Op donderdag 4 mei, toen bij ons de vlaggen halfstok hingen, overleed Gert-Jan (Gerrit) de Boer op zijn geliefde eiland Bonaire. Hij was pas 59 jaar. Gert-Jan is geboren aan de Dorpsstraat 172, in een groot gezin. Hij leerde Ellen de Vries kennen, een meisje uit Heerhugowaard. Een paar jaar na hun huwelijk zijn ze gaan wonen in het ouderlijk huis van Gert-Jan en na achttien jaar trokken ze in hun mooie woning aan de Hellemastraat. Ze waren bijna veertig jaar getrouwd en werden gezegend met drie kinderen; Ramona, Paulien en Luc en drie mooie kleinzoons. Het geluk was compleet.
Gerrit was een echte familieman, hij was dol op zijn gezin en hield erg van gezelligheid en veel mensen om zich heen. De deur stond altijd open, het bier stond altijd koud en zijn bulderende lach werkte aanstekelijk.
Helaas werd Gert-Jan ziek. Eind vorig jaar kreeg hij slecht nieuws uit het ziekenhuis, hij bleek kanker te hebben. Gert-Jan was strijdvaardig. Hij hield hoop en bleef vasthouden aan het leven. Hij ging niet bij de pakken neerzitten.
Vanwege het veertigjarig huwelijk van Gert-Jan en Ellen in augustus dit jaar, wilden ze met hun hele gezin op reis. En dus werd de vakantie naar Bonaire gepland; het eiland waar dochter Paulien en kleinkind Zoon wonen. Het begon met een heerlijke week, waarin ze enorm hebben genoten van elkaar, het prachtige eiland en het mooie weer.
Maar helaas, alles werd anders na die eerste fijne week. Gert-Jan kreeg het erg benauwd en kwam in het ziekenhuis terecht. Op 4 mei moest hij het leven onverwachts loslaten.
Ruim een week later hingen de vlaggen in de Hellemastraat weer halfstok. Gert-Jan werd thuisgebracht in een heel mooie kist die zijn zoon Luc zelf gemaakt heeft, samen met vriend Hidde.
In de afscheidsdienst op 16 mei, werden herinneringen gedeeld aan de leuke, lieve en gezellige man die Gert-Jan was. Zijn kinderen, vrienden en familie vertelden over hem, over alle mooie vakanties en de vele concerten die ze samen bezocht hadden. En zijn werkgever Jack, van Loonbedrijf van Diepen, waar hij ruim 30 jaar werkte, noemde Gert-Jan een trouwe en betrokken werknemer. De kraan van Gert-Jan was bij de ingang van de kerk geplaatst met een vlag halfstok en zijn klompen aan de cabine. Zo mooi.
Gert-Jan zei altijd: ‘we hebben het allejezus op de rit’.
Gerrit, wat is het jammer dat jouw rit nu al geëindigd is.
Hanneke Ocheda-Stoetzer
