Toen we zaterdag bij mam om een koppie waren, vertelde ze dat ze zo’n drukke en gezellige week voor de boeg had: gastvrouw in de pastorie, keezen in de Brink, klaverjassen met vriendinnen en uit eten bij de Horstenburg.
Maar die dinsdagavond 14 maart werd alles anders..
Mam is 78 jaar geleden als vierde van negen kinderen van Trien Munster en Siem Sneekes geboren aan de Obdammerdijk. Het was een echt tuindersgezin, mam vertelde altijd dat ze na school mee moest helpen op het land. In 1966 kreeg ze verkering met Arie Vriend, twee jaar later kochten ze het huis aan de Dorpstraat en trouwden ze. Wij zijn er alle drie geboren en hebben een prachtige jeugd gehad. Alles kon, alles mocht, als het maar knap ging! Vriendinnen mochten altijd blijven logeren.
De koffiepot stond altijd aan. Ome Dirk Munster kwam elke dag, maar ook Piet de groenteboer, Lex de bakker en ome Siem. Als wij uit school kwamen was er altijd koffievolk. Echt een ‘huisje van loop aan’. Tijdens de kermis na de eerste deun, had ze de warme prak klaar en alle vrienden konden mee-eten, knoertgezellig vond ze dit.
Oma zijn was haar op het lijf geschreven, wat heeft ze genoten van de kleinkinderen. Altijd konden we een beroep op haar doen, de kleinkinderen waren dan ook stapelgek op haar. Mam was ook vaak bij de kerk te vinden, niet zozeer vanwege het geloof, maar meer voor het sociale aspect en de gezelligheid. Na het overlijden van pap in 2015, had mam best moeite om haar draai weer te vinden, maar gelukkig was daar tante Tiny, samen fietsten ze heel West-Friesland door. Mam voorop op de fiets en tante Tiny er achteraan met de booster, wat genoten ze hier van. Maar ook klaverjassen en keezen, samen sporten bij Leef, ze werden echte maatjes.
We gaan mam ontzettend missen, maar het is een mooie gedachte dat pap en mam nu weer samen zijn!
Carolien, Lidian en Mariska