De dag dat mijn lichtje branden mag
Bij de winterfeesten draait het altijd om warmte en licht. Natuurlijk, want dat hebben we nodig. We kunnen niet zonder!
Denk maar aan de troost die de lichtjes en de kaarsen bieden bij de viering van Allerzielen.
In de kerk hadden we een mooie viering, waarbij we vijfentwintig overledenen met een persoonlijk in memoriam hebben herdacht. Het is goed om bij onze dierbare overledenen stil te staan, maar we kunnen de dood daarmee geen halt toeroepen.
In de afgelopen weken zijn er in Obdam weer meerdere mensen overleden, waaronder ook mensen die veel te jong gestorven zijn.
In de kerk hebben we de indrukwekkende uitvaart meegemaakt van Lidian Groot-Vriend, die op 54-jarige leeftijd overleed. Haar lichtje doofde hier op aarde veel te snel. We mogen hopen dat ze nu is opgenomen in het hemelse licht. Een kaarsje opsteken, een lichtje voor haar branden, dat kunnen we gelukkig nog doen om aan haar te blijven denken. Hoe dan ook blijven we het licht en de warmte zoeken in deze wintertijd.
Met Sint Maarten stond de kerk weer open voor de kinderen met hun lampionnetjes. Het is ieder jaar weer een vrolijke, levendige toestand. Natuurlijk wordt het verhaal weer verteld en gespeeld van Sint Maarten die zijn mantel deelt met een bedelaar.
En zaterdag komt Sinterklaas alweer in het land…
Wat was ook alweer de dag dat mijn lichtje branden mag? Volgens mij mag dat de hele winter wel.