“Ik heb jullie lief en als je eens de weg alleen zult moeten gaan,
zul je mij met een glimlach en met een ‘Welkom thuis’
bij de toegangspoort zien staan”.
Met deze regels eindigde een gedicht dat Mieke zelf geschreven had. Zo stond ze dus in het leven: niet bang voor de dood, onbevangen en met een diep geloof.
Mieke Veldman werd geboren op 8 februari 1954 en groeide op in ’t Veld, waar haar vader koster was. Het katholieke geloof kreeg ze dus met de paplepel ingegeven. De man met wie ze trouwde, de Obdammer Siem Koning, kwam uit een vergelijkbare katholieke familie. Toch waren er verschillen: Mieke was enig kind, Siem kwam uit een groot gezin. En de moeder van Mieke kwam niet uit West-Friesland, maar uit Scheveningen. Mieke en Siem woonden aan de Obdammerdijk, in het ouderlijk huis van Siem.
Ze kregen twee dochters: Katelein en Evelien. In 2005 overleed Siem, veel te jong. Maar het leven ging door: de schoonzoons Fred en Richard kwamen de familie versterken. In beide gezinnen werden twee dochters geboren, bij Evelien kwam daar nog een zoon bij, kleinkinderen waarop Mieke trots was. En zij waren ook trots op hun oma. Dat bleek uit de woorden die kleindochter Liz sprak bij de uitvaartmis.
Via het spel Landleven op Internet, kreeg Mieke in 2011 mailcontact met Auke van der Tuuk, een man uit Emmer Compascuum. Het intensieve mailverkeer leidde ertoe dat Mieke en Auke elkaar wel eens wilden ontmoeten en dus kwam Auke naar de Obdammerdijk. Hij is er niet meer weggegaan. Mieke en Auke trouwden en hebben samen nog mooie jaren gehad.
Maar het blijft een feit dat ook Mieke te jong uit het leven werd weggerukt. In november bleek dat zij leed aan uitgezaaide leverkanker. Er was niets meer aan te doen. De tijd om zich op de dood voor te bereiden was dus kort, niet alleen voor Mieke zelf, maar ook voor de mensen om haar heen. Op vrijdag 27 december mocht ik haar de ziekenzalving toedienen, een dag later overleed zij. Op 3 januari hebben we afscheid van Mieke genomen in de Sint Victorkerk, waarna we haar hebben begraven bij haar eerste echtgenoot Siem. Met open vizier heeft Mieke zowel het leven als de dood omarmd. Mieke, rust zacht.
Pastor Bert Glorie
