Berichten

Op zaterdag 16 november 2019 is pastor Bert tot diaken gewijd. Dit gebeurde tijdens de plechtige eucharistieviering van 12.00 uur in de bedevaartkapel ‘Onze Lieve Vrouw ter Nood’ in Heiloo, samen met nog drie andere wijdelingen. Eerst was de uitverkiezing van de kandidaten. Zij werden persoonlijk naar voren gevraagd. Daarna beantwoordde rector de Wit, aan bisschop Punt hun voordracht met een positief antwoord. Na het Veni Creator spraken de vier wijdelingen, ‘de beloften van de uitverkorenen’ uit. Gevolgd door het afleggen van ‘de belofte van gehoorzaamheid’. Dit laatste gebeurde geknield voor de bisschop, terwijl zij hun gevouwen handen in die van de bisschop legden. Hierna gingen de wijdelingen plat op de grond liggen, als teken van totale overgave. De gelovigen in de kerk zongen de ‘Litanie van alle Heiligen’. De heiligen worden aangeroepen voor het versterken van het gebed voor de wijdelingen in de hoop dat deze diakens hun taak in de toekomst goed kunnen en blijven uitoefenen. Daarna volgde de handoplegging, waarbij de bisschop in stilte de handen op de knielende wijdeling legde. Na het uitspreken van het wijdingsgebed, stonden de nieuw gewijde diakens op en gingen naar de plaats waar zij werden bekleed met de liturgische diaconale gewaden. Tot slot was de overhandiging van het evangelieboek, waarbij de nieuw gewijde diaken voor de bisschop knielde, deze hem het evangelieboek overreikte met de boodschap het evangelie goed te verkondigen en te handelen in het juiste geloof. Hierna werden de pas gewijde diakens verwelkomd door de bisschop en de aanwezige diakens en priesters met een vredeskus. Na deze plechtigheid werd de viering van de eucharistie vervolgd. Aan het einde van de viering mochten we pastor Bert en zijn familie feliciteren. Heel veel Obdammers waren naar Heiloo gekomen om deze bijzondere gebeurtenis mee te maken. We feliciteren pastor Bert van harte met deze mijlpaal en gaan met hem mee op weg naar het priesterschap! Via de volgende link vindt u veel foto’s van de wijding. Foto’s bisdom [gallery size="medium" ids="eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvc2ludHZpY3RvcnBhcm9jaGllLm5sXC93cC1jb250ZW50XC91cGxvYWRzXC8yMDE5XC8xMVwvSU1HXzc1NzQuanBnIiwidGl0bGUiOiIiLCJjYXB0aW9uIjoiIiwiYWx0IjoiIiwiZGVzY3JpcHRpb24iOiIifQ==,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvc2ludHZpY3RvcnBhcm9jaGllLm5sXC93cC1jb250ZW50XC91cGxvYWRzXC8yMDE5XC8xMVwvSU1HXzc1NDcuanBnIiwidGl0bGUiOiIiLCJjYXB0aW9uIjoiIiwiYWx0IjoiIiwiZGVzY3JpcHRpb24iOiIifQ==,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvc2ludHZpY3RvcnBhcm9jaGllLm5sXC93cC1jb250ZW50XC91cGxvYWRzXC8yMDE5XC8xMVwvSU1HXzc1NTkuanBnIiwidGl0bGUiOiIiLCJjYXB0aW9uIjoiIiwiYWx0IjoiIiwiZGVzY3JpcHRpb24iOiIifQ==,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvc2ludHZpY3RvcnBhcm9jaGllLm5sXC93cC1jb250ZW50XC91cGxvYWRzXC8yMDE5XC8xMVwvSU1HXzc1NjguanBnIiwidGl0bGUiOiIiLCJjYXB0aW9uIjoiIiwiYWx0IjoiIiwiZGVzY3JpcHRpb24iOiIifQ==,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvc2ludHZpY3RvcnBhcm9jaGllLm5sXC93cC1jb250ZW50XC91cGxvYWRzXC8yMDE5XC8xMVwvSU1HXzc1NzAuanBnIiwidGl0bGUiOiIiLCJjYXB0aW9uIjoiIiwiYWx0IjoiIiwiZGVzY3JpcHRpb24iOiIifQ==,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvc2ludHZpY3RvcnBhcm9jaGllLm5sXC93cC1jb250ZW50XC91cGxvYWRzXC8yMDE5XC8xMVwvSU1HXzc1NzcuanBnIiwidGl0bGUiOiIiLCJjYXB0aW9uIjoiIiwiYWx0IjoiIiwiZGVzY3JpcHRpb24iOiIifQ=="]

Op maandag 4 november heeft pastor Bert in de kleine kapel van Heiloo zijn geloofsbelijdenis en eed van trouw afgelegd, als voorbereiding voor zijn diakenwijding op 16 november. Er waren vier priesterkandidaten, waarvan Bert er een was. Hierbij beloven de wijdelingen dat ze zich ten dienste stellen van de Kerk met christelijke gehoorzaamheid. Ze zullen als een goede herder in opdracht van Kerk en gemeenschap handelen. De dienst werd geleid door Jeroen de Wit rector van het seminarie. Samen met de andere wijdelingen, legde Bert zijn geloofsbelijdenis en eed van trouw af in aanwezigheid van bisschop Punt en hulp bisschop Hendriks. Familie, vrienden, collega’s, parochieraad en een aantal parochianen waren allemaal getuige van deze bijzondere viering. Bert, proficiat namens ons allemaal! Weer een stap dichterbij het priesterschap.

Met medewerking van de Jachthoornblazersgroep ’t Wildrijk is er in onze St.Victorkerk een prachtige eucharistieviering gehouden, met het treffende thema; ‘Geraakt door God’ . Pastor Bert en pastor Nico gingen samen voor. Tijdens de viering heeft pastor Nico de hartjes uitgereikt aan de ouders en kinderen die hij de afgelopen jaren heeft gedoopt. Een mooie afsluiting van een periode, want vanaf nu mag pastor Bert het sacrament van de doop toedienen. Aan het einde van de viering werden de Hubertusbroodjes gezegend. Een klein wit bolletje gevuld met anijszaadjes. Deze broodjes bieden bescherming tegen ‘ziekte en kwade invloeden’. Ook de meegebrachte dieren kregen de zegening. Sint Hubertus is de beschermheilige van de jacht, hieronder de legende. Het leven lachte Hubertus toe tot die ene gebeurtenis op de dag van Goede Vrijdag, de sterfdag van Jezus. Hij was met zijn vrienden op jacht. Hoog te paard, met de jachthoorn op zijn rug, reed hij voor hen uit. De honden waren al diep het bos ingetrokken. Zwijgend volgden de jagers hun spoor en speurden tussen de bomen naar wild dat zich daar kon verschuilen. Plotseling hoorden ze in de verte hondengeblaf. Ze gaven hun paarden de sporen en haasten zich in de richting die de honden aangaven. Daar- ver voor hun uit- zagen ze een hert wegvluchten. Ze volgden het dier lange tijd tot het op een open plek in het bos bleef staan. Met opgeheven hoofd keek het recht in de ogen van Hubertus. De jagers spanden hun bogen voor het beslissende schot. ‘Niet schieten!’ riep Hubertus naar zijn vrienden. Hij zag dat het gewei van het hert begon te stralen en hoe er middenin een lichtend kruis verscheen dat zijn ogen verblindde. Hij versteende van angst. Op dat moment klonk er een stem die zei: ‘Hubertus, hoe lang nog laat je je leiden door de hartstocht die het levensgeluk van jezelf en anderen in de weg staat? Als je je niet tot de Heer keert, zul je naar de hel gaan.’ Hubertus komt van zijn paard, knielt neer en vraagt wat hij moet doen. ‘Ga naar mijn dienaar Lambertus en doe wat hij u zegt,’ is het antwoord. Bij het zien van het kruis en het horen van de stem, herinnert hij zich ook dat een hert een deel van Gods schepping is, die onderhouden en bewaard moet worden. Hij keert zich af van de jacht en vervoegt zich bij Lambertus, de bisschop van Maastricht, wiens opvolger hij later zal worden.

Afgelopen vrijdag 8 november vond de jaarlijkse veiling plaats in De Brink. Het bestuur van de stichting die de veiling organiseert, had er alles aan gedaan om leuke kavels te krijgen en de deelnemende verenigingen voor deze avond warm te maken. En met succes. Van begin tot eind zat de stemming er goed in en liep alles op rolletjes. En ook de opbrengst was goed. Het geld dat voor de Sint Victorkerk bestemd is, gaat naar de ‘Stichting Restauratie en Onderhoud Victorkerk Obdam’. Van dit geld zal een nieuw verwarmingssysteem worden bekostigd, waaraan momenteel al druk wordt gewerkt. Graag wil ik het bestuur van de stichting ‘De Veiling Obdam’ hartelijk bedanken voor het vele werk dat met het organiseren van de veiling gepaard gaat. Het is een flinke klus om een dergelijke veiling te organiseren. Ieder jaar weten jullie het concept van de veiling zodanig te vernieuwen dat de veiling aantrekkelijk blijft voor ouderen, maar ook steeds aantrekkelijker wordt voor een jongere generatie Obdammers. Dat is jullie ook dit jaar weer gelukt. En weer verliep alles gladjes. Echt top!

Op zaterdag 16 november zal ik samen met drie andere mannen door bisschop J.M. Punt tot diaken worden gewijd. U bent welkom bij de wijdingsplechtigheid die gehouden wordt in de grote kapel van het Heiligdom van O.L. Vrouw ter Nood in Heiloo. De mis begint om 12.00 uur, maar u wordt verzocht ruim van tevoren aanwezig te zijn, want zo heel groot is de grote kapel niet. Na de mis is er een receptie met koffie en broodjes in het Oesdom, de horecagelegenheid op het Heiligdom. Hier bent u eveneens welkom. Op zondagochtend 17 november zal ik in onze Sint Victorkerk voor het eerst tijdens een mis assisteren als diaken. Na de mis is er voor iedereen een kopje koffie achterin de kerk.

Lang was het onzeker of ik dit jaar nog diaken gewijd kon worden. Enkele weken geleden kwam er vanuit Rome en meteen ook vanuit Haarlem groen licht. Maar doordat ik zolang in het ongewisse was gelaten, kon ik er nauwelijks blij mee zijn. Een deel van de voorbereidingstijd, en dus ook een deel van de voorpret, was mij ontnomen. Maar voorafgaand aan de diakenwijding is er nog een laatste stap: het uitspreken van de geloofsbelijdenis en het afleggen van de eed van trouw. Op maandag 4 november moest dat gebeuren, in de kapel van het seminarie in Heiloo. Nog weinig enthousiast ging ik erheen. Maar toen ontmoette ik de andere drie mannen die diaken gewijd worden. Zij wisten al langer dat ze daarvoor in aanmerking zouden komen. Zij hadden zich er met grote zorgvuldigheid en veel enthousiasme op voorbereid. En zij hadden erop gerekend mij in hun groep op te nemen. Die middag gingen we de hele ceremonie oefenen met ons vieren en met een student van het seminarie erbij om de ceremonie te leiden. En meteen was ik één van hen. Zij hadden voor mij al de juiste kleding klaargelegd en hielpen me met alles waar ik onzeker over was. En eindelijk kon ook ik enthousiast worden over deze volgende stap. Het ijs was gebroken. Met ons vieren legden we de eed van trouw af en spraken we de geloofsbelijdenis uit, in een prachtige mis waarin bisschop Punt voorging, samen met bisschop Hendriks en vele andere priesters. Na de mis stond er een heerlijk feestmaal klaar. Hier had ik een aantal gasten voor mogen uitnodigen. Daardoor konden enkele parochianen en leden van de Parochieraad erbij aanwezig zijn. Namens de Parochieraad deelde Gerda Wester, de secretaris, me mee dat de albe, het gewaad dat ik onlangs in Almere heb gekocht, mij door de parochie wordt geschonken. Dat is een heel mooi cadeau waarvoor ik de parochieraad en u als parochiaan hartelijk wil bedanken. De albe, die nog moet worden verkort, is op het moment van schrijven nog onderweg, maar ik hoop hem komende zondag te kunnen laten zien, als ik voor het eerst als diaken mag assisteren tijdens een mis. De volgende dag moest ik alweer in Heiloo zijn, in de grote kapel. Nu gingen we de hele plechtigheid van de diakenwijding inoefenen, inclusief het plat ter aarde liggen. Dat moest nu nog op de koude kapelvloer, maar op de dag van de wijding moet er een tapijt liggen. Nou, dat hoop ik dan maar, want nu lagen we er met ons vieren te lidderen. Maar het was mooi om het samen met de andere drie wijdelingen allemaal door te nemen. De dag van de wijding komt nu snel naderbij, maar in de parochie gaat het leven gewoon door. En er was de laatste tijd heel wat te doen, niet alleen voor mij, maar ook voor veel vrijwilligers. We hebben een aantal bijzondere vieringen gehad. Dat begon op zaterdag 2 november met de Allerzielenviering. Het is goed dat we in de kerk tijd nemen om onze dierbare overledenen te gedenken en ik ben blij dat er veel mensen zijn die van die gelegenheid gebruik maken. Het is voor veel mensen een hartverwarmende viering. Voor mijzelf ook. Ik heb dan weer even contact met veel mensen met wie ik in het afgelopen jaar de uitvaart van een familielid heb voorbereid en dat doet me goed. Op zondag 3 november was er de Hubertusviering met Jachthoornblazersgroep ’t Wildrijk. Weer een goed gevulde kerk, ook met jonge ouders en hun kinderen. Zij kregen de hartjes uitgereikt die in de afgelopen tijd in de doopboom achterin de kerk opgehangen waren. Bakker Koning had gezorgd voor de originele Hubertusbroodjes, die door pastor Nico werden gezegend. Het was een mooie, drukke viering, wat mij betreft voor herhaling vatbaar. Afgelopen zaterdag schalden er operaklanken door de kerk. Het koor Kogge Klassiek gaf een concert met liederen uit opera’s van Verdi. Het is mooi dat dat kan in onze kerk, maar er moet voor zulke evenementen veel werk verzet worden om alles klaar te zetten, het koor en de bezoekers goed te ontvangen en later alles weer op te ruimen. En deze keer moest alles meteen weer klaar gezet worden voor de volgende dag, want op zondag 10 november kwam het Ritmisch Koor uit de Noord zingen, vanwege het 55-jarig huwelijksjubileum van Ted en Ina van Schagen. Het werd een prachtige viering waarin pastor Paul en ik samen mochten voorgaan. Nu ik dit schrijf is het zondagavond. Morgen is het dus Sint Maarten, met hopelijk weer een kerk vol kinderen. Ik kan er zelf helaas niet bij zijn. Voorafgaand aan mijn diakenwijding moet, nee, mag! ik enkele dagen op retraite… Maar daarna is het zover… Eindelijk!

Wat stond er hoog op het verlanglijstje van de kerkvernieuwers van de jaren zestig, en wat is daarvan terechtgekomen na vijftig jaar… Meer betrokkenheid van de gelovigen bij de mis, dat was voor de kerkvernieuwers een must. In mijn eerste stukje over dit onderwerp, schreef ik over de zang. Priester en kerkgangers zouden in de mis een aantal dialogen kunnen zingen. Dat was een wens die nog niet in vervulling is gegaan. Nu wil ik het hebben over de lichaamshouding. Staan, zitten, knielen, buigen… Door op bepaalde momenten tijdens de mis van lichaamshouding te veranderen, blijf je betrokken bij wat de priester doet. Met je lichaam doe je mee en als het goed is, breng je ook je geest op die manier weer bij de les. Daarom staan we bij het voorlezen van het evangelie en het uitspreken van de geloofsbelijdenis. Bij de consecratie knielen we uit eerbied. Zitten is een luisterhouding. Dat kan tijdens de preek. Maar bidden is alweer iets actievers. Daarom is het goed tijdens het openings- en het slotgebed te gaan staan. En als de priester zegt: ‘Verheft uw hart…’. Ja, dan is het moeilijk om alleen maar je hart te verheffen, dus dan kunnen we beter maar helemaal opstaan. In Langedijk was er een jaar of tien geleden een priester die de kerkgangers in de ouderenviering op woensdagochtend ertoe aanzette het zitten, staan en knielen precies te gaan doen zoals de kerkvernieuwers van de jaren zestig het wensten. Een vrouw had al gauw haar woordje klaar: ‘Meneer pastoor, dit is een kapel, geen gymclub’. Daar had de pastoor niet van terug. En toch, je zal maar,tijdens een concert bijvoorbeeld, een uur achter elkaar op zo’n harde kerkbank moeten zitten! Zelfs als je in het middenschip op één van de voorste banken zit, waar nu kussens op liggen, weet je op een gegeven moment niet meer waar je het zoeken moet. Dat overkomt je niet tijdens de mis. Daar word je regelmatig uitgenodigd te gaan staan en te gaan knielen. Zo blijf je niet alleen betrokken bij alles wat er op het Priesterkoor gebeurt, je voorkomt daarmee ook dat je een ‘houten kont’ krijgt.

In Nederland is er nog maar één winkel waar priesterkleding wordt verkocht en die is gevestigd op een bedrijventerrein in Almere. In de vroege ochtend van 16 oktober reden Nico Knol, Hanneke Ocheda en ik naar Almere, niet meteen naar die winkel, maar eerst naar een kerkgebouw. Daar werden we opgewacht door de pastoor, de beheerder en een cameraploeg. Er moest weer een dagje gefilmd worden voor de documentaire die gemaakt wordt over mijn weg naar het priesterschap. Het uitzoeken en passen van priesterkleding was het hoofddoel. Maar dat was niet voldoende om de hele cameraploeg te laten opdraven, dus ik moest er nog wat bij bedenken. Dat werd het oefenen van het Doopsel. En om het voor de filmers niet te moeilijk te maken, moest dat ook in Almere gebeuren. Nico Knol en ik kennen de pastoor van Almere goed, dus dat was gauw geregeld. En zodoende ging ik, met in mijn linkerhand een pop uit huize Ocheda, en in mijn rechterhand een doopschelp, aan de slag in een modern kerkgebouw in Almere. Het was weer mooi om samen met Nico te oefenen, zijn handen te volgen en te voelen hoe hij mijn handen beetpakte om de juiste gebaren te maken. Hij is een ervaren priester, dat merk je aan alles als je zo samen bezig bent. Het deed ons allebei goed. De zaterdag daarna ging Nico bij ons voor in de mis. In zijn preek vertelde hij dat wij in Almere samen het Doopsel hadden geoefend. Veel kerkgangers vroegen mij achteraf waarom dat niet in onze eigen Sint Victorkerk gebeurd was. U begrijpt het nu, we hadden in Almere ook nog iets anders te doen. Priesterkleding kopen… Eigenlijk niet nodig, want er hangt genoeg in de verschillende parochies. Maar wel even aantrekken natuurlijk, al was het alleen maar voor de film. Maar dan trek je een kazuifel aan…. en je bent meteen een ander mens. Kleren maken de man, dat is nog steeds een waarheid als een koe. Een albe, het gewaad van de diaken, had ik wel echt nodig, dus dat werd serieus passen en de verschillende stoffen vergelijken. De kleding wordt niet in Almere genaaid, maar in een atelier in België. De levertijd is vier weken, dus vóór mijn diakenwijding moet de albe klaar zijn.

In de Eucharistieviering heeft de diaken een assisterende taak. Om die rol een aantal keren te kunnen vervullen, zijn er in de komende tijd enkele eucharistievieringen waarin pastor Nico Knol voorgaat, waarbij ik hem als diaken assisteer. Dat gebeurt voor het eerst op zondag 17 november, de dag na mijn diakenwijding. Na deze viering kunt u met ons een kopje koffie of thee drinken achterin de kerk.

Op zaterdag 16 november word ik tot diaken gewijd. De plechtigheid vindt plaats in de grote kapel van O.L. Vrouw ter Nood in Heiloo en begint om 12.00 uur. Na de viering is er een receptie in het Oesdom, de horecagelegenheid op het terrein van het heiligdom. U bent daar allen van harte welkom. De dag daarop, zondag 17 november, is de eerste mis in onze kerk waarbij ik als diaken assisteer. Het is lang onzeker geweest of mijn diakenwijding kon doorgaan. Er moest in Rome nog dispensatie worden aangevraagd voor het feit dat ik mijn studie niet gedaan heb aan een seminarie. Er zijn in ons bisdom overigens veel priesters die nooit aan een seminarie hebben gestudeerd, maar net als ik, hun studie hebben gedaan aan een universiteit of hogeschool. Dat daarvoor dispensatie moest worden aangevraagd, was voor mij dan ook nieuw. Maar het is geaccepteerd. Afgelopen donderdag kwam er groen licht vanuit Rome en dus ook vanuit Haarlem. Wel heb ik van de bisschop de verplichting opgelegd gekregen om het komende half jaar twee dagen per week mee te leven met de studenten op het seminarie in Heiloo. Op die manier kan ik beter toegroeien naar de Priesterwijding. Daar heeft de bisschop misschien toch wel een punt.

Nu ik dit schrijf is het zaterdagavond 25 oktober. Vanochtend was de uitvaart van Tiny Groenland – Beerepoot. Vanavond was er een Mariaviering met Sing@Victor. Veel Lourdesgangers ontmoetten elkaar weer. Een gezellige nazit in de pastorie was het gevolg. En het blijft druk in en om de kerk. Vrijdagavond gedenken we onze dierbare overledenen in De Horstenburgh. Zaterdagavond doen we dat wat uitgebreider in de kerk. Zondag 3 november is het de feestdag van Sint Hubertus, de patroonheilige van jagers en jachthoornblazers. Ook dan bent u weer welkom in de kerk. Dan is er op 8 november de veiling in De Brink, waarvan een groot deel van de opbrengst bestemd is voor onze kerk. Kijk maar eens in de catalogus of op kerkenveiling-obdam.nl om te zien wat er zoal wordt aangeboden. Er zitten vast en zeker leuke kavels voor u bij. Op zaterdagavond 9 november geeft het koor Kogge Klassiek een concert. Op zondag 10 november is er een mis met het Ritmisch Koor de Noord, bij gelegenheid van het 55-jarig huwelijk van Ted en Ina van Schagen. Samen met pastor Paul mag ik daarin voorgaan. En op 11 november zijn alle kinderen welkom voor een gezellige Sint Maartenviering. Tussen dit alles door wordt er ook nog gewerkt aan een nieuwe verwarmingsinstallatie. Op het priesterkoor kunt u daar nu al iets van zien.

Op zaterdagavond 2 november wordt de jaarlijkse Allerzielenviering gehouden. In deze viering gedenken we al onze dierbare overledenen, maar vooral degenen die in het afgelopen jaar gestorven zijn. U bent van harte welkom. Zondagochtend 3 november is er een Hubertusviering. Jachthoornblazersgroep ’t Wildrijk zal deze viering opluisteren. De jagers uit Obdam en omgeving zullen eveneens acte de présence geven. Hiervoor zijn ook de ouders uitgenodigd van de kinderen die in de laatste twee jaar gedoopt zijn. Voor deze kinderen is bij hun doopsel een hartje gemaakt dat is opgehangen in de doopboom. Deze hartjes, waarop de namen van de kinderen gekalligrafeerd staan, worden in deze viering aan de ouders meegegeven. Uiteraard zijn ook de kinderen zelf welkom. Zij kunnen de zegen ontvangen van pastor Nico Knol, die in de afgelopen jaren hier doopheer was. Na de viering kunnen ook huisdieren worden gezegend. Bovendien worden er Hubertusbroodjes gezegend die ter plekke kunnen worden opgegeten of mee naar huis kunnen worden genomen en er wordt door de jagers een Jägermeister aangeboden.

In het komende jaar vindt de viering van de Eerste Heilige Communie plaats op zondag 19 april. Het Heilig Vormsel wordt toegediend op vrijdagavond 5 juni. Binnenkort ontvangen kinderen uit groep 4 een uitnodiging om zich voor te bereiden op de Eerste Heilige Communie. De kinderen die in 2016 hun Eerste Communie hebben gedaan, worden uitgenodigd om deel te nemen aan de vormselvoorbereiding. Op onze website www.sintvictorparochie.nl kunt u meer informatie vinden. Ook kunt u via de website uw kind voor Eerste Communie of Heilig Vormsel aanmelden. Hebt u vragen hierover, neem dan contact met mij op. E-mail: pastorbert@sintvictorparochie.nl of tel.: 06-27318504.

Op zondag 29 september zijn door pastor Nico Knol in onze kerk drie kinderen gedoopt: Jens Spil, Lisa Bakker en Nico van Zijl. Dit zijn de laatste kinderen die pastor Knol hier gedoopt heeft. Na mijn diakenwijding, die hopelijk op 16 november zal plaatsvinden, mag ik zelf het Heilig Doopsel toedienen. Op 24 november staat de eerste doopviering gepland. Ik zie er met enige spanning naar uit, niet alleen vanwege de plechtigheid van deze gebeurtenis, maar ook omdat ik nog niet precies weet hoe ik alle bijbehorende rituelen moet uitvoeren. Dat wordt dus voor mij nog even oefenen. Graag wil ik pastor Nico Knol bedanken voor zijn bereidheid om gedurende de afgelopen vier jaar regelmatig hier naar toe te komen om kinderen te dopen. Hij heeft dit altijd met veel enthousiasme gedaan. Om het einde te markeren van het tijdperk waarin pastor Knol doopheer was in onze kerk, zullen de hartjes die opgehangen zijn in de doopboom in de viering van zondag 3 november door hem worden gezegend en meegegeven aan de ouders.

Op zaterdagavond 2 november wordt de jaarlijkse Allerzielenviering gehouden. In deze viering gedenken we al onze dierbare overledenen, maar vooral degenen die in het afgelopen jaar gestorven zijn. Zondag 3 november is de feestdag van Sint Hubertus, de patroonheilige van jagers en jachthoornblazers. Op deze zondag is er eveneens een viering in onze kerk. Jachthoornblazersgroep ’t Wildrijk’ zal deze viering opluisteren. De jagers uit Obdam en omgeving zullen eveneens acte de présence geven. Voor deze viering zijn ook de ouders uitgenodigd van de kinderen die in de laatste twee jaar gedoopt zijn. Voor deze kinderen is bij hun doopsel een hartje gemaakt dat is opgehangen in de doopboom. Deze hartjes, waarop de namen van de kinderen gekalligrafeerd staan, worden in deze viering aan de ouders meegegeven. Uiteraard zijn ook de kinderen zelf welkom. Zij kunnen de zegen ontvangen van pastor Nico Knol, die in de afgelopen jaren hier doopheer was. Na de viering kunnen ook huisdieren worden gezegend. Bovendien worden er Hubertusbroodjes gezegend die ter plekke kunnen worden opgegeten of mee naar huis kunnen worden genomen en er wordt door de jagers een Jägermeister aangeboden.

Na de viering van 12 oktober in onze kerk, is er in De Brink een ‘dank-je-wel-avond’ gehouden voor de vrijwilligers van onze parochie. Zo’n 110 mensen namen eraan deel. Ze kregen een optreden voorgeschoteld van mijn zus Charlotte en van mij. Over de kwaliteit daarvan moeten anderen maar oordelen, maar ik durf wel te zeggen dat de avond als geheel geslaagd kan worden genoemd.

Voor de tweede keer mocht ik als pastor van Obdam mee naar Lourdes. Op zondagochtend 6 oktober in alle vroegte vertrokken we met een bus met 36 pelgrims naar Schiphol. Vandaar vlogen we naar Toulouse en vervolgens reden we weer met een bus verder naar Lourdes. Vrijdagavond 11 oktober waren we rond kwart over tien weer terug in Obdam. Wat er in de dagen daartussenin gebeurd is, dat valt met geen pen te beschrijven. Ik wil de leden van de Lourdeswerkgroep en de andere vrijwilligers hartelijk bedanken en eigenlijk ook alle andere pelgrims van onze groep, want er is gedurende de hele bedevaart geen wanklank vernomen. Niet alles verliep perfect, maar iedereen was bereid anderen te helpen en niemand verloor zijn geduld. Zo kon het voor ons allemaal een mooie bedevaart worden, waarvan we nu nog vol zijn. Ik hoop over twee jaar weer met een bus vol parochianen op bedevaart naar Lourdes te kunnen gaan. Iedere keer word ik weer geraakt door het mysterie dat daar meer dan 150 jaar geleden heeft plaatsgevonden en dat zijn kracht door de jaren heen heeft behouden. In Lourdes heeft Bernadette Soubirous een bron uitgegraven die nog altijd stroomt. Het is niet alleen een bron van heilzaam water, maar ook een bron van troost, bemoediging en vergeving. Een bron waaraan je je telkens opnieuw kunt laven. Iedereen die dat doet, wordt er meer mens van. Vraag het maar aan de dorpsgenoten die mee zijn geweest.

Op de veiling worden dit jaar weer de bekende avondjes ‘kezen en klaverjassen in de pastorie’ aangeboden, maar de Parochieraad biedt ook iets nieuws aan: een bierproeverij. Voor wie het nog niet wist: ’Duvel’ en ‘Verboden Vrucht’ zijn Belgische bieren. Maar u hoeft beslist geen bierkenner te zijn om aan de bierproeverij deel te nemen en ervan te kunnen genieten. De voorpret kan beginnen op de veiling. Deze wordt op vrijdag 8 november gehouden in De Brink.

In onze parochie is 10 oktober een memorabele dag. Het is namelijk de feestdag van Sint Victor, onze patroonheilige. Sinds enige jaren hebben we de gewoonte om rond die datum een erespeld uit te reiken aan iemand die zich op een bijzondere manier als vrijwilliger verdienstelijk heeft gemaakt. Dit jaar viel die eer te beurt aan Lucia Neefjes. In de kerkdienst van zaterdagavond 12 oktober kreeg zij de Victorspeld uitgereikt door Win Bijman, de voorzitter van de Parochieraad. Lucia was al voor haar trouwen actief als kerkwerkster. Toen in Obdam het verzorgingshuis De Horstenburgh werd opgericht, begon zij ook daar schoon te maken. In De Horstenburgh nam ze de eetzaal, de gangen en de kapel voor haar rekening. Nu houdt ze alleen nog de kapel bij, maar dat is een grotere klus dan je zou denken. Behalve schoonmaken omvat het ook het wassen van altaarkleden en gewaden, het verzorgen van het liturgisch vaatwerk, het bijhouden van bloemen en kaarsen enz. Het organiseren van de vieringen komt daar nog bij, evenals het contact met de bewoners die daaraan willen deelnemen. Dankzij de tomeloze inzet van Lucia kan er nog steeds iedere vrijdagavond een kerkdienst worden gehouden in De Horstenburgh. Veel bewoners van De Horstenburgh en Huize Agatha maken er gebruik van. Als pastor van de Sint Victorkerk ben ik hier ook blij mee, want ik kom iedere vrijdagavond in een gespreid bedje en op die manier vallen deze parochianen niet buiten de boot. Ook voor de mensen die over een kerkradio beschikken, was Lucia gedurende de laatste acht jaar contactpersoon. Zij bracht iedere week de mededelingenblaadjes en misboekjes naar alle bezitters van een kerkradio, zodat zij ieder weekend alle kerkdiensten konden volgen. Met deze taak is Lucia onlangs gestopt, maar de kapel van De Horstenburgh blijft ze bijhouden. Daarnaast zingt ze in Het Parochiekoor en is ze de vrouw die naast haar man Nico staat, die al eerder een Victorspeld ontving voor zijn vrijwilligerswerk in de kerk. We feliciteren Lucia Neefjes van harte met deze erespeld. Zij heeft hem dubbel en dwars verdiend.

Wist u dat u op donderdagmiddagen en ook na alle vieringen in de Sint Victorkerk terecht kunt voor graflichten en kaarsen? Graflichten vindt u hier in diverse variëteiten. Ook zijn er noveenkaarsen met verschillende afbeeldingen. Grote graflichten en noveenkaarsen zijn te koop voor slechts 5 euro per stuk.

Een gemengd, enthousiast koor uit Avenhorn zingt op 9 november koorwerken uit twee beroemde opera’s van Verdi, te weten Nabucco en Macbeth. Het koor bestaat uit ongeveer 40 leden en is voor dit concert aangevuld met projectleden. Ze zingen al samen sinds 2008 en het repertoire bestaat uit klassieke muziek in de brede zin van het woord. In de afgelopen ruim 10 jaar zingen zijn de uitvoeringen van complete opera’s wel de hoogtepunten te noemen : in 2008 Norma ( Bellini) in 2010 La Sonnambula (Bellini) in 2014 Orfeo en Euridice (Gluck) en Idomoneo (Mozart). En vorig jaar is het 10-jarig bestaan gevierd met een feestelijke uitvoering van de Carmina Burana van Orff. Na dit overweldigende succes is er dit jaar voor gekozen om koorwerken uit Nabucco en Macbeth ten gehore te brengen. Vol overgave en plezier is het koor al een aantal maanden bezig met de repetities voor de uitvoering van dit concert. Nabucco, het eerste grote succes van Verdi is een Bijbels drama, tevens een ontroerend liefdesdrama tegen de achtergrond van vrijheidsstrijd en gevechten om de macht. Een thema dat ook nog heel goed in deze tijd past .U kent ongetwijfeld het prachtige ‘Va, pensiero sull’ali dorate’, beter bekend als het Slavenkoor . Macbeth is gebaseerd op de waargebeurde geschiedenis van de Schotse koning Macbeth. Spannende en emotionele drama’s waarin de solisten Violetta Lazin, sopraan en Wiebe Pier Cnossen , bariton de aria’s en duetten ten gehore brengen. De begeleiding is door de vaste pianist Hans van Beelen en het geheel staat onder leiding van dirigent Meeuwis Rebel. We hopen dat u allemaal een avond komt genieten van dit prachtige concert. Kaarten zijn verkrijgbaar a €17.50 via secr-kk@outlook.com of via telefoonnummer 06-10929604 of 06-22006147 en natuurlijk op de avond van de uitvoering bij de ingang van de kerk. Graag tot ziens op 9 november om 20.00 uur in de Sint-Victorkerk. www.koggeklassiek.nl

Komende zondag, 6 oktober, wordt het vroeg in de ochtend op het Kerkplein erg druk. Het begint al rond 04.00 uur, want een kwartier later vertrekt er een bus met veertig Lourdespelgrims. En rond 07.00 uur is het weer raak. Dan staan de organisatoren van de Kapellentocht klaar om de mensen te verwelkomen die meegaan naar Heiloo. Om 07.30 uur beginnen de deelnemers aan hun wandeling. ’s Middags om 13.30 uur is er in de Genadekapel of bij ‘t Putje op het terrein van Onze Lieve Vrouw ter Nood een korte viering, waarmee de Kapellentocht wordt afgesloten. De Lourdespelgrims zijn op dat moment al uit het vliegtuig gestapt en misschien zelfs al op hun bestemming aangekomen, maar hun bedevaart moet dan nog beginnen. Verschil moet er zijn! Maar gaat u niet mee naar Lourdes en wandelt u ook niet mee naar Heiloo, dan zijn er nog een paar mogelijkheden om toch iets te proeven van de warmte en de intensiteit van een bedevaart. Misschien kunt u naar de Uitzwaaiviering komen op zaterdagavond 5 oktober. Of misschien kunt u zondagmiddag naar Heiloo gaan om de korte viering mee te maken aan het eind van de Kapellentocht. Als u met de auto daar naar toe gaat, kunt u wellicht een paar wandelaars een groot plezier doen door ze mee terug te nemen naar Obdam. De groep Lourdespelgrims, waarvan ik deel uitmaak, blijft uiteraard wat langer weg. Wij hopen op vrijdagavond 11 oktober weer behouden in Obdam aan te komen. Wilt u dat wij in Lourdes voor iemand bidden of een kaars opsteken, dan kunt u dat kenbaar maken tijdens de Uitzwaaiviering. Maar bidden en een kaars opsteken, dat kunt u natuurlijk ook doen in Heiloo en het mag uiteraard ook in onze eigen Sint Victorkerk.

Één van de redenen waarom ik graag naar Obdam wilde, was dat het een levendige parochie is met veel vrijwilligers. En daar pluk ik nu de vruchten van. Want vrijwilligers helpen me niet alleen met allerlei praktische zaken, ze komen ook met ideeën en voeren die meteen uit. Zo was er iemand van de MOV-werkgroep (missie, ontwikkeling en vrede) die voorstelde om Nour Mardini uit te nodigen om in een viering in de Vredesweek iets te komen vertellen. Dus: het adres van Nour achterhalen, naar hem toe gaan om hem te vragen, een afspraak maken om naar de pastorie te komen… Het werd gedaan door leden van de werkgroep. En zo kon ik op maandag 23 september kennismaken met deze charmante Syrische acteur, regisseur en muzikant en kwam hij op zaterdag 28 september naar de kerk om iets te vertellen over vrede in de Koran, een lied te zingen over Jezus en Maria en daarna samen met alle kerkgangers een vrolijk Arabisch liedje te zingen. ‘Vrede verbindt over grenzen heen’ was het thema van de Vredesweek. Dat werd hier letterlijk waar gemaakt. Zonder de leden van de MOV-groep zou ik nooit op dit idee gekomen zijn en zou de viering minder diepgang en minder schwung hebben gehad. En zo kan ik over alle groepen vrijwilligers wel iets moois vertellen. Daarom doe ik graag mee als de Parochieraad een gezellig avondje voor de vrijwilligers organiseert. Ik heb speciaal voor deze avond een paar liedjes gemaakt die ik samen met mijn zus Charlotte voor u zal zingen… als u vrijwilliger bent in onze parochie. Vergeet niet u voor deze avond op te geven. Het kan nog!

3 november is de feestdag van Sint Hubertus, de patroon van jagers en jachthoornblazers. In de Sint Victorkerk is er op die dag een speciale Eucharistieviering waarin pastor Nico Knol voorgaat. Alle jagers uit Obdam en omgeving worden hiervoor uitgenodigd. Jachthoornblazersgroep ’t Wildrijk zal de viering opluisteren. Maar er is meer. Ook de dopelingen van de afgelopen jaren en hun ouders ontvangen voor deze viering een persoonlijke uitnodiging. Voor alle kinderen die in de afgelopen tijd zijn gedoopt, hebben we in de doopboom een hartje opgehangen met hun naam erop. De hartjes worden in deze viering gezegend en aan de ouders meegegeven. Vrijwel alle kinderen waarvoor een hartje is beschreven, zijn door pastor Knol gedoopt. Na mijn diakenwijding, vanaf half november dus, mag ik zelf het Doopsel toedienen. Vanaf dat moment zal pastor Knol hier niet meer regelmatig als doopheer optreden. Daarom is ervoor gekozen de hartjes die nu in de doopboom hangen op dit moment aan de ouders mee te geven. We beginnen dan weer met een lege doopboom. Voor mij, maar ook voor de parochie vormt dit het begin van een nieuw tijdperk.