Op 31 januari is Marcel Veldman overleden. Hij werd 89 jaar. Marcel groeide op in Heerhugowaard – Noord als zevende in een gezin met dertien kinderen. Anders dan zijn vader en oudere broer had hij niet zo veel met het agrarische bedrijf. Veel meer voelde hij zich thuis op de mulo en de kweekschool. Al op zijn 19e jaar werd hij onderwijzer op lagere scholen in Heerhugowaard en Nibbixwoud. Vanwege zijn aanstelling als leraar op de tuinbouwschool verhuisde bij naar Obdam.
Inmiddels was hij getrouwd met Riet en samen werden ze de ouders van Jan en Marian. Marcel heeft duidelijk zijn voetsporen in Obdam achtergelaten. Hij zong bij Brio, totdat de maandagavond werd ingeruild voor het starten van dorpsblad De Rotonde. Vele jaren heeft hij daarvoor de redactie en later de administratie verzorgd. Zelf beoefende hij geen sport maar was hij trouw bezoeker van de voetbal en actief deelnemer aan de derde helft in de Konkel. Op die manier raakte hij nauw betrokken bij de op te richten supportersvereniging Oranje Zwart. Hij was comitélid van Bestek 80 voor de viering van het 50-jarig jubileum van Victoria O. In latere jaren was Marcel ook enige jaren voorzitter van de voetbalvereniging. Marcel heeft zich in Obdam verder ingezet: voor de kerkenveiling, maar ook als stille kracht door klaar te staan voor mensen die het wat minder makkelijk in het leven afging. Zijn liefde voor het vak boekhouden kon hij ook kwijt toen aannemer Mulder hem vroeg de administratie te gaan verzorgen. Van een paar uur in de week groeide hij met het bedrijf naar fulltime hoofd administratie.
Ondertussen een paar verhuizingen verder woonde het gezin in een mooie bungalow, in het begin nog met achteruitzicht op de Berkmeerdijk. De kinderen trouwden en er kwamen klein- en later ook achterkleinkinderen.
Wat betreft zijn gezin bouwde Marcel op Riet, maar samen maakten ze ook tijd vrij voor bezoek aan familie, kaartrondjes en zo af en toe een feestje. Marcel en Riet: ze waren zo gelukkig met elkaar en wat was het verdrietig dat Riet vorig jaar kwam te overlijden.
Ook bij Marcel gingen de jaren tellen en kampte hij met toenemende gezondheidsproblemen. In de afgelopen maanden werd duidelijk dat beter worden er niet meer in zat. En ook werd duidelijk dat Marcel er vrede mee zou hebben het leven los te laten. Hij nam bewust afscheid van zijn gezin en zijn familie. Het geloof was hem daarbij tot steun. Het ontvangen van de ziekenzalving heeft hem goed gedaan. Zacht en rustig heeft hij zijn ogen voorgoed gesloten.
Laten we als inwoners en parochianen van Obdam dankbaar zijn voor wat hij voor het dorp en de kerk heeft betekend. Deze man, Marcel Veldman, die nu op weg is gegaan naar het Paradijs, waar Riet op hem wacht.
Peter van Diepen
