persoonlijke wens en vaak ook nog met een afbeelding in reliëf, zodat ik die kan voelen. Ik wil u daarvoor hartelijk danken. Vanaf deze plaats wens ik ook u nog een gezegend en voorspoedig 2019. Laten we proberen er met elkaar iets moois van te maken.

Op zaterdagavond 22 december kwamen we met het Langedijker Koor al helemaal in kerstsfeer. Dit koor met meer dan tachtig zangers en zangeressen zong tijdens de Woord- en Communieviering een aantal populaire kerstliederen. Het was het tweede jaar achter elkaar dat dit koor de laatste viering voor Kerstmis kwam opluisteren. Dit jaar wil het Langedijker Koor weer komen zingen op zaterdagavond voor Kerstmis. Wat mij betreft kan het!

Onze eigen koren konden er ook wat van. Op Kerstavond begonnen we zoals gewoonlijk met een gezinsviering met jeugdkoor De Victorzangertjes. In een goed gevulde kerk werd een mooi kerstverhaal voorgelezen, geïllustreerd met tekeningen via de beamer. Ons jeugdkoor luisterde deze viering op met een groot aantal kerstliederen uit hun eigen repertoire. Ook het koor Sing@Victor drukt altijd zijn eigen stempel op een viering, zeker met Kerst. Deze keer was het koor op kerstavond aan de beurt om 21.00 uur. De kerk was vol en er werd prachtig gezongen. Om 23.00 uur was er een Eucharistieviering met Het Parochiekoor. Hiervoor was pastor Nico Knol naar Obdam gekomen. Hij had een mooie, uitdagende preek. De kerk was wat minder gevuld dan tijdens de eerste twee vieringen, maar de mensen die op dit late uur gekomen waren, kregen wel waar voor hun geld: een goed koor en een mooie viering en ver na middernacht konden ze met een zalig kerstgevoel huiswaarts keren. Zo hoort het toch eigenlijk… Op de ochtend van Eerste Kerstdag was het de beurt aan Entre-Deux. Ook dit koor liet veel horen van het eigen kerstrepertoire. Op oudejaarsavond gaf Entre-Deux opnieuw acte de présence. Ook in die viering konden nog kerstliederen worden gezongen. Op oudejaarsavond blik je terug op het oude jaar en kijk je vooruit naar het nieuwe. Het is mooi om dat te doen in de kerk. De woorden die tijdens de viering gesproken worden dwingen je ertoe even stil te staan en bij jezelf te rade te gaan hoe je het er dit jaar vanaf hebt gebracht. En dan komen er natuurlijk goede voornemens in je op. Ik heb me dit jaar voorgenomen om meer mensen te gaan bezoeken, zowel privé als in de parochie.

Op Tweede Kerstdag werd er weer stro naar de kerk gereden, twee schapen werden gebracht, de ezel was er weer en alles werd klaargezet om Maria en Jozef en het Kindje Jezus te ontvangen. Wat was het gezellig met zoveel kinderen, ouders en grootouders die naar de levende kerststal met het pasgeboren Kindje kwamen kijken. Voor mij hoort dit er met Kerstmis echt bij, het ‘Kindje wiegen’ oftewel Kerst voor de allerkleinsten. Het is wel een klus om alles op te bouwen en later weer op te ruimen, maar als er zoveel mensen op afkomen, dan is dat voor de vrijwilligers die dat doen wel de moeite waard.

Graag wil ik nogmaals iedereen bedanken die eraan heeft meegewerkt dat we weer op deze manier Kerstmis konden vieren. Het begon met het neerzetten van de bomen vóór de kerk, daarna kwamen er kerstbomen en kersttakken in de kerk, de kerststal werd opgezet, er kwamen bloemen… en op het moment dat ik dit schrijf is het zondag 6 januari en vieren we het feest van de Driekoningen. Hierna wordt de kerststal afgebroken, de bomen worden binnenkort weer weggehaald… maar er is intussen wel wat gebeurd. We hebben een prachtige kersttijd gehad. Dank u wel!

U kunt vanaf nu elke dinsdagochtend om 09.00 uur een eucharistieviering bijwonen in de Marcuskapel. Pastor Álvaro Rodríguez zal in deze vieringen voorgaan. Ik heb het initiatief genomen om hem hiervoor te vragen. In het kader van mijn opleiding tot priester is het namelijk goed als ik zo vaak mogelijk naar de mis ga. Dat doe ik nu regelmatig in de Dionysiuskerk in Heerhugowaard. Maar waarom zouden we dat niet in onze eigen kapel doen? We kunnen dan met elkaar wennen aan een doordeweekse mis: de kosters, ikzelf natuurlijk, en u? U bent in elk geval van harte welkom

Het gewijde Brood beschouwen we in onze kerk als het Allerheiligste dat bestaat, het Lichaam van Christus. We gaan ervan uit dat Christus zelf in dit Brood aanwezig is. Daarom is het heel bijzonder als er een monstrans wordt uitgesteld waarin het heilig Brood te zien is. Bij deze gewijde hostie, bij Christus zelf, is het makkelijker om te bidden dan wanneer je thuis bent in je woon- of slaapkamer. Ik zeg dit vanuit mijn persoonlijke ervaring. Stille Aanbidding, bidden bij de uitgestalde monstrans met het Lichaam van Christus, geeft me veel energie. Daarom probeer ik er iedere donderdagmiddag bij te zijn. Gelukkig ben ik nooit de enige, maar er doen nog niet zo heel veel mensen mee. Kom het gerust eens proberen. U kunt tijdens dit uur komen en gaan wanneer u wilt. Misschien is vijf minuten voor u wel lang genoeg. Dat maakt helemaal niets uit. U kunt binnenkomen via de pastorie. De Stille Aanbidding wordt gehouden in de Marcuskapel.

Klik op de foto om de video van Het Noordhollands Dagblad te kunnen bekijken.

Op donderdag 6 december hielden we voor het eerst sinds jaren Stille Aanbidding in de Marcuskapel. Zelf vond ik het heerlijk om zomaar een uurtje te kunnen bidden. Tot mijn grote verrassing bleek ik niet de enige te zijn. Ik heb daarom meteen besloten dat we hiermee doorgaan. Iedere donderdagmiddag is er nu Stille Aanbidding van 14.00 tot 15.00 uur, dus ook op 27 december en 3 januari. Iedereen is van harte welkom!

Het jaar 2018 loopt ten einde. Voor de parochie en voor mij was het een bewogen jaar, met relatief veel jonge mensen die door de dood uit ons midden werden weggerukt. Het was ook het jaar van de sluiting van de Marcuskerk in Hensbroek. Toch hebben we in dit jaar ook feest kunnen vieren. Ik denk daarbij allereerst aan het vijftigjarig bestaan van het Parochiekoor, maar ook denk ik aan de drie huwelijken die dit jaar in de kerk gesloten zijn en aan de diverse huwelijksjubilea die hier werden gevierd. Ik denk ook aan de negenkinderen die we mochten verwelkomen om te worden gedoopt. Ook de groepen kinderen die hier dit jaar de Eerste heilige Communie en het heilig Vormsel hebben ontvangen, waren nog betrekkelijk groot, namelijk resp. twintig en tweeëntwintigkinderen. Ook het onderhoud van ons kerkgebouw werd niet vergeten. Na de sacristie en de gang kreeg nu de dagkapel, tegenwoordig Marcuskapel, een flinke opknapbeurt. We konden dit jaar de priesterwijding meemaken van ÁlvaroRodríguez Luque uit Spanje. Hij is aangesteld voor de parochies De Weere, Hoogwoud en Spanbroek, maar gaat ook regelmatig voor in onze Sint Victorkerk. Voor mijzelf was het verheugend dat ik de Admissio mocht ontvangen, waardoor ik nu opgenomen ben onder de kandidaten voor de priesterwijding. Maar het meest dankbaar ben ik voor de goede samenwerking met de vele vrijwilligers in onze parochie: de parochieraad, het regiobestuur, de kosters, de leden van de koren, de musici en dirigenten, de misdienaars, de leden van de Eerste Communiewerkgroep, de werkgroep Gezinsvieringen, de gastvrouwen, de leden van de avondwake/uitvaartgroep, de tuinkabouters, de kerkwerk(st)ers, enz. enz. Jullie allen wil ik heel hartelijk bedanken. Zonder jullie inzet zou niet alleen het kerkgebouw, maar ook de hele parochie op instorten staan. Doordat jullie allemaal de handen uit de mouwen steken, lukt het nog om hier met elkaar kerk te zijn. Samen bidden, zingen, lief en leed delen… Laten we proberen dat vol te houden met elkaar, ook al is het soms roeien tegen de stroom in. Natuurlijk ben ik ook dankbaar dat er hier nog zoveel mensen zijn die de weg naar de kerk weten te vinden, mensen die het de moeite waard vinden om God te loven en te danken, hun hart uit te storten bij Maria of hoe dan ook deel uit te maken van onze geloofsgemeenschap. En tenslotte ben ik dankbaar dat ik erbij mag zijn, dat ik pastor mag zijn in zo’n mooie parochie. U allen wens ik een Zalig Kerstfeest toe en een goed begin van 2019. Pastor Bert Glorie