Piet Wester is op 24 april 2021 overleden; hij werd 91 jaar. Hij groeide op in een groot Obdams gezin en maakte de harde oorlogsjaren mee. Hij trouwde ‘op het dorp’ met Riet en ze werden verblijd met vijf kinderen. In de loop van de jaren is daar een schare klein- en achterkleinkinderen bijgekomen. Piet was een harde werker en startte uiteindelijk een betonfabriek. Riet werkte net zo hard mee. Dagelijks was het een gaan en komen van personeel en vrachtverkeer. Het plezier van het opbouwen van de fabriek, het harde werken, de vele contacten die zij daarmee opdeden en ook de armoede in de beginjaren hebben hem gemaakt tot de man die hij was: trots, eerlijk, veel humor, maar ook veeleisend en niet altijd even makkelijk in de omgang. Hij hield niet van officieel gedoe en in de belangstelling staan; gezelligheid was belangrijker. Voetbal was zijn grote hobby: met verve speelde hij jarenlang als rechtsbuiten in het veteranenteam van Victoria.
Het overlijden van Riet was een enorme slag voor het gezin. Piet heeft een aantal jaren nodig gehad om hier overheen te komen. Gesteund door zijn kinderen pakte hij gaandeweg de draad weer op en op latere leeftijd is hij bevriend geworden met Truus.
Toen het bedrijf naar Harlingen verhuisde kon Piet het wat rustiger aan doen. Het was de aard van het beestje dat hij betrokken bleef en geregeld zijn ritjes naar Friesland bleef maken. Vele keren hebben zijn kleinkinderen meegereden op de vrachtwagen en ze beleefden altijd wel wat met opa. De kleinkinderen hebben in de afscheidsviering mooie herinneringen opgehaald aan hun bijzondere opa, met wie je altijd veel plezier kon hebben.
De laatste jaren ging Piet zijn gezondheid achteruit en vorig jaar kwam uit dat zijn ziekte niet meer goed behandeld kon worden. Maar al te graag ging hij weer naar huis en heeft hij nog een mooi jaar gehad. Zijn plek was hier op de Dorpsstraat 162 in zijn Obdam, hier was hij heel tevreden, hier wilde hij niet weg, ook niet naarmate hij zwakker en zieker werd. Zoals hij ook aangaf bij één van de verpleegsters: “Hier ligt een echt Obdammertje!”
De kinderen hebben zijn laatste wens kunnen vervullen: tot het eind thuis op zijn plek, tot het eind op zijn stek.
We zullen met een glimlach terugdenken aan Piet. Hij is nu verenigd met zijn Riet.
Peter van Diepen
