Berichten

Deze maand zouden er op de pastorie twee avonden worden gehouden voor groepen vrijwilligers. Door de aanscherping van de coronaregels werden wij genoodzaakt deze avonden af te gelasten. In de loop van het volgend jaar zullen we opnieuw proberen iets voor onze vrijwilligers te organiseren. We houden onze vrijwilligers graag in ere, maar nu staan eerst de avonden op het programma die in het kader van de veiling georganiseerd worden. Als het weer kan, vindt de bierproefavond in januari plaats en de klaverjas- en keesavonden in februari. We zijn blij dat de veiling zelf in elk geval weer gehouden kon worden. Uiteraard zijn we ook blij met het eindbedrag dat de veiling dit jaar heeft opgeleverd. Graag wil ik het veilingcomité bedanken voor de goede organisatie. Ondanks het feit dat de veiling vóór middernacht afgelopen moest zijn, is het uitstekend gegaan. Ook iedereen die heeft meegewerkt aan de voorbereiding of aan de avond zelf wil ik hartelijk bedanken. En uiteraard de gevers en de kopers, door wie de veiling ook dit jaar weer een succes is geworden, dank u wel!

Bent u niet zo handig met computers, maar wilt u wel graag thuis onze vieringen volgen, dan is een kerkradio misschien iets voor u. Het is een apparaat dat eenvoudig te bedienen is. Als het bij u thuis wordt aangesloten, dan wordt er meteen bij verteld hoe het werkt. Probeert u het gerust een jaartje uit. Het komende jaar hoeft u voor het gebruik van de kerkradio geen contributie te betalen. Dat geldt ook voor de mensen die al een kerkradio in gebruik hebben.

Twee keer per jaar doe ik mee met een retraite van de Jezuïeten. Daarvoor hoef ik niet naar een klooster. Ik bid thuis, achter mijn computer. In de Advent en de 40-dagentijd verzorgen de Nederlandse en Vlaamse Jezuïeten een digitale retraite. Zeker in deze tijd, waarin we niet met veel mensen bij elkaar mogen komen, is dit een prachtige manier om je voor te bereiden op het Kerstfeest. Elke dag even bidden en mediteren, elke dag voelen dat de geboorte van het Kerstkind dichterbij komt… Het kan! ‘Hoop bedriegt niet’, is de titel van de Adventsretraite van dit jaar. Jan Stuyt SJ, de gene die deze retraite geschreven heeft, zegt: ‘Iedereen is met het stalletje in Bethlehem in de weer, maar de lezingen in de advent beginnen met het laatste oordeel. In de geloofsbelijdenis staat dat Hij zal wederkomen om te oordelen, de levenden en de doden. Omdat we doorgaans weinig daarmee doen, heb ik er in deze retraite ruimte voor gemaakt. De meesten zullen niet verwachten dat de Heer Jezus op de wolken komt, maar die verwachting van het Koninkrijk der hemelen, daar leef ik wel mee. Dat Rijk is een stip aan de horizon. Neem zo’n klimaattop. Daar gebeurt een heleboel niet, maar wat er wel wordt afgesproken, zie ik in het licht van de komst van dat Koninkrijk. Net zoals wanneer wetenschappers mij zeggen dat het aantal gewapende conflicten afneemt en dat er minder kinderen aan malaria sterven. We zijn nog lang niet bij die stip, maar ik geloof – binnen de joods-christelijke traditie – in vooruitgang. Het is geen passief wachten, dat wil ik benadrukken. Het is een hopen op, wat een hoop is die niet bedriegt.’ Het gebedstraject volgt de traditionele adventstijd, dit jaar van zondag 28 november tot zaterdag 25 december. Deelnemers schrijven zich in door hun e-mailadres op te geven via www.ignatiaansbidden.org. Ze ontvangen gedurende de periode van advent dagelijks een gebedsmail.

Met medewerking van de Jachthoornblazersgroep ’t Wildrijk is er in onze Sint Victorkerk een prachtige eucharistieviering gehouden, met het treffende thema; ‘Geraakt door God’ . Pastor Bert ging voor. Aan het einde van de viering werden de Hubertusbroodjes, in het zuiden beter bekent als de Hubkes, gezegend. Een klein wit bolletje gevuld met anijszaadjes. Deze broodjes bieden bescherming tegen ‘ziekte en kwade invloeden’. Ook de meegebrachte dieren kregen de zegening. Sint Hubertus is de beschermheilige van de jacht, hieronder de legende: Het leven lachte Hubertus toe tot die ene gebeurtenis op de dag van Goede Vrijdag, de sterfdag van Jezus. Hij was met zijn vrienden op jacht. Hoog te paard, met de jachthoorn op zijn rug, reed hij voor hen uit. De honden waren al diep het bos ingetrokken. Zwijgend volgden de jagers hun spoor en speurden tussen de bomen naar wild dat zich daar kon verschuilen. Plotseling hoorden ze in de verte hondengeblaf. Ze gaven hun paarden de sporen en haasten zich in de richting die de honden aangaven. Daar- ver voor hun uit- zagen ze een hert wegvluchten. Ze volgden het dier lange tijd tot het op een open plek in het bos bleef staan. Met opgeheven hoofd keek het recht in de ogen van Hubertus. De jagers spanden hun bogen voor het beslissende schot. ‘Niet schieten!’ riep Hubertus naar zijn vrienden. Hij zag dat het gewei van het hert begon te stralen en hoe er middenin een lichtend kruis verscheen dat zijn ogen verblindde. Hij versteende van angst. Op dat moment klonk er een stem die zei: ‘Hubertus, hoe lang nog laat je je leiden door de hartstocht die het levensgeluk van jezelf en anderen in de weg staat? Als je je niet tot de Heer keert, zul je naar de hel gaan.’ Hubertus komt van zijn paard, knielt neer en vraagt wat hij moet doen. “Ga naar mijn dienaar Lambertus en doe wat hij u zegt,’ is het antwoord. Bij het zien van het kruis en het horen van de stem, herinnert hij zich ook dat een hert een deel van Gods schepping is, die onderhouden en bewaard moet worden. Hij keert zich af van de jacht en vervoegt zich bij Lambertus, de bisschop van Maastricht, wiens opvolger hij later zal worden.

3 November was het zover, de finale avond van de Rabo Club Support van de Rabobank. Voor vele clubs en stichtingen was een bijeenkomst georganiseerd, in hotel restaurant v.d. Valk in Hoorn. Wij vroegen u in de afgelopen maand om uw stem uit te brengen voor onze Sint Victorkerk. Via de website, de Rotonde en vanaf de preekstoel tijdens de vieringen, deden we deze oproep en… u heeft ons gesteund. De opzet om voor club of stichting geld te verdienen is geslaagd. Elke stem leverde geld op. In totaal hebben wij het mooie bedrag van €425,46 in ontvangst mogen nemen.. Hiervoor willen wij u hartelijk danken. We hopen voor het volgend jaar weer op uw stem te mogen rekenen en natuurlijk ook die van nog vele andere parochianen. Parochieraad Sint Victor

Op zaterdag 23 oktober, nog geen drie weken na zijn broer Herman, overleed Nico Neefjes op 82-jarige leeftijd. Nico, een markante, charismatische man, een Obdammer in hart en nieren. Hij heeft geen makkelijke jeugd gehad, met het verlies van zijn vader en twee zusjes op jonge leeftijd. Moeder moest alle zeilen bijzetten. Nico had interesse in het timmervak en kon aan de slag bij Mulder. Een sociale werkgever die zag hoe moeilijk het gezin van moeder Neefjes, het had. Nico kreeg dan ook het royale salaris van 25 gulden. Toen hij 18 jaar was, kreeg hij verkering met Lucia van Duin. Hun huwelijk werd gezegend met drie dochters en een zoon. Nico werkte bij verschillende aannemers totdat hij bij Heddes terecht kwam. Kees Heddes zag wel dat het timmervak niet echt zijn passie was, Nico was veel meer een man van het woord. Kees stimuleerde hem om te gaan werken voor de bond, met verschillende studies tot gevolg.

Na de viering waarin Gré Vriend de Victorspeld uitgereikt kreeg, hebben we op de pastorie een gezellige vrijwilligersavond gehouden. Hiervoor waren de gastvrouwen, de kerkwerksters en de leden van de werkgroep Kerkbalans uitgenodigd. Ook de drie dochters van Gré waren van de partij. Ellen de Boer, die eerder op de avond bij Gré de Victorspeld mocht opspelden, zorgde voor de catering, samen met Yvonne Beentjes. Er komen nog twee van dergelijke avonden, uiteraard voor andere groepen. Deze vinden plaats op de zaterdagavonden 13 en 20 november. Alle vrijwilligers van de parochie die geen koorlid of tuinkabouter zijn, hebben een uitnodiging ontvangen voor één van de drie avonden. Hopelijk worden de laatste twee avonden net zo gezellig als de eerste.

Op zaterdagavond 30 oktober is Gré Vriend onderscheiden met de erespeld van de Sint Victorparochie. Ze kreeg de speld voor haar werk als kerkwerkster en gastvrouw in de pastorie. Het kerkwerk (het schoon houden van de kerk) doet zij al zolang dat niemand meer precies weet wanneer ze daarmee begonnen is. Daarbij deed ze ook lange tijd de kerkwas, bestaande uit altaarkleden, misgewaden enz. In 2005 is zij ook gevraagd om gastvrouw te worden in de pastorie. Dat betekende samen met een collega een ochtend in de week op de pastorie aanwezig zijn om mensen van koffie te voorzien, misboekjes te vouwen en te nieten en allerlei huishoudelijke klusjes te doen. Haar man Arie was jarenlang secretaris van het Parochiekoor en Gré hielp hem daarbij. Nog steeds is Gré kerkwerkster en gastvrouw en het bijzondere is dat je zelden tevergeefs een beroep op haar doet. Als er in drukke tijden wat meer gedaan moet worden dan gebruikelijk, dan wordt er al heel gauw aan gedacht om Gré daarvoor te vragen. Zelf biedt ze ook vaak spontaan haar hulp aan. Zij heeft de erespeld van de Sint Victorparochie dan ook dik verdiend. Gré, nogmaals hartelijk dank voor al het werk dat je voor onze parochie hebt gedaan en nog steeds doet en van harte gefeliciteerd met de Victorspeld.

Eén van mijn favoriete liedjes van de popgroep de Dijk is: “Ik kan het niet alleen!” In het lied gaat het om een man die nergens is zonder zijn geliefde. Zelf heb ik de woorden altijd toegepast op mijn leven als blinde. Veel dingen kan ik niet alleen. Ik heb andere mensen hard nodig en moet dus niet bang zijn om hulp te vragen. Maar ook als ik denk aan het besturen van de Waterkant denk ik: “ik kan het niet alleen!” Nou hoef ik het natuurlijk niet helemaal alleen te doen, want pastor Álvaro is voorzitter. Maar ook samen zijn wij ervan overtuigd: we kunnen het niet alleen. We hebben mensen nodig die met ons meedenken over de toekomst van de Waterkant. Het laatste beleidsplan van het oude bestuur heette: Rusten aan de Waterkant. Een vrome wens die psalm 23 in herinnering roept, waarin gezegd wordt: de Heer is mijn herder, niets kom ik tekort. Maar pastor Álvaro en ik gaan ervan uit dat ons die rust nog niet gegund is. We zien onze geloofsgemeenschappen krimpen en willen niet wachten tot ze instorten en er niets overblijft dan de rust van het graf. Dat laatste gunnen we enkel onze dierbare overledenen. Hun zielen wensen we niets anders toe dan de eeuwige rust en het eeuwige licht. Maar laat er ook voor ons als bestuur van de Waterkant wat verlichting zijn, want… we kunnen het niet alleen!

Bakker Koning wil ze voor ons bakken; de Huubkes oftewel de Hubertusbroodjes. Kleine broodjes, gebakken volgens speciaal recept, die na de Hubertusviering gezegend zullen worden. Er zijn mensen die die heerlijke broodjes opvoeren aan hun huisdieren. Hubertus, de patroon van de jagers, had immers na zijn bekering een zwak voor dieren. Maar als ik u was, zou ik er zelf eentje nuttigen. Dat kan als u erbij bent op zondag 7 november, want dan is er weer een Hubertusmis. De jachthoornblazers van ’t Wildrijk komen spelen en er zullen vast en zeker ook jagers aanwezig zijn. Natuurlijk zijn de Huubkes allereerst voor hen bedoeld, maar er blijven er zoveel over dat iedere kerkganger ervan kan meegenieten. Dus na de Mis is er koffie en Jägermeister en er zijn Huubkes.

Als pastoor hoef ik me nooit te vervelen. Ik kan altijd bidden! Maar soms heb ik wat anders te doen. Zo mocht ik afgelopen vrijdag het lint doorknippen bij de opening van onze nieuwe Albert Heijn. Als pastoor en als (potentiële) klant had ik gehoopt het personeel en de overige belangstellenden nog even te kunnen toespreken, maar dat was niet de bedoeling. Ik had met het doorknippen van het lint trouwens al moeite genoeg. Het lukte pas bij de derde keer. Wat ik had willen zeggen, kan ik niet kwijt in de Allerhande, maar gelukkig wel in de Rotonde. Hier komt het! De winkel is erg mooi geworden, daarover is iedereen het eens. Maar waar wij als klanten het meest blij mee zullen zijn, dat zijn de vertrouwde gezichten van het personeel. Gelukkig mochten zij blijven: de caissières, de vakkenvullers, de manager en alle andere medewerkers. Natuurlijk zullen we in de nieuwe winkel weleens misgrijpen. Er zullen spullen zijn die Albert Heijn niet in het aanbod heeft en die we wel konden krijgen bij Deen. Maar soms zullen we ook blij verrast zijn met dingen die Deen niet verkocht en Albert Heijn wel. Het personeel is trots op de nieuwe winkel, hoorde ik. Blijf dat uitstralen! Dan zullen ook wij als klanten graag komen bij onze nieuwe Albert Heijn.

In de nacht van 4 op 5 oktober overleed Herman Neefjes. Herman is geboren op 15 november 1944 aan de Dorpsstraat in Obdam, en heeft zijn hele leven in Obdam gewoond. Hij heeft op jonge leeftijd veel meegemaakt. Zijn vader stierf toen hij drie jaar oud was. In datzelfde jaar, op 1e en 2e Kerstdag, stierven twee van zijn zussen op twee- en zevenjarige leeftijd. Zijn moeder hield hem nog een jaar thuis van de kleuterschool om haar gezelschap te houden. Het talent van anderen gezelschap houden heeft hij nooit verloren. Herman ontmoette zijn vrouw Anneke in 1968, ze trouwden vijf jaar later en kregen drie kinderen. Ze vormden een liefdevol, warm en veilig gezin.

Als parochieraad zijn we gewend onze vrijwilligers ééns in de twee jaar een avondje aan te bieden in De Brink. Vorig jaar zou het weer zover geweest zijn, maar u begrijpt dat dat toen niet kon. Dit jaar hebben we het plan opgevat om het nu eens anders aan te pakken. Ervaring heeft geleerd dat niet alle vrijwilligers komen opdagen als er een avondje georganiseerd wordt. Vooral veel koorleden vinden het eigenlijk veel leuker om met elkaar een feestavond te houden, zonder al die andere vrijwilligers erbij. Daarom hebben we besloten de koren een bedragje te geven waarmee ze zelf iets kunnen organiseren. De Tuinkabouters hebben deze zomer al kunnen genieten van een barbecue in de kerktuin. De overige vrijwilligers zullen worden uitgenodigd voor een avondje in de pastorie. Dat kan natuurlijk niet op één avond. Daarom hebben we de mensen om wie het gaat verdeeld in drie groepen. De eerste vrijwilligersavond op de pastorie vindt plaats op zaterdagavond 30 oktober. De uitnodigingen hiervoor zijn al rondgebracht. De tweede en de derde vrijwilligersavond worden gehouden op 13 en 20 november. Uitnodigingen voor deze avonden gaan spoedig de deur uit. Als u vrijwilliger bent in onze parochie en u bent geen koorlid of Tuinkabouter, dan zult u dus voor één van deze drie avonden een uitnodiging ontvangen. We hopen er drie gezellige avonden van te maken.

Hubertus, de patroonheilige van de jagers, is in onze kerk al lang geen onbekende meer. Al vaak zijn er rond zijn feestdag vieringen geweest waarin deze heilige centraal stond. Dat gaat ook dit jaar weer gebeuren en wel op zondag 7 november. De Hubertusmis wordt opgeluisterd door Jachthoornblazersgroep ’t Wildrijk uit Langedijk. De jagersvereniging zorgt voor versiering van de kerk. Na afloop is er koffie en Jägermeister. We maken er een feestelijke viering van.

We herdenken Boukje Klaver-Bakker Geboren op 22 september 1931 en overleden op 20 april 2021. Haar leven begon op de Koningspade in Hoogwoud, waar zij één van de vijftien kinderen was van Dirk Bakker en Siebrigje Mulder. Toen zij vader ontmoette, besloten ze in Obdam te gaan wonen. Op Dorpsstraat 62 kregen ze vier dochters en drie zoons en gingen ze verder met het bedrijf van haar man Piet. Ze hebben daar samen hard aan gewerkt, wat geleid heeft tot een succesvol elektrotechnisch bedrijf. Moeder was geen onbekende. Zij deelde haar liefde en belangstelling, ook in ’t wel en wee van anderen. Een gezellige, lieve en zorgzame vrouw. Samen met vader en ons allemaal in liefde geleefd. Zij ging, maar wij houden haar liefde vast. Ons leven is vervuld met dankbare herinneringen aan haar. Dat zij moge rusten in vrede en in onze harten blijft voortbestaan. Mam, Ik glimlach eventjes naar boven, ik weet niet of je dat kunt zien. Ik wil daar zo graag in geloven, ik neem genoegen met “misschien”. Sis Groustra-Klaver

Installatie-Regioviering op 9 januari 2022 Zondag 9 januari 2022 willen wij in de Waterkant een feest voor alle parochies van de regio organiseren. Op die dag worden Álvaro Rodríguez Luque, Bert Glorie en Nico Knol door Mgr. J.W.M. Hendriks, bisschop van Haarlem-Amsterdam, geïnstalleerd als pastoors van onze regio. De drie priesters hebben de opdracht gekregen om samen het pastoorsambt uit te oefenen voor alle parochies van de Waterkant. De installatieviering is een feestelijke gebeurtenis voor de hele regio en alle parochianen van de parochies van de Waterkant worden uitgenodigd. De viering zal in de Hieronymuskerk te Wognum plaats vinden. Om deze viering op te luisteren, wordt er een projectkoor opgericht dat onder leiding staat van Pierre van Diepen uit Hoogwoud. Zangers en zangeressen uit al onze parochies kunnen zich daarvoor aanmelden. Op die zondag vieren wij het feest van de Doop van de Heer in de Jordaan, het is de laatste dag van de Kersttijd. Er zullen in de viering dan ook een aantal Kerstliederen gezongen worden. Laten we met elkaar, met alle parochianen van de Waterkant, feest vieren en onze drie pastoors verwelkomen met blijde en hoopvolle klanken. Het aantal repetities en het tijdstip waarop deze zullen plaatsvinden, is nog niet bekend. Als u zich aanmeldt als belangstellende, dan wordt u daarover zo spoedig mogelijk ingelicht. U kunt zich voor dit projectkoor opgeven bij Hanneke Ocheda uit Obdam, e-mailadres: hanneke@ocheda.nl. Graag met uw naam, woonplaats en e-mailadres. Met vriendelijke groeten, De installatieviering-commissie

Een pas gewijde priester, een zgn. neomist, draagt gewoonlijk zijn eerste Mis op in de parochie waar hij vandaan komt. Daarna gaat hij pas naar de parochie waar hij is benoemd. Bij mij ging dat anders. Ik was immers al een tijd werkzaam in Obdam en het was ook grotendeels aan parochianen uit Obdam en Hensbroek te danken dat het met mij zover gekomen is… Daarom stond het als een paal boven water dat ik mijn eerste Mis in Obdam zou doen. Kort daarna zou ik dan wel een keer voorgaan in Egmond aan de Hoef en ook in de parochie Heiloo, waar ik stage gelopen heb. Uiteindelijk kwam dat er pas van op resp. zaterdag 18 en zondag 19 september, dus bijna een jaar na mijn wijding. Het waren mooie vieringen voor mij, eerst in Egmond aan de Hoef, in de kerk waar ik gedoopt ben en waar ik, behalve de jaren dat ik op het blindeninstituut zat, nooit ben weggeweest totdat ik naar Obdam ging. Van het koor dat in die viering zong, ben ik jarenlang voorzitter geweest. Mijn moeder zong mee in het koor en mijn vader en mijn jongste broer zaten in de kerk. Na de viering was er koffie drinken in de ontmoetingsruimte… Ik was weer helemaal terug. In Heiloo was dat weer zo. Er waren veel mensen in de kerk die ik nog kende uit mijn stagetijd, maar die ik daarna niet of nauwelijks meer had gesproken. Het werd voor mij een heerlijk weekend. Afgelopen zaterdag, 2 oktober, maakte ik weer een dergelijk uitstapje. Ik was uitgenodigd om voor te gaan bij Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo. Daar wordt op de eerste zaterdag van de maand altijd gebeden voor roepingen tot het Priesterschap. Vandaar dat alle neomisten daar een keer heen gaan om gekeurd en goed bevonden te worden. Nu was het dus mijn beurt. En ook dit was weer een mooie belevenis. Laatst zijn we een middagje uit geweest met de misdienaars. We gingen midgetgolfen. Ik neem aan dat u het spel kent: met een stick via een hindernisbaan een balletje in een gaatje slaan. Eén van de kosters, Koos Vlaar, hielp mij met het slaan van het balletje, en zo lukte het me vrij goed. Meestal kreeg ik de bal wel in drie slagen in het putje. De afgelopen weken was ik zelf de bal: met de eerste slag belandde ik in Egmond aan de Hoef, met de tweede slag in de parochie Heiloo en met de derde rolde ik het Putje in. Volgend jaar rond deze tijd wil ik weer naar het Putje, maar dan graag met een grote groep parochianen. Komende zondag, 10 oktober, is het de feestdag van Sint Victor. Rond deze tijd vond altijd de Kapellentocht plaats. Ik hoop dat we die traditie volgend jaar in ere kunnen herstellen. Weer met elkaar op bedevaart, lopend van ons Mariakapelletje naar het Putje van Heiloo.

U kunt in de kerk weer gaan zitten waar u wilt! De linten waarmee sommige banken waren afgezet, zijn weggehaald. De communie wordt niet meer uitgereikt met een pincet. Er wordt weer gecollecteerd met de vertrouwde schalen… De koren zijn weer begonnen met repeteren. Tijdens de vieringen zingen ze weer met volledige bezetting. Er wordt in de kerk niet gevraagd naar een vaccinatiebewijs of een negatief testresultaat. Wel wordt aan iedereen die corona-achtige klachten heeft een dringend verzoek gedaan om thuis te blijven. De Kapelvieringen vinden weer plaats in de Marcuskapel. Daardoor zijn deze vieringen helaas niet meer te zien via de livestream. Mensen die een kerkradio hebben, kunnen deze vieringen wel volgen. Op de vrijdagavonden zijn er weer vieringen in de kapel van De Horstenburgh. Zo keren we langzaam terug naar het oude normaal.

Rabo ClubSupport, stemt u ook voor ons monumentale pand? In het centrum van het dorp staat heel fier de Sint Victorkerk. Dit 130 jaar oude pand heeft heel veel zorg nodig en dat kost enorm veel geld. Om een paar zaken te noemen: Er zijn veel verschillende lekkages op verschillende hoogtes tussen pastorie en kerk, veel zink- en loodwerk moet worden aangepast. Ook de dakbedekking wordt vervangen. In verband met nieuwe maatregelen van de verzekering voor kerkgebouwen moet de elektrische installatie na gekeken worden. Dit is noodzakelijk; voldoet de installatie niet aan de eisen dan is het gebouw niet verzekerd. Dus weer extra onkosten. Ook is er de wens om ooit nog eens het oude originele zijaltaar wat op de zolder van de pastorie ligt op te knappen en terug te plaatsen. Kortom; willen we dit prachtige monumentale pand voor Obdam behouden dan hebben we uw stem héél hard nodig. Van 4 tot 24 oktober kan er weer gestemd worden op de Sint Victorkerk via de RABO app of www.rabobank.nl/particulieren/leden/clubsupport Hartelijk dank voor uw stem!

Het stuk in de Rotonde en op de website over het ontslag van het Regiobestuur heeft nogal wat vragen opgeroepen. Daarom wil ik nu wat uitgebreider op de ontstane situatie ingaan. Veel mensen dachten dat het bestuur van onze parochie was ontslagen. Dat is niet helemaal juist. Tot voor kort had iedere parochie zijn eigen bestuur. Dat is niet meer zo sinds het ontstaan van regio de Waterkant. Dit samenwerkingsverband van parochies kreeg één bestuur waaronder alle parochies van de regio vielen. Het bestuur van de Waterkant was dus formeel ook het bestuur van de Sint Victorparochie. Dat bestuur is nu ontslagen, c.q. opgestapt. De lopende zaken in de parochie werden echter behartigd door de Parochieraad en die kan gelukkig gewoon door functioneren. Win Bijman was onze vertegenwoordiger in het Regiobestuur en hij was voorzitter van de Parochieraad. Als lid van het Regiobestuur is hij nu ontslagen, maar als voorzitter van de Parochieraad blijft hij aan. Zo is het ook met de andere parochies. De Parochieraden gaan door, maar het overkoepelende bestuur dat we hadden, is weg. Nico Knol was pastoor van onze regio en voorzitter van het Regiobestuur. Hij heeft die functie neergelegd, maar blijft zijn pastorale werk doen, vooral in de Goorn en Ursem. Hoe nu verder… Álvaro, Nico en ik zijn nu alle drie tot pastoor benoemd, waarbij Álvaro moderator is, d.w.z. voorzitter van het pastoresteam en ook voorzitter van het regiobestuur. Om een functionerend bestuur te hebben, moest er een secretaris/penningmeester komen. De bisschop heeft daartoe dhr. Cees Backer uit Velsen-Noord benoemd. Hij heeft tevens mij benoemd tot vicevoorzitter. Het is de bedoeling dat de taken van mij en van Cees Backer zo spoedig mogelijk worden overgenomen door mensen uit onze eigen regio. Zolang die zich niet aandienen, nemen Álvaro, Cees Backer en ik de honneurs waar. Er liggen nog een aantal dossiers bij de bisschop die wij tot een goed einde hopen te brengen. Het dossier dat voor ons het meest van belang is, is dat van de Marcuskerk in Hensbroek. U weet dat we op de grond van de Marcuskerk sociale woningbouw wilden realiseren en dat het Bisdom daar bezwaar tegen had. Wij zullen opnieuw met het Bisdom in gesprek gaan om het plan, waarover al overeenstemming was bereikt met de gemeente en een projectontwikkelaar, alsnog voor elkaar te krijgen. Zo zit je dan ineens weer vergaderingen voor te bereiden… Ik heb dit soort werk ook wel gedaan toen ik bij het Dekenaat werkte en heb er geen hekel aan, maar het is toch eigenlijk niet waar je als priester toe geroepen bent. Ik hoop dat we spoedig bestuursleden vinden: mensen die zich verantwoordelijk voelen, niet alleen voor hun eigen parochie, maar ook voor het reilen en zeilen van de andere kerken in onze regio. We hebben elkaar nodig, is het niet nu, dan toch zeker in de toekomst. Als u iemand weet die geschikt is voor een bestuurstaak in onze regio, of als u daar zelf wel voor voelt, laat het mij gerust weten. We hebben voor het bestuur van de Waterkant dringend mensen nodig.

Enthousiast meldden op vrijdag 10 september 20 dorstige personen zich in de pastorie voor de bierproefavond, die zij bijna twee jaar geleden op de Veiling Obdam hadden gekocht. We startten in stijl met koffie en het likeurtje La Chouffe, zodat iedereen ontdekte dat deze naam niet alleen aan bier verbonden is. De eerste ronde was blind proeven. Pastor Bert zei met een kwinkslag, dat hij speciaal voor deze ronde was gekomen. De toon was dus gezet! Daarna volgden er nog drie rondes te weten; blond, trippel en quadrupel. Bij elk onderdeel werd door Ellen kort iets over het biertje verteld en ook hoe de smaak beter tot uiting kon komen, door het gebruik van de hapjes die erbij geserveerd werden. Ieder had ook de mogelijkheid om zijn of haar waardering voor het betreffende biertje te noteren. Maar natuurlijk werd ook de bierkennis getest. Door middel van een quiz werd het geestrijk vocht op verschillende manieren belicht. Bijvoorbeeld: waar komt de term ladderzat vandaan? Of vechten tegen de bierkaai. Wat is het verschil tussen pils en bier? Overal hingen bierspreuken en bierweetjes, waardoor iedereen zowel fysiek als geestelijk in het bier werd ondergedompeld. Na een zeer geslaagde avond sloot pastor Bert gebruikelijk af met een aantal liedjes uit zijn eigen repertoire. We kunnen met een gerust hart zeggen: dit is voor herhaling vatbaar. Dus was u de vorige keer te laat met bieden, geen nood er komt opnieuw een kans op de Veiling van 5 november! [gallery size="large" columns="2" ids="eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvc2ludHZpY3RvcnBhcm9jaGllLm5sXC93cC1jb250ZW50XC91cGxvYWRzXC8yMDIxXC8wOVwvSU1HXzIwMjEwOTEwXzIxNTgwOS5qcGciLCJ0aXRsZSI6ImJ0eSIsImNhcHRpb24iOiIiLCJhbHQiOiIiLCJkZXNjcmlwdGlvbiI6IiJ9,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvc2ludHZpY3RvcnBhcm9jaGllLm5sXC93cC1jb250ZW50XC91cGxvYWRzXC8yMDIxXC8wOVwvSU1HXzIwMjEwOTEwXzIxNTg0MC5qcGciLCJ0aXRsZSI6ImJ0eSIsImNhcHRpb24iOiIiLCJhbHQiOiIiLCJkZXNjcmlwdGlvbiI6IiJ9,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvc2ludHZpY3RvcnBhcm9jaGllLm5sXC93cC1jb250ZW50XC91cGxvYWRzXC8yMDIxXC8wOVwvSU1HXzIwMjEwOTEwXzIzNDEyNy5qcGciLCJ0aXRsZSI6ImJ0eSIsImNhcHRpb24iOiIiLCJhbHQiOiIiLCJkZXNjcmlwdGlvbiI6IiJ9,eyJ1cmwiOiJodHRwczpcL1wvc2ludHZpY3RvcnBhcm9jaGllLm5sXC93cC1jb250ZW50XC91cGxvYWRzXC8yMDIxXC8wOVwvSU1HXzIwMjEwOTEwXzIzNDEyMC5qcGciLCJ0aXRsZSI6ImJ0eSIsImNhcHRpb24iOiIiLCJhbHQiOiIiLCJkZXNjcmlwdGlvbiI6IiJ9"]

Dinsdag 24 augustus is Lida overleden. Ondanks haar jonge leeftijd van 70 jaar, was haar lichaam te ziek en ging het niet meer. Lida is opgegroeid in Wognum op de Zomerdijk, waar ze met haar 9 zussen woonde. Lida hield van buiten zijn en hielp haar vader graag bij de werkzaamheden rondom het huis. Ze was een optimistische en gezellige vrouw. Ze creëerde sfeer en gezelligheid in huis en was altijd belangstellend. En als je bij Bram en Lida kwam, dan voelde men zich gehoord en gekend. Dat was ook de spreuk van Lida; “Neem de mens zoals ie is”. Dat is waar het om gaat, oordeel niet en gun het een ieder om zichzelf te kunnen zijn.

Op 14 augustus, toen hier in Obdam de kermis net begonnen was, overleed Wout Neefjes op 20-jarige leeftijd. Een afschuwelijk en niet te bevatten bericht dat zijn ouders Carla en Matt en zusje Anna die avond van de politie kregen. Hun jongen en kanjer van een broer was aan het mountainbiken in Leogang in Oostenrijk. Het was zijn grote passie, hij genoot met volle teugen en was helemaal in z’n element op die mountainbike. Maar het onvoorstelbare gebeurde. Na een goede sprong in het bikepark, is er iets verschrikkelijks misgegaan. Wout was een ontzettend lieve, zorgzame, sociale, grappige, heel getalenteerde en sportieve jongen met een groot hart voor de mensen om hem heen. Een levensgenieter maar wel één met veel verantwoordelijkheidsgevoel. Hij was in de vriendengroep altijd de ‘Bob’, want hij dronk nooit; hij nam een ‘frissie’ of een 0,0. Toen hij acht jaar was, werd Wout grote broer van Anna. Wat was hij trots op haar. Op haar eerste verjaardag had hij een prachtige witte vlinder gevangen, die hij los liet boven het bedje van Anna. Ze keek haar ogen uit en zo bleef hij haar steeds verrassen.

Verantwoordelijkheid Als priester heb je in een parochie veel taken te vervullen. Behalve het persoonlijk pastoraat en het bedienen van de sacramenten, hoort ook het bestuurswerk erbij. Dat doe je natuurlijk samen met parochianen. In onze regio was tot nu toe Nico Knol de pastoor en hij was dan ook voorzitter van het regiobestuur. Omdat het bestuurswerk Nico zwaar viel, was het de bedoeling dat Álvaro en ik dat op den duur op ons zouden nemen. In een gesprek dat wij als pastoresteam in maart daarover hadden met de bisschop, bleek dat er vanuit het bisdom bezwaren werden gemaakt tegen de manier waarop ons regiobestuur functioneerde. Dat bracht een ontwikkeling op gang die uiteindelijk leidde tot het vertrek van het hele bestuur. In het bericht hieronder leest u hier meer over. Álvaro en ik zijn inmiddels benoemd tot nieuwe bestuursleden, samen met Cees Backer, een man uit Velsen-Noord. Dit is een situatie die wij zo kort mogelijk willen laten duren. Daarom zijn wij op zoek naar mensen die een bestuurstaak in onze regio op zich willen nemen. Dan komt de verantwoordelijkheid voor het bestuurswerk weer te liggen waar ze thuishoort: bij de pastores en parochianen samen. * * * Mededeling regio De Waterkant Beste parochianen van de parochies in regio De Waterkant, De afgelopen jaren heeft het regiobestuur, in goed overleg met de parochieraden, hard gewerkt om de belangen van de parochianen zo goed mogelijk te behartigen. Gedurende die jaren zijn daarbij verschillen van inzicht met het bisdom aan het licht gekomen, die onoverbrugbaar bleken te zijn. Dit heeft ertoe geleid dat de bisschop van Haarlem-Amsterdam, Mgr. J.W.M. Hendriks, besloten heeft met ingang van 15 juni jl. een deel van het bestuur van regio De Waterkant te ontslaan. Het gaat om de vertegenwoordigers van de verschillende parochies die tevens actief waren als voorzitters van de parochieraden. De functie binnen de parochieraad blijven zij houden.  Het dagelijks bestuur van de regio mocht aanblijven om lopende zaken af te handelen tot een nieuw bestuur aantreedt. Vanwege de verschillen van inzicht, gecombineerd met het eenzijdig inperken van bevoegdheden door het bisdom hebben ook de leden van het dagelijks bestuur zich genoodzaakt gevoeld hun ontslag in te dienen. Het pastoresteam betreurt deze gang van zaken. In de afgelopen jaren is er een uitstekende samenwerking geweest tussen pastoresteam en het bestuur. Er wordt door het pastoresteam niet getwijfeld aan de integriteit en inzet van de leden van het voormalige regiobestuur.  Het pastoresteam is Sjaak de Koning, Gre Ooijevaar, Win Bijman, Tony Slaman, Jos van Straalen, Els van der Hulst, Sjaak Koopman, Adri Wever, Jan Wijnker, Adrie Vlaar en José van Leerdam zeer dankbaar voor de wijze waarop zij, tezamen met hen, de regio hebben ontwikkeld, bestuurd en vormgegeven.  Nieuwe benoemingen De pastoorstaak zal gezamenlijk en solidair (in solidum) uitgeoefend worden door de priesters van de regio. Álvaro Rodríguez Luque is benoemd tot pastoor-moderator van de regio, voorzitter van het bestuur en coördinator van de pastorale zorg. Bert Glorie is benoemd tot pastoor in solidum, vicevoorzitter en begeleider van het samenwerkingsproces van de parochies. Nico Knol is benoemd tot pastoor in solidum, en blijft pastorale taken vervullen in de hele regio. De pastorale zorg in de parochies wordt gedragen door bovengenoemde priesters samen met pastoraal werkster Anne-Marie van Straaten. Tevens is Dhr. Cees Backer uit Velsen-Noord benoemd tot secretaris-penningmeester ad interim. Momenteel zijn Bert en Álvaro op zoek naar mensen uit onze eigen parochies die bereid zijn om een nieuw bestuur in de regio te vormen.  Wij rekenen op uw gebed in deze tijd. Met uw steun en de inzet van de vele vrijwilligers in onze parochies hopen wij dat onze geloofsgemeenschappen een teken van licht en hoop in deze streek kunnen blijven.  Met vriendelijke groet, De voormalige leden van het dagelijks bestuur en het pastoresteam van regio De Waterkant