Berichten

Op Kerstavond, woensdag 24 december om 19.00 uur is er een Gezinsviering in de Sint Victorkerk met project-kinderkoor Sing Along. Lijkt het je leuk om mee te zingen? Geef je dan gauw op! Kinderen van alle leeftijden zijn van harte welkom! We gaan twee keer een uurtje de liedjes oefenen met gitarist Valentin en klarinettist Jos; namelijk op 22 en 23 december van 16.00 tot 17.00 uur. Aanmelden en info: info@sintvictorparochie.nl, hanneke@ocheda.nl of WhatsApp: 06 4776 2202 We hopen op veel kinderen in het koor en natuurlijk een gezellige volle kerk! De Werkgroep Gezinsviering

Dat de winkels al maanden vol met kerstspullen liggen, dat zie ik niet. Ik weet het alleen van horen zeggen. Maar ik hoor vanaf half oktober al wel de kersthits door de radio schallen. Die worden natuurlijk gedraaid om je alvast in de sfeer te brengen. En dat geldt ook voor de winkels. Toch zijn er veel mensen die dat niet prettig vinden. Maar wat is er nou tegen kerstsfeer… Eigenlijk niets, zou je zeggen, behalve dan dat het nog lang geen Kerstmis is. De kerstsfeer is goed, maar niet altijd en overal. Sinterklaas en zijn Pieten vormen een natuurlijke barrière waardoor de kerstsfeer soms een tijdje wordt tegengehouden, maar steeds vaker is die dijk niet bestand tegen de opkomende kerstvloed. Op het kerkplein worden de kerstbomen dit jaar geplaatst op 6 december. Twee dagen later komen de lichtjes erin. En op de dag daartussenin vier ik zelf nog Sinterklaas met de Parochieraad.

Samen gaan we een uurtje op weg naar Kerstmis met gedichten, verhalen en zang. Kom je ook luisteren en samen zingen met het koor Sing@Victor? We sluiten af met een heerlijk glaasje Glühwein. Zaterdag 20 december – 19.00 uur Sint Victorkerk – Obdam

Ook dit jaar kunnen de kinderen uit groep 4 hun Eerste Heilige Communie doen. Afhankelijk van het aantal kinderen zal dit in de Sint Victorparochie plaatsvinden of elders in de regio. U kunt uw kind hiervoor aanmelden door uiterlijk op 12 december 2025 het formulier in te vullen via deze link: www.sintvictorparochie.nl/eerstecommunie Mocht u vragen of opmerkingen hebben, neem dan contact op met Chantal Suiker: 06-52891429 of eerstecommunie@sintvictorparochie.nl Wij hopen weer veel kinderen te zien en er samen een mooi Eerste heilige Communie-feest van te kunnen maken. Hartelijke groeten, Werkgroep Eerste heilige Communie Astrid, Monique, Paula, Sanne, Sonja en Chantal

1932 – 2025 De klanken van Muzieklust klonken voor Martien
 Met zijn fanfare, zijn vakmanschap en zijn hart voor Obdam
 liet Martien de Boer een blijvende indruk achter. In een overvolle kerk nam Obdam onlangs afscheid van Martien de Boer, 
een man die zijn dorp een warm hart toedroeg. Hij stond bekend als een vriendelijke en oprechte man, die altijd tijd had voor een praatje. Wie hem ontmoette, voelde zich gezien. Hij was het langst lid van fanfare Muzieklust – wel 77 jaar – waar hij met hart en ziel speelde. Tijdens zijn uitvaart droegen zijn kleinzoons hem op de klanken van de fanfare de St. Victor-kerk binnen, een eerbetoon dat hem trots zou hebben gemaakt. Na het vroege overlijden van zijn vader zette Martien, samen met zijn broer Niek, het familiebedrijf voort. Schilderwerken De Boer groeide onder hun leiding uit tot een van de bekendste schildersbedrijven van Noord-Holland.

In de Sint Victorkerk heeft het Parochiekoor zaterdag 15 november tijdens de viering van Sint Cecilia drie jubilarissen gehuldigd. Pastor Bert sprak de jubilarissen toe. Allereerst werd Mia Engel-Houtenbos onderscheiden omdat zij 40 jaar als koorlid is verbonden aan het Parochiekoor Sint Victor in Obdam. Het is voor Mia niet altijd makkelijk geweest om haar energie aan het koor te geven. Maar haar lichamelijke ongemakken waren geen belemmering om de 40 jaar vol te maken. Mede door haar sterke wil om door te zetten heeft zij deze mijlpaal mogen bereiken. Wil Dol-Vis is maar liefst 60 jaar lid. Meer dan 50 jaar heeft zij bij het Gemengd Koor in Hensbroek gezongen. Vanaf de oprichting in 1965 was zij daar een trouw koorlid. En toen de H. Marcusparochie in 2018 werd opgenomen door de Sint Victorparochie in Obdam, kwam ook Wil hier het koor versterken. Daarom werd zij onderscheiden met het gouden aanvullend insigne van Sint Gregorius en de daarbij behorende oorkonde.

Maak dansjes in de regen
 Verspreid geluk en lach
 Vang zonnestralen in de regen
 Vier het leven elke dag Deze tekst, die alles zegt over haar karakter, stond op de rouwkaart van Lidian Groot-Vriend.
Op 3 november overleed ze, nog maar 54 jaar oud. Lidian bracht kleur en vrolijkheid in alles wat ze deed – thuis, op haar werk en in de mensen om haar heen. Wat was ze gelukkig, thuis bij haar man Dennis, en kinderen Thijs, Luuk en Eva. Hun huis was gevuld met warmte, liefde en humor, en met zoveel herinneringen die nu extra waardevol zijn. Lidian was een positieve en krachtige moeder, die haar kinderen leerde het leven te vieren, ook als het tegenzat.

Bij de winterfeesten draait het altijd om warmte en licht. Natuurlijk, want dat hebben we nodig. We kunnen niet zonder! 
Denk maar aan de troost die de lichtjes en de kaarsen bieden bij de viering van Allerzielen. In de kerk hadden we een mooie viering, waarbij we vijfentwintig overledenen met een persoonlijk in memoriam hebben herdacht. Het is goed om bij onze dierbare overledenen stil te staan, maar we kunnen de dood daarmee geen halt toeroepen. 
In de afgelopen weken zijn er in Obdam weer meerdere mensen overleden, waaronder ook mensen die veel te jong gestorven zijn.


U bent gewend dat het Parochiekoor op zondagochtend zingt, maar dit weekend gebeurt dat op zaterdagavond. We willen op zaterdagavond namelijk het feest vieren van Sint Cecilia, de patrones van zangers en musici. In het koor zijn twee dames die allebei een mijlpaal hebben bereikt in hun zangcarrière. Deze trouwe koorleden gaan we natuurlijk in het zonnetje zetten. Zoals gewoonlijk is er na de viering een kopje koffie, waarbij iedereen in de gelegenheid gesteld wordt deze dames te feliciteren. U bent van harte welkom.

Vorige week vrijdag is weer de jaarlijkse veiling gehouden ten bate van onze verenigingen, ’t Brakenkerkje en de stichting restauratie en onderhoud Sint Victorkerk. Naar verluid heeft de veiling dit jaar het prachtige bedrag opgebracht van bijna 72.000 euro. Graag wil ik de mensen die zo gul hun (digitale) portemonnee hebben getrokken, de aanbieders van de kavels en vooral ook de mensen die de veiling hebben georganiseerd en weer tot een succes hebben gemaakt, hartelijk bedanken. Waarin een klein dorp groot kan zijn!

Het woord ‘caritas’ betekent liefde, naastenliefde. De Parochiële Caritas Instelling (PCI) probeert, naar het voorbeeld van Jezus, vorm te geven aan de christelijke dienst van zorg en solidariteit ten dienste van mensen in nood. Dit doet zij door financiële steun aan particulieren, maar ook door steun aan projecten en instellingen die gericht zijn op armoedebestrijding. Tevens ondersteunt de PCI de bezoekersgroep, de Lourdesstichting en andere diaconale activiteiten in de parochie. Op zaterdagavond 22 november houdt de PCI haar jaarlijkse collecte in de Sint Victorkerk. Ik beveel deze collecte van harte bij u aan. Ondanks de jaarlijkse collecte zijn de inkomsten van de PCI Obdam al jaren te laag om de uitgaven te dekken. Giften, donaties en legaten aan de PCI zijn daarom van harte welkom. Een financiële bijdrage kan worden overgemaakt naar IBAN:
NL58 RABO 0340 1957 62 t.n.v. PCI Obdam Verzoeken voor financiële steun worden discreet behandeld en kunnen worden gemaild naar het algemene mailadres van de parochie: info@sintvictorparochie.nl

Truus Mettes werd geboren aan het begin van de crisisjaren als vijfde van veertien kinderen. Voor kind zijn was niet veel ruimte want er was werk aan de winkel: voor jongere broertjes zorgen, aardappelen schillen en het hele dorp door om kranten rond te brengen. Vader Mettes was koster en beheerder van het patronaat. Dat betekende voor Truus en haar zusters: de zaal klaarmaken, bedienen, afwassen en boenen. Vanaf haar tiende begon de oorlog, vanaf haar dertiende stopten haar schooljaren. Maar ze had toen wel een coupeuse-diploma op zak. Truus kreeg de opdracht om voor haar zieke zeventienjarige zus te zorgen. Als meisje van veertien zag ze haar zus sterven. Behalve in het eigen gezin, ging Truus ook twee dagen per week in de huishouding bij het gezin van Jozef Buis. Ze had dus een harde jeugd, maar wél gezellig met z’n allen in de bovenwoning van het patronaat. Bij een dansfeest in 1947 werd ze verliefd op Piet Ootes, die spoedig als militair naar Indië zou worden uitgezonden. Dat betekende twee-en-een-half jaar lang brieven schrijven. Al die tijd hield hun liefde stand. In 1951 trouwden ze. Een schuurtje achter het huis van Niek Koenis werd hun eerste woning. Daar werden Henk, Karin en Marja geboren.

Zondag 2 november herdenken we onze dierbare overledenen. De Allerzielenviering in de Sint Victorkerk begint om 19.00 uur. Het thema is dit jaar: ‘We omhelzen je met liefde’. Met mooie teksten, muziek en kaarslicht wordt het een sfeervolle, warme viering. U bent van harte welkom. Op de uitnodiging staat: Wanneer de mist is opgetrokken zie ik de glans van jouw gezicht dan lijk je steeds wat dichterbij en zie ik je in een stralend licht Wanneer de mist is opgetrokken dan voel ik mij zo dicht bij jou zal ik je met liefde omhelzen en je zeggen hoeveel ik van je hou Wanneer de mist is opgetrokken en het daglicht dan weer gloort dan heb ik niet alleen maar jou gezien maar ook in stilte je stem gehoord

Het is me dit jaar drie keer overkomen, dat de Mis gevierd moest worden in een zaaltje, terwijl de bijbehorende kerk gebruikt werd voor iets anders.
De eerste keer was op Hemelvaartsdag hier in Obdam. Ik werd om zeven uur wakker van het eentonige gezang van… De Eritreeërs. Inderdaad, zij zouden die dag gebruik maken van de kerk, maar voor zover ik wist zouden ze pas na elf uur komen… Oef! Waar moesten we nu onze kapelviering houden… Want als de Eritreeërs de kerk huren, maken ze ook gebruik van de kapel en de sacristie.
Natuurlijk kwam er een oplossing: de pastorie! De deuren tussen voor- en achterkamer open, een altaartafel in het midden geplaatst en zo hadden wij weer een mooie, knusse ruimte om de Mis te vieren. De tweede keer was in De Weere op open monumentendag. Dit kwam niet onverwachts. Om tien uur zou de kerk open gaan voor bezoekers en gelijktijdig zou ik in de parochiezaal de Mis opdragen. Dat was niet voor het eerst. In de winter komen we ook wel eens op zondag samen in de parochiezaal. In alles was dus voorzien. De derde keer was in Spanbroek op zondag 12 oktober. In de kerk waren de tribunes al klaargezet voor de komende voorstellingen van de Adams Family. Ik kon de Mis opdragen in de grote sacristie. Ook dat was niet voor het eerst. Wat we zien gebeuren, is dat de geloofsgemeenschappen in regio De Waterkant zo klein worden, dat ze op een gemiddelde zon- of feestdag, zeker als er geen koor zingt, hun grote kerkgebouw eigenlijk niet meer nodig hebben. Ze kunnen volstaan met een zaaltje. Toch wordt er nog niet veel nagedacht over de vraag: hoe gaat de geloofsgemeenschap verder als het kerkgebouw een andere bestemming heeft gekregen. Veel mensen gaan ervan uit dat de parochie vanzelf ophoudt te bestaan als het kerkgebouw herbestemd is. Maar dat hoeft natuurlijk niet. Ook een vergrijzende en krimpende geloofsgemeenschap zonder eigen kerkgebouw heeft recht op aandacht van de pastores. Hier in Obdam hebben we gelukkig nog de kapel van de Horstenburgh. Er is mij veel aan gelegen deze ruimte voor de toekomst te behouden als kapel. Mocht het zo zijn dat op een kwade dag de Sint Victorkerk aan de eredienst wordt onttrokken, dan zou het mooi zijn als er nog Missen en andere vieringen kunnen worden gehouden in die kapel, waarna de kerkgangers dan een kopje koffie kunnen drinken in het restaurant van de Horstenburgh. Zo hoeft de geloofsgemeenschap van Obdam nooit verloren te gaan!

Wij vroegen u in de afgelopen maand om uw stem uit te brengen voor onze Sint Victorkerk. Via de website, de Rotonde en vanaf de preekstoel tijdens de vieringen, deden we deze oproep en… u heeft ons gesteund. De opzet om voor club of stichting geld te verdienen is geslaagd. Elke stem leverde geld op. In totaal hebben wij het mooie bedrag van € 466,00 in ontvangst mogen nemen. Hiervoor willen wij u hartelijk danken. We hopen voor het volgend jaar weer op uw stem te mogen rekenen en natuurlijk ook die van nog vele andere parochianen. Stichting Restauratie en onderhoud Victorkerk

De gedenkdag van Sint Victor valt op 10 oktober. Rond deze datum zetten we altijd een parochiaan in het zonnetje die zich als vrijwilliger langdurig verdienstelijk heeft gemaakt. Deze vrijwilliger eren we met de Victorspeld, de erespeld van de parochie. Dit jaar viel die eer te beurt aan Job Jong. Hij is de man die al jarenlang het torenuurwerk bijhoudt. Vaak meerdere keren per week klimt hij de toren in om de klok zorgvuldig gelijk te zetten. Dat moet zo vaak gebeuren, omdat de zenders van providers die in de toren staan veel warmte afgeven, en die het tempo beïnvloeden waarin het uurwerk loopt. Job houdt ook de klokken bij die in de pastorie te vinden zijn. Als dat nodig is, repareert hij ook uurwerken. Dat doet hij niet alleen voor de parochie, maar ook voor particulieren. Een Afrikaan zei eens tegen mij: jullie westerlingen hebben de klok, wij Afrikanen hebben de tijd. Maar dat geldt niet voor Job Jong. Hij houdt de klokken bij en neemt daar de tijd voor. Reparaties doet hij met engelengeduld. Hij besteedt er vele uren aan. Pas als het echt niet meer gaat, zal hij de strijd opgeven.

Kindje Jezus, moeder Maria, schapen en een ezel of een pony… Al heel wat jaren kon u daarvan genieten in onze Sint Victorkerk. De laatste jaren was dat op Tweede Kerstdag tussen 11 en 13 uur. Ook dit jaar willen we dit weer organiseren, maar vooralsnog staat de oude Jozef er alleen voor. We zijn op zoek naar de rest van het gezelschap. Een pas geboren kindje en zijn/haar moeder, twee schapen en een pony, we zouden ze graag in de kerk verwelkomen op Tweede Kerstdag. Dan weten we zeker dat er weer veel mensen naar het kindje en de hele entourage komen kijken. We doen het graag, maar zonder Jezus, Maria, de schapen en de pony gaat het niet. Kunt u ons helpen? Kent u een gezin waarin pas een kindje geboren is? Kent u iemand die in de gelegenheid is met twee schapen of een pony naar de kerk te komen? We zijn er dringend naar op zoek. Tips zijn van harte welkom. Pastor Bert Glorie

De teller van het aantal deelnemers aan de kapellentocht stond vrijdag 3 oktober op 46. Het weerbericht voor zondag was slecht. Dus druppelde de ene na de andere afzegging binnen… Toch liepen we met meer dan dertig mensen op zondagochtend 5 oktober naar Spanbroek. Regenen deed het nauwelijks, af en toe voelde ik zelfs een flauw zonnetje. Ik geniet altijd ontzettend van wandelen. Zeker als we, zoals bij deze wandeling, veel over grasdijkjes en landpaden lopen, heb ik een prachtige dag. Maar dat gold ook voor de andere wandelaars. De sfeer was opperbest. In de Bonifatiuskerk werden we verwelkomd met een lekker kopje koffie en kregen we een interessante rondleiding van pastor Jan Verbruggen. Terug in de Sint Victorkerk stond er weer koffie klaar. Daar was nog net tijd voor, voordat de Mis begon. ‘Met een klein beetje geloof kun je veel bereiken’. Dat was het thema van de viering. Als we een beetje vertrouwen hebben, zijn we in staat om in onze omgeving vrede te brengen en mensen bij te staan en te troosten. Het stichten van vrede in oorlogsgebieden, moeten we aan anderen overlaten, maar we kunnen wel voor vrede blijven bidden. Ik wil graag Jan en Truus ten Berge en Gerda Wester bedanken die deze tocht hebben georganiseerd. Ook de andere mensen die hun steentje hebben bijgedragen wil ik daarvoor hartelijk bedanken. Als het aan mij ligt, lopen we volgend jaar weer via een mooie route naar een kerk of kapel in de buurt en weer terug naar onze Sint Victorkerk. Pastor Bert Glorie

Wandelen voor Vrede en Medemenselijkheid Op zondag 5 oktober ging ‘s morgens vroeg om half 8, een groep van bijna 40 personen onder klokgelui van start. Er was slecht weer voorspeld, maar dat viel tijdens de wandeling reuze mee. Pastor Bert sprak bij de kapel de zegen uit over de groep wandelaars en wenste iedereen een mooie wandeling waarin het thema: vrede, recht en medemenselijkheid de juiste verbintenis vormde. De tocht ging door ons mooie Westfriese landschap en halverwege was er een stop in de Bonifatiuskerk te Spanbroek. Daar stond de koffie/thee en koek al klaar. In het Westfriese dialect vertelde Joke Sijs over de verandering in het dorp en over het ‘skeren van de skeipe’.

Op zaterdagavond 25 oktober zullen we een Mariaviering houden in onze kerk. Er is die avond geen koor ingepland, dus gaan we dat zelf vormen. Wij, de leden van de Stichting Lourdes Obdam-Hensbroek gaan de bekende Marialiederen zingen, onder begeleiding van gitarist Valentin Ocheda. We gaan om 18.00 uur beginnen met repeteren, en na een kopje koffie of thee gaan we de viering om 19.00 uur opluisteren. Vindt u het leuk om mee te doen? Bent u oud-pelgrim, nieuwe pelgrim voor het komende jaar, of gewoon iemand die graag zingt? U bent van harte welkom! Aanmelden hoeft niet, de ‘artiesteningang’ is vanaf 17.30 uur los. We hopen op een groot koor en veel mensen in de kerk! 
Na afloop zal er een deurcollecte zijn ten bate van onze stichting. Er is, zoals verwacht, veel animo voor de Lourdesreis eind mei, maar er zijn nog enkele plaatsen vrij. Neem contact met ons op als u mee wilt! Stichting Lourdes Obdam-Hensbroek
lourdes.obdam.hensbroek@gmail.com

Op 18 september is Nel de Moel – Neefjes overleden. Zij bereikte de leeftijd van 86 jaar. Nel groeide op in een Obdams gezin met 12 kinderen. Ze maakte mee hoe haar zussen hielpen in gezinnen als er weer een kleine was geboren en daardoor wist ze al snel dat ze kraamverzorgster wilde worden. Ze bleek daarvoor ‘in de wieg gelegd’ en hielp in veel gezinnen in Obdam en omgeving. Nadat Nel trouwde met timmerman Herman de Moel stopte ze, zoals toen gebruikelijk, met haar baan. Ze kon echter haar energie ruimschoots kwijt toen de kinderen Caroline, Janet, Jack, en Mandy werden geboren. Na de verhuizing naar de Hellemastraat werd hard gewerkt aan de inrichting van het nieuwe huis en het aanleggen van de tuin. Buitenshuis werd er veel aandacht besteed aan de nieuw opgerichte handbalvereniging.

Zondag 5 oktober is het zover. Voor de zeventiende keer wordt de Kapellentocht gelopen. Bij de eerste vijftien edities liepen we vanaf het Mariakapelletje bij de Sint Victorkerk naar de kapel van Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo. Dat was circa 25 kilometer. Vorig jaar hebben we het roer omgegooid. We willen niet meer zo’n grote afstand lopen, zodat het voor meer mensen mogelijk is mee te lopen. Bovendien eindigen we niet meer in Heiloo, maar in onze eigen Sint Victorkerk. Vorig jaar hebben we een prachtige wandeling gemaakt via een mooie route, gepland door Jan en Truus ten Berge, naar de kapel van Zuidermeer en terug. Dit jaar gaat de wandeling naar Spanbroek. Jan en Truus hebben ook voor deze gelegenheid weer een mooie route bedacht, van in totaal ongeveer 15 kilometer. Om 07.30 uur vertrekken we bij het Mariakapelletje achter de Sint Victorkerk. In de Bonifatiuskerk in Spanbroek worden we verwelkomd met een lekker kopje koffie, waarna we een rondleiding krijgen door pastor Jan Verbruggen. Zo kunt u zien of het waar is dat onze Sint Victorkerk inderdaad de mooiste kerk van Noord-Holland is… Kenners fluisteren dat die prijs eigenlijk naar de Bonifatiuskerk had moeten gaan. Ik zou zeggen: oordeelt u zondag zelf!

Dankbaar kijk ik terug op een mooie en onbezorgde jeugd in de jaren zestig en zeventig, in ons knusse huisje aan de Dorpsstraat. We hadden geen verwarming, maar een kolenkachel. Als het vroor lag er een ijslaagje op de dekens en stonden de ijsbloemen op de ramen. 
De ingebouwde kasten roken muffig en we werden nog gewassen in de gootsteen. Op de kamertafel lag een Smyrna-tafelkleed. De lage zit bestond uit een kloostertafeltje en twee leunstoeltjes. Datzelfde tafeltje stond de afgelopen dagen bij haar, vol lieve kaarten. Mijn moeder was altijd thuis. In die tijd kwamen de bakker, de slager en de melkboer nog aan de deur. Ze hield niet van buiten zitten in de zon; ik denk dat ze mede daardoor bijna geen rimpels had. Zo leefde en zorgde mijn moeder voor haar gezin, in een tijd zonder luxe. We liepen er altijd mooi gekleed bij. Dat had ze van haar vader meegekregen, die zei:
“Goed gekleed en goed gevoed, om je nek een bontje en op je hoofd een mooie hoed.”
Voor kleding gingen we samen een dagje naar Hoorn. “Wel naar Intema hoor” – een C&A’tje, dat kon niet. Tot het laatst hield ze die voorkeur voor merkkleding en die afkeer van goedkope winkels. 

Ze is geboren op 7 januari 1937 als achtste kind van Gerardus Keuning en Cornelia Kok. 
Ze was een sterke, stoere vrouw met het hart op de tong. Ze was gastvrij, hield van gezelligheid met een biertje en een sigaretje. Sinds 1957 was ze getrouwd met Nic Boots uit Spierdijk. Ze kregen één zoon en vier dochters en woonden aan de Zwarteweg in Obdam. De kinderen werden groot en er kwamen kleinkinderen en achterkleinkinderen, waar ze trots op was en erg van genoot.
Ze heeft ook verdriet gekend door het verlies van haar kleinzoon Justin, schoonzoon Theo, haar man Nic en dochter Anjo.
De laatste jaren aan de Poststraat waren gelukkige jaren met veel saamhorigheid en zorg om dat kleine moedertje dat steeds brozer werd.
Wij gedenken haar in liefde. De Bootsjes