Ieder jaar zijn er wel een paar mensen die mij ‘gezegende Kerstdagen’ toewensen. Dat zijn vrijwel altijd Protestanten. Die zijn dat zo gewend, en wat voor bezwaar zou je daar nou tegen kunnen inbrengen… Zouden de Kerstdagen niet gezegend mogen zijn? Ja, natuurlijk wel! Bijna alles kan toch gezegend worden? Ik herinner me de laatste avonden in Lourdes waarop altijd de devotionalia gezegend worden die de deelnemers voor zich op tafel hebben verzameld… Toen ik pastoraal werker was, nodigde ik een priester of een diaken uit om dat voor ons te doen. Nu mag ik die taak zelf verrichten. Het heeft iets ontroerends. Bij de beeldjes en andere souvenirs die de mensen gekocht hebben, hebben zij altijd gevoelens voor degenen aan wie ze ze willen geven. De zegen die erover uitgesproken wordt, bevestigt de verbinding tussen de gever, de ontvanger en God. Zo gaat dat met een zegen. We stellen ons menselijk handelen in het licht van God. We beseffen dat we zelf vaak onbeholpen zijn in ons doen en laten. Het is niet altijd zoals het zou moeten zijn. Maar met de zegen van God wordt het al gauw een stuk beter. We staan er in elk geval niet meer alleen voor. We mogen erop vertrouwen dat er ondanks onze tekortkomingen iets goeds mag ontstaan. In dat kader is het begrijpelijk dat Paus Franciscus enkele weken geleden heeft toegestaan zegen af te smeken over de relatie tussen mensen van hetzelfde geslacht. Stellen die de zegen willen ontvangen, staan open voor God, zegt de Paus en zo is het ook. Zelf heb ik al een keer de zegen gegeven aan een stel waarvan de vrouw gescheiden was en de man weduwnaar. Het was een kleine intieme plechtigheid waarbij hun kinderen met hun partners aanwezig waren. De man en de vrouw hadden samen om de zegen gevraagd en ik vond dat ik dat niet kon weigeren. Allebei hadden ze een aantal moeilijke jaren achter de rug. Ze waren dankbaar en blij dat ze elkaar gevonden hadden en deze nieuwe liefde mochten beleven. Ik weet zeker dat deze twee mensen open stonden voor God. Toch zal ik u niet snel ‘gezegende Kerstdagen’ toewensen. Dat klinkt als het uit mijn mond komt wat geforceerd. Ik ben nu eenmaal Katholiek. Een zalig Kerstfeest, daar heb ik diepere gevoelens bij en de bedoeling is hetzelfde. Ook hiermee wensen we elkaar toe dat de komst van Christus ons tot zegen mag zijn. Over een klein jaar wens ik u dan ook weer graag een zalig Kerstfeest. Maar op dit moment wil ik iedereen bedanken voor de vele kaarten, mailtjes en appjes die ik met Kerstmis mocht ontvangen. En voor u allen vraag ik Gods zegen over 2024.
Pastor Bert Glorie