Berichten

Op zondag 6 oktober rond 5 uur ’s morgens vertrekt er vanaf het Kerkplein een bus met 40 Lourdespelgrims. We vliegen vanaf Schiphol naar Toulouse en gaan daarna weer verder per bus. Op vrijdagavond 11 oktober komen we als alles goed gaat, weer aan in Obdam. We hopen dan een paar mooie dagen in Lourdes te hebben beleefd. Natuurlijk kunt u ons komen uitzwaaien op het moment dat we vertrekken, maar dat kan ook al op zaterdagavond 5 oktober bij de Uitzwaaiviering. Het is een goede gewoonte om de avond voorafgaand aan een Lourdesbedevaart een viering te houden waarin iedereen welkom is. Als u mensen kent die meegaan, als u Lourdes een warm hart toedraagt of als u wilt proeven van de sfeer van een Lourdesreis, dan is het iets voor u. Tevens bent u dan in de gelegenheid intenties op te geven waarvoor we in Lourdes zullen bidden. Het koor Sing@Victor luistert deze viering op met zang en mooie woorden. Voor ons, de pelgrims, betekent het niet alleen een weemoedig afscheid van onze familie en vrienden, maar ook een feestelijk begin van onze bedevaart.

De jaarlijkse Vredesweek vindt plaats van 21 t/m 29 september. Dit jaar is als thema van de Vredesweek gekozen: ’Vrede verbindt over grenzen’. Het thema nodigt uit om grenzen op te zoeken en te onderzoeken. Want aan de andere kant van de grens wacht vaak een wereld aan ontmoetingen en mogelijkheden. In onze kerk besteden wij aandacht aan de Vredesweek op zaterdagavond 28 september in een viering met Sing@Victor. De Syrische Obdammer Nour, inmiddels in heel Nederland bekend als acteur, komt in deze viering vertellen wat vrede betekent voor hem en voor zijn land. Op zondag 22 september wordt in een oecumenische viering in de Dorpskerk van Abbekerk eveneens aandacht besteed aan het thema van de Vredesweek. Samen met Piet van Baar en dominee Sylvia Neuféglise mag ik in deze viering voorgaan. Uiteraard bent u als parochiaan van de Sint Victorkerk hierbij van harte welkom. De viering begint om 10.00 uur.

Kapellentocht naar Heiloo dit jaar anders dan anders, maar wel de moeite waard Er is dit jaar geen Eucharistieviering in de grote kapel, maar wel een korte viering in de kleine kapel of buiten bij de put. De kleine kapel oftewel de Genadekapel schijnen veel mensen die regelmatig met de Kapellentocht meegegaan zijn, nog nooit gezien te hebben. Ze komen kennelijk nooit verder dan het Oesdom, de horecagelegenheid en de grote kapel. Maar nu mag iedereen dus doorlopen naar de put en de kleine kapel, waarmee alles begonnen is. De geschiedenis van het Heiligdom van Onze Lieve Vrouw ter Nood gaat terug tot het eind van de 14e eeuw. In die tijd vond een boer op zijn land een Mariabeeld. Hij nam dit mee naar huis, maar op miraculeuze wijze keerde het terug naar de plaats waar hij het gevonden had. Rond dezelfde tijd raakte een schip in nood voor de kust ter hoogte van Heiloo. In zijn nood bad de schipper tot God. Hij hoorde boven het gebulder van de golven en het geraas van de wind een heldere vrouwenstem die zei: ‘Als ge mij gaat eren zal de wind gaan keren’. De schipper herkende, God weet hoe, de stem van Maria en beloofde zich voor haar verering in te zetten. Veilig aan land gekomen kwamen de beide verhalen bij elkaar en de plaats voor de bouw van de Genadekapel was daarmee gevonden. Uit 1409 is er een document bewaard in het archief van het aartsbisdom Utrecht dat spreekt over de ‘capelle in de banne van Heiligenloo’. In de voorhof van de Genadekapel bevindt zich de put met heilzaam water. Tijdens de Reformatie werd de kapel verwoest en de put gedempt met puin van de kapel. In 1713, ten tijde van veepest, welde met kracht water op vanonder het puin. De geschiedenis leert, dat de dieren die van dit water dronken de veepest overleefden. In 1902 werd het terrein aangekocht door katholieken. Al snel werden de fundamenten van de kapel en de put blootgelegd en begon men met de bouw van een nieuwe kleine kapel. De bedevaart naar Heiloo werd in katholieke kringen razend populair. Daarom kwam er ook al snel een grote kapel op het terrein. Vanaf de jaren zestig werd de belangstelling minder, maar nog altijd weten mensen ’t Putje van Heiloo te vinden om er tot rust te komen, een kaarsje op te steken en wat water te drinken of mee te nemen naar huis. Het is nu de dertiende keer dat deze wandeling gemaakt wordt vanuit Obdam. Het thema is: ‘Lopen in verbondenheid’. Het is een mooie traditie om zo de intenties en gebeden vanuit ons Mariakapelletje mee te nemen naar deze grote Mariabedevaartplaats. Laten we proberen de traditie met elkaar in ere te houden! Ik kan er dit jaar helaas niet bij zijn, maar het blijft de moeite waard om deze wandeltocht mee te maken. Volgend jaar hoop ik dan ook weer mee te gaan en wellicht kan ik dan ook voorgaan in de Eucharistieviering. Graag wil ik Richarda de Boer en Hans van ’t Hoff bedanken. Ondanks alle tegenwerking hebben ze ook dit jaar weer veel tijd en energie gestoken in de voorbereiding van deze wandeltocht. Richarda, Hans en alle wandelaars en andere parochianen die meegaan met de Kapellentocht, ik wens jullie een mooie dag, een goede wandeling en veel devotie.

Deze zomer las ik een Vlaams boekje over vernieuwing van de liturgie en dan met name in de muziek. Wat had het Tweede Vaticaans Concilie op ’t oog als het om vernieuwing van de liturgie gaat en wat is daar na meer dan vijftig jaar van terechtgekomen… Het hoofddoel van de liturgievernieuwing was dat mensen meer betrokken zouden raken bij de vieringen. Dat ze meer mee zouden kunnen doen. Daarom hoefde de mis niet meer in het Latijn te worden opgedragen. Het kon in het Nederlands, zodat de deelnemers alles zouden kunnen verstaan en meebidden. En wat de zang betreft: iedereen zou heel veel moeten kunnen meezingen. Het eerste waaraan men dacht waren de dialogen tussen priester en kerkvolk. Dus als de priester zong: ‘De Heer zal bij u zijn…’ dan moest het volk zingend antwoorden: ‘De Heer zal u bewaren’. Zo zijn er meer dialogen die zingend gedaan zouden moeten kunnen worden, maar in Vlaanderen was daar bar weinig van terechtgekomen. Hoe zit dat bij ons? In onze regio hebben we in elk geval twee, en in de nabije toekomst hopelijk drie, priesters die goed kunnen zingen. Zou het niet wat voor ons zijn om te werken aan kerkvernieuwing zoals het Concilie, begin jaren zestig, dat heeft bedoeld? Wordt vervolgd!

Misschien hebt u het al gezien bij het koffie drinken achterin de kerk: er ligt een kersvers tegelvloertje op de plek waar tot voor kort de houten vloer lag waarvan de banken zijn weggehaald. Vorige week is er twee ochtenden betegeld door Riny en Marijn van de Water uit Avenhorn en nu ligt de vloer er pico bello bij, zonder een onnodig opstapje. Langzamerhand wordt het weer bedrijviger in kerk en pastorie. De meeste mensen hebben de draad weer opgepakt. Koren repeteren weer, werkgroepen vergaderen weer of gaan wat doen… en ik kon er de afgelopen week niet bij zijn, want ik moest op retraite met de seminaristen. Het zij zo! Maandag 9 september kom ik weer terug en dan hoop ik alles in de parochie weer van nabij mee te maken en zelf natuurlijk ook weer het een en ander te gaan doen. Niet iedereen kan de draad zomaar weer oppakken. Sommige mensen kwakkelen met hun gezondheid of hebben grote zorgen. Laten we deze mensen niet vergeten. Het schiet er misschien weleens bij in. Maar als we weten dat het met mensen niet goed gaat, laten we dan proberen naar ze toe te gaan of voor ze te bidden. Dat moet toch lukken, tussen de bedrijven door.

Beste mensen, Eén ding is duidelijk, zonder vrijwilligers kan de Sint Victorparochie niet draaien. Uw tomeloze inzet bij tal van activiteiten in en rond kerk of parochie is voor ons als bestuur van zeer grote waarde. Zonder uw hulp kunnen we niet. Nu niet, maar vooral voor de toekomst is uw inzet voor de parochie van groot belang. Daarom nodigen wij u graag uit voor de vrijwilligersavond op zaterdag 12 oktober. Is uw partner ook vrijwilliger, dan is ook die natuurlijk van harte welkom. We beginnen om 19.00 uur met een viering  in de kerk. Aansluitend wordt u in De Brink verwacht, waar we onder het genot van een kopje koffie of thee en vervolgens een hapje en een drankje de avond gezellig vervolgen. Net als de vorige keer zorgt Charlotte Glorie voor een geweldig stuk cabaret geassisteerd door broer Bert. Dit duo staat garant voor een top avond. Op deze manier bedanken we u voor uw inzet van het afgelopen jaar. Voor de organisatie van deze avond is het fijn om te weten op hoeveel mensen wij kunnen rekenen, daarom vragen wij u vóór zondag  6 oktober via de mail op te geven bij ellen.deboer@gmail.com. Vermeld s.v.p uw naam en adres en in welke werkgroep u actief bent. Natuurlijk kunt u uw gegevens ook op een briefje schrijven en in de brievenbus van de pastorie te stoppen of bij Ellen de Boer, Hellemastraat 12. Graag tot ziens, Parochieraad Sint Victor.

Wij zijn in mei begonnen met de voorbereiding van de Kapellentocht, die op 6 oktober gaat plaatsvinden. Al snel bleek het dat we met tegenvallers te maken kregen. In ons eerste voorgesprek met pastor Bert werd ons verteld dat er geen koor wilde zingen tijdens de eucharistieviering in de Kapel Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo. De reden was dat de kleine koren vanuit de zijkant moesten zingen wat de akoestiek niet ten goede komt, en dat het Parochiekoor twee jaar terug met hun rug naar de kerkgangers moesten zingen. Wij hadden begrip voor hun standpunt. Het is namelijk daar voor koren niet toegestaan om op het priesterkoor te staan. Wij hebben geprobeerd een oplossing te vinden. Pastoor Nico Knol was bereid om samen met ons in gesprek te gaan met de Rector, maar vanuit Heiloo kwam er bericht dat men ons niet te woord wilde staan. Wij zijn uitgenodigd door het Parochiebestuur die het bijzonder jammer zou vinden als deze inmiddels geworden traditie zou stoppen. Samen hebben we de volgende oplossing bedacht: • We gaan na de wegzending om 7.30 uur onder klokgelui op stap voor de 25 km. • In Heiloo aangekomen, kunt u in het Oesdom ( dat is eigenlijk het horeca-gebeuren) koffie, thee, enz. gebruiken. Wij zullen daar rond 13.00 zijn. We gaan dan niet zoals in andere jaren naar de grote kapel, maar willen om ongeveer 13.30 uur verzamelen bij het Putje en de kleine kapel. U kunt in de kleine kapel bidden of een kaarsje opsteken en rondom het Putje zullen we op onze eigen manier een invulling geven aan een dienst met als thema: verbondenheid. Wij hopen natuurlijk dat er, net als in voorgaande edities, voldoende parochianen uit Obdam zullen komen om dit met ons te delen, en die de vermoeide wandelaars terug naar Obdam kunnen meenemen. De wandelaars kunnen natuurlijk ook zelf vervoer regelen. Het alternatief is de trein. De laatste paar jaar kregen we de vraag of we eens een andere route konden lopen, dus niet via de Boekelermeer. In mei zijn we met vier wandelaars op zoek gegaan naar een alternatief en daar is uitgekomen dat we op het eind van de Huygendijk niet naar de Omval gaan lopen maar via de Nollenweg naar Oudorp. We pauzeren dan bij café Meereboer waar de koffie/thee en cake zal klaarstaan. Van daaruit lopen we via de Friesebrug en de binnenstad van Alkmaar naar de Kennemerstraatweg. Bij het landhuis Nijenburg zullen we net als in andere jaren via het bospad naar de kapel lopen. De afstand is hetzelfde, namelijk 25 km. We hopen u voorlopig voldoende te hebben geïnformeerd en wensen iedereen een goede voorbereiding. Met vriendelijke groet, Richarda de Boer en Hans van ’t Hoff

Heel veel mensen zijn op vakantie, maar de tuinkabouters werken stug door. Elke dinsdag wordt er geklust in en om de tuin. Nu wordt het tegelpad rondom de begraafplaats aangepakt. Eerst zijn de nieuwe bandjes geplaatst. Daarna wordt er met man en macht door de tuinkabouters gewerkt; het uitgelijnde pad met zand vullen, vlakken, tegels sjouwen en neerleggen. Bravo mannen, het ziet er weer pico bello uit. Heel veel dank voor jullie inzet. De parochieraad [column_1 width=”1/3″ title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”] [/column_1] [column_1 width=”1/3″ title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”] [/column_1] [column_1 width=”1/3″ last=”true” title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”] [/column_1] [column_1 width=”1/3″ title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”] [/column_1] [column_1 width=”1/3″ title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”] [/column_1] [column_1 width=”1/3″ last=”true” title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”] [/column_1] [column_1 width=”1/3″ title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”] [/column_1] [column_1 width=”1/3″ title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”] [/column_1] [column_1 width=”1/3″ last=”true” title=”” title_type=”single” animation=”none” implicit=”true”] [/column_1]

Vorige maand ben ik officieel aangesteld tot acoliet, een waardigheid die me al veel eerder ten deel zou zijn gevallen als ik had kunnen zien. Ik ben namelijk opgegroeid naast een Karmelietessenklooster en het lag voor de hand dat de buurjongens misdienaar werden. Dat gebeurde dan ook met de broer die onder mij kwam. Om kwart voor acht, als de kloosterklok luidde, sprong hij zijn bed uit om om vijf voor acht de kapel binnen te stuiven, opgevangen door één van de zusters en de dienstdoende pater. Na zes jaar dienen in het klooster werd hij acoliet in de Parochiekerk. Dat zou mij zeker ook zijn overkomen, als ik niet naar het Blindeninstituut had gemoeten, maar nu ben ik dus bezig met een inhaalslag. Ik ben blij dat ik het hele traject naar het Priesterschap op deze manier kan afwerken: eerst de aanstelling tot lector, waardoor ik werd bepaald bij het Woord, en nu de aanstelling tot acoliet, waardoor ik meer bepaald word bij de Eucharistie. Tot nu toe had ik me nooit zo intensief beziggehouden met wat er aan het altaar gebeurt. Het was iets waaraan ik nauwelijks deel had. Ik hoorde vaak wel wat geluidjes en in grote lijnen wist ik natuurlijk wel wat de priester en de misdienaars deden, maar niet tot in alle details. Nu weet ik dus wat de misdienaar doet en mag ik dat zelf doen, zo goed en zo kwaad als het gaat. En in november hoop ik dan tot diaken te worden gewijd. Het diaconaat zal ongetwijfeld weer nieuwe uitdagingen met zich meebrengen, en niet alleen in de Eucharistievieringen. Maar dat is voor later. Ik geniet er nu nog even van om acoliet te zijn, blij dat ik dat toch nog mag meemaken!

De bijzonder rijke geschiedenis van Utrecht weerspiegelt zich in de vele historische kerken in de binnenstad. Centraal in de oude binnenstad staat de Domkerk, de oude bisschopskerk met de hoogste kerktoren van Nederland. Binnen een Romeins fort, een castellum, stichtte Willibrord in 695 twee kerken, de St. Maarten en de St. Salvator. In de elfde eeuw ontstond een kruis van kerken rondom de Romaanse St. Maarten. Van deze kapittelkerken zijn alleen de Janskerk en Pieterskerk over; de Paulusabdij en de Mariakerk zijn bijna geheel verdwenen. Voor het gewone volk waren er parochiekerken. In Utrecht zijn alle in hun middeleeuwse vorm bewaard gebleven: de Buurkerk, Nicolaïkerk, Jacobikerk en de Geertekerk. Van de grote kloosterkerken is alleen de St.Catharinakerk nog over. De kapellen van het Agnietenklooster en het Sint Ursulaklooster hebben de tand des tijds ook doorstaan. Op vrijdag is er in één van de kerken een gratis lunchconcert. Op initiatief van de Oecumenische Werkgroep Midden Westfriesland organiseren wij een ‘kerken-kijk-dag’ op vrijdag 23 augustus. We vertrekken om 09.02 uur met de trein uit Obdam. Tijdens de wandeling wordt er een lunch aangeboden. De kosten van de reis, lunch, rondleiding zijn €30,- p.p. Vanwege het ‘Groepsticket Daluren’ reizen we ook weer gezamenlijk terug. Opgave: Jan Verbruggen jcj.verbruggen@quicknet.nl (0226-351951). Jan Verbruggen  

Dinsdagmorgen 2 juli is pastor Bert, tijdens de viering van het ziekentriduüm in de kapel van Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo, tot acoliet aangesteld. De viering had als thema: ‘Meer dan het gewone.’ Tijdens deze mooie viering gebeurde er dan ook meer dan gewoon! De weg die Bert naar het priesterschap aflegt bestaat uit verschillende fases. Als eerste het toelaten tot de priesteropleiding, daarna de aanstelling tot lector. Bij deze aanstelling ligt de nadruk op de lezen uit de Bijbel, het Woord van God. Nu zijn aanstelling tot acoliet, waarbij het gaat om de zorg voor het altaar en de eucharistie. Als Bert deze fase naar het priesterschap goed heeft afgelegd, en zijn laatste drie tentamens heeft gehaald, volgt de diakenwijding op zaterdag 16 november. En als alles naar wens verloopt, zal hij op zaterdag 6 juni 2020 tot priester worden gewijd. Na de verkondiging werd Bert naar voren geroepen door Mgr. Jan Hendriks. Terwijl Bert voor hem neerknielde werd hij kort toegesproken over de aanstelling tot acoliet. Ook werd de kelk hem aangereikt: het teken van de eucharistie. Bert raakte deze aan, als teken van aanvaarding. Door deze korte maar indrukwekkende ceremonie was de aanstelling tot acoliet van pastor Bert een feit. Na afloop werden we getrakteerd op koffie met gebak en werd Bert en zijn familie gefeliciteerd. Namens alle parochianen zeggen we nogmaals: Bert proficiat, weer een stap dichterbij het priesterschap. Parochieraad Sint Victor Parochie Obdam

Sinds begin dit jaar was er iedere dinsdagochtend een Eucharistieviering in de Marcuskapel. In de zomerperiode vervalt deze mis een aantal keren. Er is nog wel een mis op dinsdag 16 juli en op dinsdag 23 juli. Daarna is er pas weer een mis op dinsdag 27 augustus. Ook de stille aanbidding die iedere donderdagmiddag wordt gehouden in de Marcuskapel vervalt in deze zomertijd. We beginnen er weer mee op donderdag 5 september.

Op zaterdagavond 29 juni werd de laatste gezinsviering van dit schooljaar gehouden. Het was tevens de laatste viering waarin gezongen werd door Jeugdkoor De Victorzangertjes. Ondanks de kleine bezetting zong het koor heel goed. Het thema van de viering was: ‘zijn deur staat altijd open‘. Dat geldt zeker voor de deur van onze Sint Victorkerk. Die blijft openstaan voor kinderen en hun (groot)ouders. Maar de laatste jaren werd niet alleen het aantal leden van het Jeugdkoor steeds kleiner, er zaten ook steeds minder gezinnen in de kerk. Toch hopen we dat de opheffing van Jeugdkoor De Victorzangertjes niet het einde van een tijdperk betekent. De werkgroep Gezinsviering wil in elk geval doorgaan en zoekt nog enkele enthousiaste vaders en moeders die hun schouders willen zetten onder een nieuw projectkoor. In september komen we bij elkaar om de mogelijkheden op een rijtje te zetten. Intussen denken we met weemoed terug aan de tijd dat ons jeugdkoor tientallen leden had en dat met Sint Maarten, met Kerst, met Palmpasen, en andere feesten de kerk bomvol zat met hele families. Jeugdkoor De Victorzangertjes werd opgericht in 1982 en kende vanaf het begin een grote bloei. Oprichters van het koor waren Mia van Wijngaarden, Annemiek Luken en Jos van der Linden. Ook Marjo Klaver was vanaf het begin betrokken bij De Victorzangertjes. Toen ik hier kwam in 2015 was die bloeiperiode helaas voorbij. Marjo Klaver was toen dirigente. Ze werd daarbij geassisteerd door haar schoondochter Sandra, die zelf als zevenjarig meisje één van de eerste koorleden was geweest. In 2016 nam Sandra het stokje van haar schoonmoeder over. Ze deed haar best om het koor te verrijken met nieuw repertoire. Ook schakelde zij haar dochter Daniëlle in als gitariste, maar het mocht niet baten. Het aantal kinderen bleef dalen. Het einde was onvermijdelijk. Omdat Sandra nu eenmaal niets liever doet dan zingen met kinderen, gooit ze het nu over een andere boeg. Ze heeft een begin gemaakt met de oprichting van een Popkoor voor kinderen. Hopelijk heeft ze daarmee meer succes, maar voor de parochie blijft het jammer dat het Jeugdkoor De Victorzangertjes opgeheven moest worden. Sandra, vanaf deze plaats nogmaals hartelijk dank voor je inzet en je niet aflatende pogingen het Jeugdkoor in stand te houden. En uiteraard veel succes gewenst met je nieuwe Popkoor Victory. Pastor Bert Glorie

Soms is het een sport de grens op te zoeken van het toelaatbare. Wat mag nog net wel en wat mag niet… Nog mooier is het, de grens op te zoeken van het mogelijke. Wat is nog haalbaar… Hoe leggen we de lat nog een beetje hoger… We hebben het Maarten van der Weijden zien doen tijdens zijn tweede Elfstedentocht en we kunnen het ook zeggen van de wielrenners in de Tour de France en in onze eigen wielerronde. Ze geven niet op, maar gaan door, ook al zijn ze de uitputting nabij. Ook in onze parochie proberen we de grenzen van het mogelijke op te zoeken. Wat is er in deze tijd nog haalbaar, ondanks onze beperkte middelen en het steeds kleiner wordende aantal mensen dat mee wil doen. Een kinderkoor bijvoorbeeld! Heeft dat nog bestaansrecht anno 2019? Na steeds opnieuw te hebben geprobeerd kinderen te werven voor De Victorzangertjes heeft dirigente Sandra Klaver vorige week de handdoek in de ring gegooid. Ieder jaar gingen er weer meer kinderen van het Jeugdkoor af dan erbij kwamen. Dat was niet meer vol te houden. En toch… En toch zijn er mensen die zich in willen zetten om iets nieuws van de grond te krijgen met kinderen. Het moet een projectkoor worden dat minstens drie keer per jaar zal zingen. Of het lukt, ontdekken we pas in september. Dan gaan we ermee aan de slag. Het wordt nu eerst vakantie en ook dat is een tijd om grenzen op te zoeken. Zelf ga ik in augustus wandelen van Maastricht naar Aken, gedeeltelijk door Zuid-Limburg, gedeeltelijk door België en eindigend in Duitsland. Daarna ga ik nog een paar dagen naar de Abdij Maria Toevlucht in Zundert, een trappistenabdij tegen de Belgische grens. Ik zoek de grenzen dus niet alleen op, ik ga er ook overheen. Grenzen opzoeken en overschrijden, dat gebeurt ook altijd op de kermis. Misschien hebt u dat vroeger ook wel gedaan tijdens de kermisdagen, grenzen opzoeken en eroverheen gaan. De jeugd van nu moet daar ook de ruimte voor krijgen. De kermis, die paar dagen dat de wereld op z’n kop staat, is daar de beste gelegenheid voor. Grenzen overschrijden, het moet op z’n tijd, want waar de grens ligt weet je pas zeker als je er een keertje overheen bent gegaan. Ik wens u allen een mooie zomer en een gezellige kermis.

Meer dan het gewone Dinsdagmorgen 2 juli is pastor Bert, tijdens de viering van het ziekentriduüm in de kapel van Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo, tot acoliet aangesteld. De viering had als thema: ‘Meer dan het gewone.’ Tijdens deze mooie viering gebeurde er dan ook meer dan gewoon! De weg die Bert naar het priesterschap aflegt bestaat uit verschillende fases. Als eerste het toelaten tot de priesteropleiding, daarna de aanstelling tot lector. Bij deze aanstelling ligt de nadruk op de lezen uit de Bijbel, het Woord van God. Nu zijn aanstelling tot acoliet, waarbij het gaat om de zorg voor het altaar en de eucharistie. Als Bert deze fase naar het priesterschap goed heeft afgelegd, en zijn laatste drie tentamens heeft gehaald, volgt de diakenwijding op zaterdag 16 november. En als alles naar wens verloopt, zal hij op zaterdag 6 juni 2020 tot priester worden gewijd. Na de verkondiging werd  Bert naar voren geroepen door Mgr. Jan Hendriks. Terwijl Bert voor hem neerknielde werd hij kort toegesproken over de aanstelling tot acoliet. Ook werd de kelk hem aangereikt; het teken van de eucharistie. Bert raakte deze aan, als teken van aanvaarding. Door deze korte maar indrukwekkende ceremonie, was de aanstelling tot acoliet van pastor Bert een feit. Na afloop werden we getrakteerd op koffie met gebak en werd Bert en zijn familie gefeliciteerd. Namens alle parochianen zeggen we nogmaals: Bert proficiat, weer een stap dichterbij het priesterschap. Parochieraad Sint Victorparochie Obdam

Op mijn weg naar het Priesterschap mag ik binnenkort weer een volgende stap zetten. Op dinsdag 2 juli aanstaande word ik door hulpbisschop Jan Hendriks aangesteld tot acoliet. Dat gebeurt tijdens een mis bij het begin van het ziekentriduüm in de grote kapel van Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo. De mis begint om half tien. Als u erbij wil zijn, dan kan dat. De aanstelling tot acoliet maakt deel uit van het traject dat ik moet doorlopen om priester te kunnen worden. Het betekent voor mij niet dat ik nu ook als acoliet ga functioneren. Dat zie ik mezelf niet doen en bovendien hebben we in Obdam al goede acolieten. De stap die hierna volgt is de diakenwijding. Deze zal Deo Volente plaatsvinden op zaterdag 16 november aanstaande, eveneens in Heiloo.

Jarenlang hebben we een bloemengroep gehad die regelmatig onze kerk versierde met verse bloemen. Nu is dat alleen nog het geval op hoogtijdagen. En… als we van iemand bloemen cadeau krijgen. Dat gebeurde in de week voor Pinksteren en opnieuw in de week daarna. Op twee vrijdagen mocht Ellen de Boer een auto vol bloemen ophalen bij Ben Obdam: pioenrozen die te ver heen waren voor de veiling, maar die voor ons goed van pas kwamen, omdat ze binnen een dag al uit zouden komen. En zo hadden wij twee weekends achter elkaar een grote hoeveelheid prachtige bloemen in de kerk. Helaas kan ik ze zelf niet zien. Wel kon ik de dikke knoppen van de pioenrozen voelen, terwijl Ellen samen met Tineke Teunen alle vazen aan het vullen was die ze maar kon vinden… Maar van de kleurenpracht ontgaat me natuurlijk alles. Gelukkig hoorde ik wel van veel kerkgangers dat ze het mooi vonden, zoveel vazen met roze pioenen. Ja, de uitdrukking luidt: ‘Zeg het met bloemen’, maar tegen mij moet het toch ook maar even met woorden worden gezegd. Ben, vanaf deze plaats nogmaals hartelijk dank!

De standplaats van het koor ‘Vrienden van het Gregoriaans’ is eigenlijk Wognum. Toch besloten de ‘Vrienden’ hun vijftigjarig bestaan te vieren in Obdam. Daarvan zullen ze geen spijt gehad hebben. Ook voor mij en voor veel parochianen was dit een welkom geschenk. Als bonus kregen we ook nog pastor Paul die voorging in de viering van de Eucharistie. Paul kent het koor goed. Zijn vader is er al vijfentwintig jaar lid van. Hij kon in zijn welkomstwoord en zijn preek dan ook veel vertellen over het koor. Het was die dag Vaderdag en zo kon Paul tegelijk met zijn hemelse Vader ook zijn aardse vader eren. Het werd een sfeervolle viering in een goed gevulde kerk met daarna voor het koor nog een gezellige nazit bij de Amethist.  

Dinsdag 18 juni was het zover, de finale avond van de Grote Clubkas Actie van de Rabobank. In de voorgaande jaren werd de Rabo fietstocht voor vele clubs en stichtingen georganiseerd, waardoor ze werden gesponsord met een financiële bijdrage van maximaal €250,-. Dit is het tweede jaar met een nieuwe opzet om voor club of stichting geld te verdienen. Daarvoor vroegen we u in de afgelopen maand om uw stem uit te brengen voor onze Sint Victorkerk. Via de website, de Rotonde en vanaf de preekstoel tijdens de vieringen, deden we deze oproep en… u heeft ons gesteund. Elke stem leverde geld op. In totaal hebben wij 91 stemmen ontvangen, zelfs meer dan vorig jaar! Dit heeft het mooie bedrag van € 497,77 opgeleverd. Hiervoor willen wij u hartelijk danken. We hopen voor het volgend jaar weer op uw stem te mogen rekenen en natuurlijk ook die van nog vele andere parochianen. Parochieraad Sint Victor

Van 6 tot en met 11 oktober gaan we vanuit de Sint Victorparochie weer naar Lourdes. De voorbereidingen zijn in volle gang en ik verheug me alweer erg op deze reis. Maar er is nog plaats in de bus waarmee we afreizen naar Schiphol en uiteraard ook in het vliegtuig dat ons naar Toulouse zal brengen. Ook in de bus van Toulouse naar Lourdes zijn nog plaatsen vrij. Mogen we in de bussen en in het vliegtuig een plaatsje reserveren voor jou? Je hoeft niet oud, ziek of slecht ter been te zijn om mee te gaan. Jong en gezond mag ook. Zie de oproep van Danae Boon elders in dit blad. In Lourdes bezoeken we natuurlijk de grot waar Maria verscheen aan Bernadette Soubirous. We doen mee aan een deel van het programma dat de VNB (Vereniging tot Samenstelling van Nationale Bedevaarten), onze reisorganisatie, voor ons in petto heeft. Maar daarnaast hebben we onze eigen activiteiten die door de deelnemers altijd zeer op prijs worden gesteld. Obdam is nu eenmaal een parochie die vrij traditioneel is, maar toch ook een beetje eigenzinnig en dat wordt in onze Lourdesreis weerspiegeld. Dit jaar zijn we ook in Lourdes op de feestdag van Sint Victor, 10 oktober. Daar gaan we met elkaar natuurlijk een mooie dag van maken. Voor meer informatie kunt u contact opnemen met mij of met één van de andere werkgroepleden: Wim Bruin                             Tulpenstraat 13, 1713  TD  Obdam, 0226-451801/06-44492903 Bianca Boon – Bankras          De Melcksloot 1, 1713 BE  Obdam, 0226-751512/06-36292986 Mary Leek                              Poststraat 64, 1713 JD  Obdam, 0226-720269/06-41119116 Gerard Bakker                        Bovenweg 5, 1834CA  St. Pancras, 072-5623376/06-20499539 Edith Goorman-Borst            De Houtlandessloot 9, 1713BC  Obdam, 0226-453911/06-52807948

Omdat ik op Eerste Pinksterdag jarig was en er op die dag geen viering gepland stond in onze kerk, vierde ik mijn verjaardag de avond ervoor na de viering. Wat fijn dat zoveel mensen koffie, en later een borrel, bleven drinken en mij feliciteerden. Ik ben erg in de watten gelegd! Dank aan iedereen voor de lieve wensen en felicitaties. Het wordt een belangrijk jaar voor mij, in de aanloop naar de priesterwijding, ik voel me gesteund door jullie! Nogmaals dank! pastor Bert Glorie

Komende zondag luisteren de ‘Vrienden van het Gregoriaans’ de mis op in onze Sint Victorkerk. Met deze Eucharistieviering, waarin pastor Paul en ik voorgaan, vieren zij hun vijftigjarig bestaan. In de roerige jaren zestig, toen de Latijnse mis en vooral ook de Gregoriaanse zang dreigde te verdwijnen, werd dit koor opgericht door Jos van der Linden. Hij had een vooruitziende blik, want hoe is het sinds die tijd gegaan met het Gregoriaans. Er zijn nog maar weinig parochiekoren die deze zang regelmatig ten gehore brengen. Ook veel jonge priesters zijn de Gregoriaanse zang niet meer machtig. Maar gelukkig zijn er de ‘Vrienden van het Gregoriaans’ die de oude traditie, zij het met moeite, in stand weten te houden. Her en der in de regio luisteren zij regelmatig missen en andere kerkdiensten op met hun gezang. En komende zondag doen ze dat dus hier, in de Sint Victorkerk, waar de bron ligt waaruit zij voortgekomen zijn. U bent van harte welkom.

Danae wil heel graag naar Lourdes om anderen te helpen. Daarvoor heeft ze geld nodig. Helpt u haar? Lees alles over de actie van Danae via de volgende link: https://www.doneerdoel.nl/actie/1933/danae-naar-lourdes

Pinksterpelgrimage Regio De Waterkant  3 t/m 9 juni Wanneer het leven op z’n kop staat – en dat kan op vele manieren – hebben mensen dikwijls de moed om een nieuwe start te maken. Je kunt jezelf erover verwonderen en jezelf afvragen wat of wie hen inspireert. Daarover gaat het Pinksterfeest ‘weer opnieuw geïnspireerd worden’. Iedere avond presenteert zich een persoon die na een ingrijpend gebeuren in het leven zich liet inspireren om verder te gaan. Elke viering begint om 19.00 u, alleen op Pinksteren om 10.00 u. 3 juni Abbekerk – vg. ds Desirée Woudt 4 juni De Weere – vg. pastor Álvaro Rodriguez Luque 5 juni Spanbroek (St. Bon.) – vg. pastor Jan Verbruggen 6 juni  Zuidermeer – vg. pastor Anne-Marie van Straaten 7 juni Hoogwoud (PKN) – vg. ds Sylvia Neuféglise-Vermeer 9 juni Wognum (PKN) – ds Peter van Ankeren en dhr. Piet van Baar