Op zaterdag 23 oktober, nog geen drie weken na zijn broer Herman, overleed Nico Neefjes op 82-jarige leeftijd. Nico, een markante, charismatische man, een Obdammer in hart en nieren. Hij heeft geen makkelijke jeugd gehad, met het verlies van zijn vader en twee zusjes op jonge leeftijd. Moeder moest alle zeilen bijzetten.
Nico had interesse in het timmervak en kon aan de slag bij Mulder. Een sociale werkgever die zag hoe moeilijk het gezin van moeder Neefjes, het had. Nico kreeg dan ook het royale salaris van 25 gulden.
Toen hij 18 jaar was, kreeg hij verkering met Lucia van Duin. Hun huwelijk werd gezegend met drie dochters en een zoon. Nico werkte bij verschillende aannemers totdat hij bij Heddes terecht kwam. Kees Heddes zag wel dat het timmervak niet echt zijn passie was, Nico was veel meer een man van het woord. Kees stimuleerde hem om te gaan werken voor de bond, met verschillende studies tot gevolg.
Tot aan de VUT heeft Nico gewerkt bij de FNV-bond en daarna allerlei nevenfuncties gedaan; hij was lid van diverse ledenraden, was voorzitter van het Parochiekoor en hij werd buitengewoon ambtenaar bij de gemeente. Hij heeft zijn kinderen en kleinkinderen getrouwd, ongetwijfeld met een prachtige speech. Want Nico was niet een man van weinig woorden, hij was welbespraakt, diplomatiek, beetje eigenwijs zo nu en dan, maar vriendelijk en recht door zee.
Nico was een geweldige vader, die altijd klaar stond voor zijn kinderen. En hij was een fantastische opa; verguld met zijn kleinkinderen, en zijn drie achterkleinkinderen.
In april van dit jaar werd Nico ziek. Het was het begin van een onzekere tijd. Hij kwam in het ziekenhuis en later in het verzorgingshuis in Lutjebroek. Toch redde hij het om bij de Eerste Communie van zijn jongste kleinzoon te zijn. Maar het bleef niet goed gaan, er kwam een terugval, er kwamen lichtpuntjes en toch weer bange dagen.
En toen was het stil. Nico heeft het leven los moeten laten. In liefde en dankbaarheid heeft zijn gezin hem moeten laten gaan. Na de uitvaart in de kerk, waarbij ‘zijn’ Parochiekoor zong, is Nico naar zijn laatste rustplaats op natuurbegraafplaats Geestmerloo gebracht.
Hij ruste in vrede.
Hanneke Ocheda-Stoetzer
