Berichten

In deze tijd waarin wanhoop vaak overheerst, wensen wij u lichtpuntjes toe op uw pad. Dat er vrede mag zijn bij u thuis, in de wereld om ons heen en in Oekraïne, dat het grote licht van het Paasfeest ons mag leiden naar een nieuwe toekomst, een toekomst vol hoop en vreugde. Wij wensen u allen een zalig Paasfeest! Namens de Parochieraad van de Sint Victorparochie Pastor Bert Glorie

In de viering van zaterdagavond 26 maart stelden onze Eerste Communicanten zich voor. Ze hadden allemaal een poppetje gemaakt waarmee ze iets van zichzelf lieten zien via foto’s en tekeningen. Wie zijn zij, wat vinden ze mooi, welke hobby’s hebben ze… In de viering van die avond hebben ze erover verteld en op de poppetjes valt het te zien. De poppetjes hangen nu boven het altaar en houden elkaars handen vast. Dat past bij het thema van dit jaar: samen staan we sterk. Deze elf kinderen gaan ervoor. Ze leren elkaar al wat beter kennen en zullen dus ongetwijfeld een steeds sterker team gaan vormen op weg naar de grote dag van hun Eerste Heilige Communie. Op die dag mogen ze ervaren dat ook de maaltijd van Jezus een samenbindende factor is. Nu het Paasfeest nadert zullen ze horen hoe dat ging met Jezus, hoe Hij op een ezel Jeruzalem binnenreed en werd toegejuicht als koning, hoe Hij het laatste avondmaal vierde met zijn leerlingen, hoe Hij stierf aan het kruis en werd opgewekt uit de doden… En hoe wij Hem kunnen volgen door samen te delen en te vertrouwen op God. Alle Eerste Communicanten zijn voor komende zaterdag uitgenodigd om de viering van Palmpasen mee te maken. Daarvoor hebben zij een Palmpasenkruis gekregen dat zij zelf mogen versieren. Ook andere kinderen zijn welkom. Er wordt tijdens de viering een mooie kindernevendienst georganiseerd in de pastorie. Dat is één van de halteplaatsen op de weg naar de Eerste Communie.

Op zaterdagavond 26 maart zong het koor Sing@Victor weer in onze kerk. In deze eerste viering sinds lange tijd, moest het koor het stellen zonder de vaste dirigente Erna Rood. Haar man Martin was al een tijdlang ernstig ziek en zou de dag daarna overlijden. Op Goede Vrijdag, de dag waarop we het lijden en sterven van Jezus gedenken, zal Sing@Victor weer zingen en Erna zal er weer bij zijn. Juist doordat het verdriet op deze dag een plaats mag hebben, is dit een goede dag om de draad weer op te pakken en niet alleen stil te staan bij de dood van Jezus, maar ook de dood van Martin te gedenken. Vanaf deze plaats wil ik Erna en haar familie en ook de familie van Martin veel sterkte toewensen om dit verlies te dragen.

Afgelopen zondag is in alle parochiekerken van de Waterkant een brief voorgelezen van pastor Nico Knol, waarin hij zijn vertrek aankondigt uit onze regio. Hij schrijft onder meer: Vorig jaar polste de bisschop me of ik bereid zou zijn om na de grote ‘klus’ van 9 en later 11 parochies bij elkaar te brengen onder een nieuwe bestuursstructuur en na bijna 11 jaar pastoraat in West-Friesland een nieuwe benoeming te accepteren. In juli dit jaar zouden er vacatures in ons bisdom ontstaan waar hij passende pastores voor zocht. Een van die vacatures is in de grote en ook actieve parochie van de heilige Augustinus in Amsterdam-Noord. Omdat er meerdere pastoors betrokken zijn bij deze vacatures en om ervoor te zorgen dat iedereen genoeg bedenktijd zou krijgen moest ik er tot deze week het zwijgen toe doen. Dat was moeilijk want ondertussen gebeurde er van alles in onze regio en ging het pastorale werk gewoon door. Na bedenktijd en overleg en een aantal gesprekken met degene die ik zou mogen opvolgen heb ik besloten om de nieuwe benoeming te accepteren. Of er voor mij nog een opvolger komt is onzeker. Gelukkig zijn er hier veel mensen met kennis van zaken die onze parochies en het pastoraat blijven dragen … maar weet dit wel, onze pastores kunnen hun zending alleen waarmaken als jullie hen – net zoals bij mij – goed ondersteunen en samenwerken met de buurtparochies. De komende tijd zal ik besteden aan het afronden van mijn taken en het overdragen van pastorale zaken aan het pastoraatteam van De Goorn en het pastoresteam. En dan komt er dat onvermijdelijk moment van de laatste viering…. dat zal zijn in het weekend van 18 en 19 juni … Nu al wil ik jullie allemaal en m’n collega’s duizend maal dankzeggen omdat je mij de kans gaf jullie pastoor en collega te worden en te zijn. Hartelijke groeten van mij, pastor Nico

Pastoors komen en gaan, maar de meeste parochianen blijven waar ze zijn. Daarom is het goed als een pastoor veel beslissingen aan parochianen overlaat. Als de pastoor zelf al lang vertrokken is naar een andere kerk, zitten de parochianen immers nog met de gevolgen van beslissingen die destijds genomen zijn. Zo hoor ik hier op de pastorie van veel mensen dat zij achteraf niet gelukkig zijn met het besluit van pastor Laurent, eind jaren zestig, om van alles uit de kerk weg te halen: beelden, altaren, communiebanken… Hadden we ze nog maar, want ze waren prachtig! Dat is wat ik hoor, en ik word me daardoor wel bewust dat je niet over één nacht ijs moet gaan met dit soort beslissingen, want wat je zo makkelijk weg haalt, krijg je hoogstens met heel veel moeite terug. Ik denk daar weleens aan als ik hoor welke grootse plannen er worden gemaakt voor het Kerkplein en de pastorietuin. Nu geldt voor mij wel dat ik door mijn handicap geen goed beeld heb van de situatie zoals die nu is, laat staan dat ik een beeld heb van de situatie zoals die worden moet. Maar ook principieel vind ik dat ik me zoveel mogelijk buiten dit soort beslissingen moet houden. Het gaat namelijk niet om iets wat je binnen een paar jaar weer terug kunt draaien. De vraag is dus echt: zou het gaan lukken om hier in Obdam een gezellig dorpsplein te creëren zonder veel weg te halen wat we achteraf misschien graag hadden willen behouden? Het Doeteam is er enthousiast over en ziet mogelijkheden. Maar zoals het gaat met dergelijke grootse plannen: uiteindelijk is het de bisschop die er een klap op moet geven. Daarbij is natuurlijk het belang van de kerk in het geding. Heeft de kerk er voordeel van als de situatie verandert, of niet. Kan de parochie nog beschikken over de eigen grond, daalt de grond door de nieuwe plannen in waarde… Dat zijn meestal de vragen waarop de bisschop een antwoord wil hebben. Dat er plannen worden gemaakt om het centrum van Obdam gezelliger te maken, juich ik zelf in elk geval toe. Maar of het gaat lukken…

Na een leven van pastorale zorg en missionaire toewijding aan velen is van ons op 21 maart 2022 om 02.00 uur in Missiehuis Vrijland,  op de leeftijd van 92 jaar, heengegaan Father Theo Beemster, missionaris van Mill Hill. Moge hij rusten in vrede. De wieg van onze oud-pastoor stond in Hoogkarspel, waar hij op 14 maart 1930 geboren werd in het tuindersgezin van Piet Beemster en Catharina Maria Windt. In zijn jonge jaren zal het in het gezelschap van zijn vier zussen en broer niet hebben ontbroken aan gezelligheid. Maar op 12-jarige leeftijd, in 1942, verliet hij al het ouderlijk huis om zich aan te melden bij het opleidingshuis van de missionarissen van Mill Hill in Hoorn. Dat beviel goed en hij zette door naar Haelen (1948) en Roosendaal (1950). Met als bekroning de gebruikelijke vierjarige inleiding op de theologie in St Joseph’s College Mill Hill, waar hij in 1956 zijn missionaire opleiding afsloot.

Op Goede Vrijdag wordt traditiegetrouw om 15.00 uur de Kruisweg gebeden. Dit jaar gaan we dat doen in de Marcuskapel. Als u niet goed ter been bent, kunt u gerust meedoen aan deze Kruisweg, want u kunt het zittend af. We maken het niet moeilijker dan nodig is, maar willen u op deze manier toch de gelegenheid bieden het lijden en sterven van Jezus biddend mee te beleven. Eveneens op Goede Vrijdag is er om 19.00 uur een viering in de kerk, verzorgd door het koor Sing@Victor.

Zaterdag 19 maart half zeven ’s avonds. Mijn telefoon gaat. Pastor Álvaro, of ik zin heb om mee te gaan naar Amsterdam, naar de Stille Omgang. Binnen een half uurtje zal hij dan voor mijn deur staan. Ik zeg ja en zo rijden we dan rond zeven uur in zijn Volkswagen Polo richting Amsterdam. Nog geen uur later staan we in de sacristie van de Sint Nicolaasbasiliek. Tot mijn grote verrassing horen wij bij degenen die daar samen met de bisschop en nog een aantal andere priesters de Mis gaan opdragen… Ik had die middag nog niet kunnen bedenken dat ik daar die avond zou staan. Ik ben het bovendien helemaal niet gewend om voor te gaan met meerdere priesters. Ik ken de gebaren niet die daarbij horen en heb geen teksten bij me. Het overvalt me dus een beetje. Maar het is niet anders. Er wordt door een dameskwartet mooi gezongen en door de bisschop goed gepreekt. Er is een goede sfeer in de kerk. Ik hoor aan alles dat de mensen goed meedoen en later hoor ik dat er heel veel jonge mensen in de kerk zaten. Ik was achteraf dus toch wel heel blij dat ik dit mocht meemaken. En daarna de wandeling in stilte door de altijd rumoerige binnenstad van Amsterdam. Langs de Heilige Stede, waar het hostiewonder heeft plaatsgevonden en langs allerlei kroegen en restaurants waarvan ik de geuren en geluiden opvang. God houdt van Mokum! Hij is aanwezig in het gewoel van het uitgaanspubliek. Hij laat zijn stad niet in de steek. Zo voelt het althans tijdens deze Stille Omgang, die wat het aantal deelnemers betreft minder indrukwekkend is dan andere jaren. Maar we lopen hier toch maar weer, niet om ostentatief ons geloof te tonen, maar als een bemoediging voor al die mensen die in Amsterdam hun zaterdagavond doorbrengen. Die mensen waar ik zelf ook zo vaak tussen gelopen heb, met vrienden op zoek naar een gezellig café. God is nu eenmaal op zoek naar mensen, om te gaan wonen in hun hart. Mensen in Amsterdam, mensen in Obdam. Ook in ons hart wil God een plaats hebben. Ook u en ik zijn mensen naar wie Hij op zoek is.

Op woensdagmiddag 16 maart kwamen de kinderen die hun Eerste heilige Communie willen doen voor het eerst bij elkaar in de pastorie. Daar bleven ze niet lang zitten, want, zoals hun ouders dat ruim een week eerder hadden gehad, kregen ze eerst een rondleiding in de kerk. Het gaat er tenslotte om dat ze daar thuis raken en dat ze weten wat daar allemaal te zien en te doen is. Op zaterdag 26 maart stellen zij zich aan de geloofsgemeenschap voor. Het koor Sing@Victor zal tijdens deze viering zingen. U bent van harte welkom.

Eindelijk mochten we, na twee jaar, weer als vanouds klaverjassen in de pastorie. Vrijdagavond 4 maart was het weer zover. Bij het welkom werd ook meteen duidelijk, waar de gulle gift voor de kavel, die iedereen op de veiling had gekocht, aan wordt besteed. Er hadden weer veel mensen geboden op de klaverjasavond tijdens de Veiling Obdam.  We waren met 24 personen. Het is iedereen wel bekend, dat deze klaverjasavond altijd staat voor gezelligheid, ook nu weer. We startten met koffie/ thee en wat lekkers. De gastvrouwen Gura en Ans zorgden daarna voor de hapjes en de drankjes. En natuurlijk ontbraken de ‘marsen’ niet. Wanneer een koppel een mars had, werd dit duidelijk kenbaar gemaakt, zodat het eerste prijsje al binnen was. Aan het einde van de avond was er natuurlijk voor iedereen een  prijs. Na afloop was iedereen het er over eens; volgend jaar moet ik deze kavel weer bemachtigen. Namens de parochieraad Gerda Wester

Op 25 februari was er Keezen in de pastorie. Hieronder een live verslag van een Westfriese keezer in rijmvorm. Keeze in de pasterie Op de Voiling in nevember boôd de kerk ’n kavel an. ’t Was ’n eivendje mooi Keeze. Ja, wie houwt deer nou niet van. Dat, d’r wier pittig op bôden, de ien nag houger as de aar. En de hougste bieders zitte nou gezellig bai mekaar. Bai de koffie met ’n taartje is ’r uitleg van ‘t spel en de stroid die den van start gaat, nôh die is behoorlek fel. D’r wort speuld zonder genade, maar ’t is wel ’n net gevecht. Want as Jezus op je neerkoikt, den doen je vezelf niet slecht. ’t Is de eer, weer ’t om te doen is, maar ’t is oigelek onwois. As je alles dik verlieze, kreg je evegoed ’n prois. Biertjes, borrels en ok happies, ’t is merakel voor mekaar. Strakkies gaan ’k weer nei de Voiling en bied ik weer mee dut jaar. ’t Voilingcomité

Vorige week was het dan zover, ik kreeg corona. Gelukkig was ik binnen een week weer opgeknapt, dus het viel mee. Maar wat mis je veel als je plotseling alles uit je handen moet laten vallen. Het zou een drukke week worden, met Aswoensdag en een gesprek met de bisschop als hoogtepunten. De viering van Aswoensdag kun je niet uitstellen. Het is in onze kerk dan ook gewoon doorgegaan, met Hanneke Ocheda als mijn uitstekende vervanger. Afgelopen vrijdag mochten we ook in de kapel van de Horstenburg weer een viering houden. Ook dat is doorgegaan, door de inzet van een aantal vrijwilligers en pastor Álvaro. Zelf moest ik het begin van de veertigdagentijd aan me voorbij laten gaan. Maar afgelopen zondag was ik er weer en kon ik weer voorgaan in de Eucharistieviering. We hebben in de afgelopen week voor de slachtoffers van de oorlog in Oekraïne gebeden en gecollecteerd, en dat kunnen we blijven doen, maar misschien is het nodig dat we meer doen, want er zullen ongetwijfeld vluchtelingen onze kant opkomen. Misschien wordt er ook op ons als parochie een beroep gedaan, vanuit een kerkelijke organisatie of vanuit de gemeente, om mensen op één of andere manier bij te staan. We kunnen er niet omheen, het is oorlog en alles wat we kunnen doen om het leed te verzachten is welkom. Laat deze veertigdagentijd in elk geval voor ons een tijd van bezinning en actie zijn.

De Vastenaktie 2021 van regio ‘de Waterkant’ stond in het teken van Bake for Life. Een stichting die in 1999 door Marleen Pater is opgericht om via opleiding en werk in het bakkersvak kansarme gehandicapten in Oeganda en Kenia een mooiere toekomst te bieden. Ondanks de covid-19 maatregelen konden de opleidingen doorgang vinden, alleen gingen de opleiders naar kleinere bakkerijtjes waar in kleine groepjes het bakkersvak werd aangeleerd. Hierdoor werden financiële reserves fors aangesproken. Ook moesten er keuzes gemaakt worden: wanneer de salarissen niet uitbetaald worden, omdat het werk minder wordt, is er geen inkomen, en dan gaan de mensen elders op zoek naar ander werk. Met het vertrek van die mensen verdwijnt ook de ‘know how’. Door de salarissen uit te blijven betalen is de ‘know how’ behouden, maar zijn de financiële reserves nog meer aangesproken. Door die buffer aan te vullen, heeft Bake for Life meer kans van voorbestaan. Daarom staat de Vastenactie in onze regio ook dit jaar in het teken van Bake for Life. Na de vieringen van 12, 20 en 26 maart en na de vieringen van 3 en 9 april houdt de MOV-groep voor dit doel een deurcollecte. In Oeganda en Kenia zijn nu 5 bakkerijen waar mensen met een handicap opgeleid worden tot bakker. In het afgelopen jaar is er geïnvesteerd in opleiding van de leidinggevenden van de bakkerijen. Voor de ruim 140 werknemers en hun families maakt Bake for Life het verschil met uitzicht op een betere toekomst en met ruimte voor dromen die uitkomen. Daarnaast zijn er ruim 100 kleinere bakkerijtjes. Kansarmen kunnen na een korte opleiding direct aan de slag en een inkomen genereren door het bakken van diverse producten met een frituurpan. Het aanleren van het traditionele bakkersvakmanschap geeft deze mensen een eerlijk bestaan. Met het bakken van brood verdienen ze een salaris waarmee ze in hun eigen levensonderhoud voorzien. Vastenaktie Nederland heeft Bake for Life als doel goed gekeurd en een eigen projectnummer gegeven: 401845. Mocht u iets willen geven, vermeld dan het projectnummer bij de overmaking, zodat uw bijdrage ten goede komt van Bake for Life. Het rekeningnummer van de Vastenaktie is: NL21 INGB 0000005850. Let op! De opbrengst vanuit de parochies wordt door Vastenaktie Nederland aangevuld met 50%. Dus als u bijvoorbeeld € 5,00 in de collecteschaal doet, wordt dat € 7.50 voor Bake for Life.

Op woensdag 23 maart 2022 om 17.30 uur wordt er een Sedermaaltijd gehouden in de Protestantse kerk, Radboudstraat 1 te Hoogwoud. De Sedermaaltijd is een Joodse Paasmaaltijd, waarbij de uittocht uit Egypte wordt herdacht. Op de Sederschotel, waarop o.a. een botje met vlees, wijn, vruchten en noten, radijs, een ei en bitter kruid liggen, hebben alle gerechten een symbolische betekenis waarmee het verhaal over de uittocht wordt geïllustreerd. Tijdens deze Sedermaaltijd wordt de symboliek van de gerechten uitgelegd en kunt u ook een hapje proeven. Daarna is er een sobere maaltijd: soep met brood. Neemt u a.u.b. uw eigen soepkom en lepel mee. Aan het eind van de maaltijd is er een open schaalcollecte, de opbrengst is voor een goed doel. Weet u allen van harte welkom! Maar meldt u wél aan bij: S. Neuféglise: sylvia.neufeglise@kpnplanet.nl of D. Woudt: d.woudt@quicknet.nl

Op dinsdagavond 15 maart wordt er in de Protestantse kerk in Wognum een bezinningsavond gehouden rond het thema ‘Elkaar (weer) zien’. De avond begint om 19.30 uur. U bent van harte welkom. Gastheer is ds. Peter van Ankeren. Diverse mensen vertellen wat het voor hen betekent om elkaar wel of niet te zien. Zo is er een emigratieverhaal van Riet Kok-Bleeker over afscheid en weerzien. Fotograaf Bas Bijman vertelt wat het voor hem betekent om mensen te zien en ik mag vertellen wat het betekent om mensen niet te (kunnen) zien. Verder worden er gedichten voorgelezen en is er pianospel. U hoeft zich voor deze avond niet aan te melden. Het adres is: Protestantse Kerk Wognum, Raadhuisstraat 15, 1687 AH Wognum.

In Brabant en Limburg kijkt men er al een jaar naar uit, naar het carnaval. En hoe is dat bij ons? Zijn er nog ex-prinsen of -raadsleden die op deze dwaze dagen iets bedenken om mensen te verrassen? Of is dat nu definitief voorbij… Carnaval zit niet in ons DNA. Wat voor de zuiderlingen carnaval is, is voor ons de kermis. Hier in Noord-Holland heeft ieder dorp zijn eigen feestweekend. Toch kennen we Dikke Dinsdag wel. Mijn moeder bakte vroeger altijd oliebollen op die dag. Misschien was het zo dat je, daags voor het begin van de vasten, beter ook alvast maar geen vlees kon eten… Want na Dikke Dinsdag kwam Aswoensdag. Dan begon de veertigdagentijd. Eigenlijk was er van versobering toen ik jong was al geen sprake meer. De nadruk werd gelegd op het delen van je overvloed. Iets geven voor ontwikkelingshulp, dat raakte in die tijd in zwang. Nog steeds kennen we voor dat doel de vastenactie. En hoewel het carnaval uit onze streken zo goed als verdwenen is, houden we hier in de kerk Aswoensdag in ere. Die dag markeert voor velen, en inmiddels ook voor mij, het begin van een tijd van inkeer. De viering is sober en realistisch. We krijgen te horen dat we stof zijn en tot stof zullen wederkeren. En om die waarheid te illustreren, wordt ons een askruisje op het voorhoofd gedrukt. Ja, we zijn sterfelijk. De dingen waar wij ons nu druk over maken, zijn binnenkort vergeten of niet meer belangrijk. Maar we zijn niet alleen maar stof. Er zit ook geest in ons. Nog wel. En daardoor zijn we tot veel in staat. In de tijd die ons gegeven is, kunnen we dat laten zien, bijvoorbeeld door te delen van onze overvloed of door regelmatig bij iemand op bezoek te gaan die wat meer aandacht nodig heeft. Maar we kunnen ook proberen onszelf op één of andere manier te beheersen. En dan komt het vasten weer in beeld. Minder eten, geen alcohol drinken, geen nieuwe kleren kopen… Het kan op allerlei manieren. Regelmatig bidden kan daar ook bij horen. Sterker nog, dat is eigenlijk de rode draad waardoor je kunt toeleven naar het einde van de veertigdagentijd, naar Pasen. Zo heeft de tijd die op Aswoensdag begint, geen willekeurig begin en ook geen willekeurig einde. Op Witte Donderdag en Goede Vrijdag gedenken we de laatste dagen van het leven van Jezus en daarna, met Pasen, gedenken we zijn opstanding uit de dood. Daarmee is de veertigdagentijd voorbij. Nu de druk van de ketel is en we weer heel veel mogen, zal het moeilijk zijn om meteen weer te versoberen, moeilijker dan in andere jaren, maar laten we daar op Aswoensdag toch maar een begin mee maken. U bent komende woensdag, 2 maart, welkom in de kerk om 19.00 uur.

‘Hem achterna’ is de titel van de zestiende digitale retraite van de Jezuïeten. Er zullen zo’n 20.000 mensen aan deelnemen. De teksten zijn geschreven door Myriam van den Eynde. Myriam zegt zelf over de retraite: “Op de vraag van de zoekende mens, geeft Jezus een ontwapenend antwoord: ‘Kom maar mee, dan zul je het zien.’ Die uitnodiging klinkt ook voor ons vandaag: Kom maar mee, leer Me (beter) kennen, ontdek waar Ik je tegemoet kom in jouw leven, in deze wereld, in deze tijd. Deelnemen aan de retraite is ingaan op die uitnodiging. Hem achterna, op weg naar Pasen.” Je kunt je voor deze gratis digitale retraite inschrijven via www.40dagenretraite.org. Deelnemers krijgen tussen Aswoensdag en Paaszondag dagelijks een gebedsmail met bijbelteksten, meditatieve vragen, citaten en gebedstips. Het geheel vormt een innerlijke reis om de veertigdagentijd, de Goede Week en het paasmysterie intenser te beleven. Van harte aanbevolen!

Tijdens de veertigdagentijd is er in de Marcuskapel Stille Aanbidding op dinsdagmiddag van 15.00 tot 16.00 uur. Het is een uur van meditatie en gebed, waarin we aan het begin, halverwege en aan het eind een gebed zullen bidden dat afkomstig is uit bovengenoemde retraite. Deelnemers aan de retraite zullen dit herkennen, maar verder staat dit uurtje er los van en kunt u dus gewoon meedoen en binnenkomen op het moment dat het u uitkomt. U hoeft dus niet het hele uur aanwezig te zijn. De Stille Aanbidding wordt gehouden op 8, 15, 22 en 29 maart en op 5 en 12 april.

Veertien jaar geleden heeft pastor Paul de MOV-groep opgericht. MOV staat voor Missie, Ontwikkeling en Vrede. Misschien herinnert u zich de stamppottenmaaltijd in de Brink die twee jaar geleden, net voor de coronacrisis, gehouden werd voor stichting Step One. Dat was een initiatief van de MOV-groep. Ook het optreden van onze Syrische dorpsgenoot Nour tijdens een viering in de kerk, was bedacht door de MOV-groep. Dat optreden vond plaats in het kader van de Vredesweek. De dames die nu de MOV-groep vormen, zijn al lid vanaf het begin. Zij willen er langzamerhand mee stoppen, maar zouden voor die tijd graag enkele nieuwe mensen inwerken. Zij verzorgen nog de vastenactie, die dit jaar gehouden wordt voor Bake for Life, ze zijn betrokken bij de Vredesweek en ze zetten de Adventsactie dit jaar nog op touw. Daarna houden zij op. Als u bereid bent om zich voor deze doelen in te zetten, dan kunt u vanaf nu met de MOV-groep meedoen. Hebt u hiervoor belangstelling, dan kunt u bellen of mailen met pastor Bert: pastorbert@sintvictorparochie.nl  – 0226 451203  – 06 27318504

Op de zolder van de pastorie liggen veel religieuze voorwerpen. Maar door de veranderingen binnen de katholieke kerk zijn veel van deze kerkschatten niet meer in gebruik. Voor velen is de herinnering hieraan nog tastbaar. Deze kerkschatten zijn beslist de moeite waard om te bekijken Daarom is al enige tijd geleden een vitrinekast geplaatst, waarin we kerkschatten tentoonstellen. Maar omdat deze vitrinekast beperkte mogelijkheden biedt, is er van de week een grotere geplaatst aan de zijmuur bij het voormalige Maria altaar. Hierin kunnen we wat grotere stukken kwijt. Op dit moment staat er een reis-altaartje in met toebehoren. Ook zijn er verschillende beelden van heiligen te zien, waaronder H. Bonifatius met de bijbel boven zijn hoofd, hiermee probeerde hij de aanval van de Friezen op zijn leven af te wenden. Verder staan er canonborden, die vroeger bij de H. Eucharistie werden gebruikt en op het altaar stonden en nog veel meer prachtige voorwerpen. In de kleine vitrinekast staat een kleine greep uit de verschillende kandelaars die we bezitten. Meerdere keren per jaar wordt de inhoud van de beide kasten opnieuw gevuld, zodat ook u kunt genieten van de kerkschatten die de St. Victorparochie rijk is. Bent u nieuwsgierig geworden, kom gerust eens langs om al dit moois te bekijken.

De versoepeling van de coronamaatregelen heeft tot gevolg dat er ook in de kerk weer wat meer mogelijkheden zijn. Zo kunnen de koren weer op volle sterkte zingen, indien de onderlinge afstand van anderhalve meter gehandhaafd kan worden. Er mogen ook weer meer dan vijftig mensen in de kerk zitten. Ook hier blijft de anderhalve-meter-regel van toepassing. En in De Horstenburgh heb ik weer toestemming om de communie rond te brengen. Niet alles wat mag, moet ook. Zo heeft het koor Entre-Deux besloten weer te gaan zingen, terwijl het koor Sing@Victor besloten heeft dat nog even niet te doen. Ik heb begrip voor beide opvattingen, maar hoop toch dat het geluid van Sing@Victor ook weer spoedig te horen is in onze kerk. Als u nog niet naar de kerk durft te komen, maar wel graag thuis de communie wilt ontvangen, kunt u zich daarvoor bij mij opgeven.

Paus Franciscus wil een open en nabije kerk. Hij nodigt alle katholieken uit om met elkaar daarover na te denken. Zo’n raadpleging wordt een synode genoemd. Wij kunnen daaraan meedoen. Er komen drie begrippen aan de orde met de volgende vragen: – Gemeenschap Hoe kunnen we de gemeenschap van de kerk versterken? Hoe kunnen we de samenhang van de gemeenschap vergroten? – Participatie Hoe kunnen we de deelname aan het kerkelijk leven vergroten? Hoe kunnen we de betrokkenheid bij het kerkelijk gebeuren bevorderen? – Zending En hoe kunnen we bevorderen dat alle leden van de Kerk bijdragen aan haar zending en missionair worden? En wat zou dat in kunnen houden? Paus Franciscus vindt het belangrijk dat iedereen de gelegenheid krijgt om vrij en opbouwend te spreken opdat de heilige Geest de deelnemers wijsheid en licht kan schenken. Het gaat erom dat we door te luisteren naar elkaar ook leren luisteren naar de heilige Geest. De paus heeft gevraagd om open bijeenkomsten te houden waarbij iedereen welkom is. Het gaat om gespreksbijeenkomsten. Op zo’n bijeenkomst zal er gelegenheid zijn om in kleinere groepen over de hierboven genoemde thema’s te spreken. In iedere groep zal er iemand een verslag maken van het gesprek. Aan het eind van de bijeenkomst zal er gelegenheid zijn om ook iets uit de andere groepen te horen. De gespreksverslagen worden verzameld en naar het bisdom doorgestuurd. Daar worden ze verwerkt en doorgestuurd naar het Secretariaat van de Bisschoppenconferentie. Dit Secretariaat maakt op zijn beurt een landelijk verslag dat naar Rome wordt gestuurd. U kunt meedoen aan de synodale consultatie van het dekenaat Hoorn door u vóór 25 februari aan te melden bij deken Samuel Marcantognini (bij voorkeur via email, pastoor@rkmatteus.nl of anders telefonisch 0229-703042). De consultatie is gepland op zaterdag 5 maart 2022 van 13.30 – 16.00 uur in de H. Hieronymuskerk te Wognum, Kerkweg 1, 1687 PJ Wognum De deelnemers krijgen van tevoren een programma en teksten toegestuurd zodat zij zich op de ontmoeting kunnen voorbereiden.

De Nederlandse en Vlaamse Jezuïeten geven twee keer per jaar de gelegenheid om mee te doen met een digitale retraite. De eerstvolgende retraite begint op woensdag 2 maart, Aswoensdag. Als deelnemer van de digitale retraite ontvang je in de Veertig-Dagen-tijd dagelijks een gebedsmail. In deze mail staat een meditatie voor de volgende dag. Zo’n meditatie bestaat uit een Bijbeltekst en enkele vraagjes die je helpen om de woorden binnen te laten komen in je hart. Je bepaalt zelf hoeveel tijd je hiervoor uittrekt. Elke retraite is een innerlijke reis, met een onbekende bestemming. Het is heel goed mogelijk dat de retraite je verrast of aanmoedigt, uitdaagt of prikkelt. Door je gebed vol te houden met een open geest en een groot hart, kom je tot innerlijke rust. God wacht op het moment waarop Hij je genadig kan zijn. Deelname aan de digitale retraite is gratis. Kijk voor meer informatie en inschrijving op: www.ignatiaansbidden.org.

Waarschijnlijk kent u het programma ‘We zijn er bijna’ nog wel. Het ging over mensen die met de Caravan Club op vakantie gingen. Waar waren die mensen eigenlijk bijna… Ik zou zeggen: ze waren bijna thuis. Dat kon hoogstens nog een paar weken duren. In die weken beleefden ze van alles, maar echt spannend werd het maar zelden, want ze wisten van tevoren al wanneer ze weer veilig thuis zouden zijn. Nee, dan vergaat het ons wel anders tijdens de corona-pandemie. We werden geconfronteerd met mensen die ernstig ziek werden en met mensen die aan de ziekte kwamen te overlijden. Jongeren en ouderen raakten in een isolement. Ondernemers konden het hoofd nauwelijks boven water houden… En we wisten niet wanneer het afgelopen zou zijn. Gelukkig is er hard gewerkt aan de ontwikkeling van vaccins. Die helpen wel, maar het virus is niet voor één gat te vangen. De mensen die er nu nog ziek van worden, hebben daar nu meestal niet zoveel last meer van, maar het aantal besmette mensen is groot. We zijn er dus nog lang niet en we weten nog steeds niet wanneer het afgelopen is. Er wordt geduld van ons gevraagd en we zullen ons moeten aanpassen aan de maatregelen zoals die op dit moment van kracht zijn. De mensen die het daar moeilijk mee hebben, verdienen begrip en steun. Maar echt iets aan de zaak veranderen, kunnen we (nog) niet. Wat je natuurlijk altijd kunt doen is bidden. Niet dat dat nou meteen je problemen oplost… Maar wel brengt het je rust en helderheid in je hoofd, zeker als je een aantal vaste gebeden bidt of gewoon de stilte zoekt. We moeten nog even volhouden. Hoelang, dat weten we niet. Maar één ding weten we wel: we zijn er nog lang niet.