Met medewerking van de Jachthoornblazersgroep ‘t Wildrijk is er in onze St.Victorkerk een prachtige eucharistieviering gehouden, met het treffende thema; ‘Geraakt door God’ .
Pastor Bert en pastor Nico gingen samen voor.
Tijdens de viering heeft pastor Nico de hartjes uitgereikt aan de ouders en kinderen die hij de afgelopen jaren heeft gedoopt. Een mooie afsluiting van een periode, want vanaf nu mag pastor Bert het sacrament van de doop toedienen.
Aan het einde van de viering werden de Hubertusbroodjes gezegend. Een klein wit bolletje gevuld met anijszaadjes. Deze broodjes bieden bescherming tegen ‘ziekte en kwade invloeden’.
Ook de meegebrachte dieren kregen de zegening.
Sint Hubertus is de beschermheilige van de jacht, hieronder de legende.
Het leven lachte Hubertus toe tot die ene gebeurtenis op de dag van Goede Vrijdag, de sterfdag van Jezus. Hij was met zijn vrienden op jacht. Hoog te paard, met de jachthoorn op zijn rug, reed hij voor hen uit. De honden waren al diep het bos ingetrokken. Zwijgend volgden de jagers hun spoor en speurden tussen de bomen naar wild dat zich daar kon verschuilen. Plotseling hoorden ze in de verte hondengeblaf. Ze gaven hun paarden de sporen en haasten zich in de richting die de honden aangaven. Daar- ver voor hun uit- zagen ze een hert wegvluchten. Ze volgden het dier lange tijd tot het op een open plek in het bos bleef staan. Met opgeheven hoofd keek het recht in de ogen van Hubertus. De jagers spanden hun bogen voor het beslissende schot. ‘Niet schieten!’ riep Hubertus naar zijn vrienden. Hij zag dat het gewei van het hert begon te stralen en hoe er middenin een lichtend kruis verscheen dat zijn ogen verblindde. Hij versteende van angst. Op dat moment klonk er een stem die zei: ‘Hubertus, hoe lang nog laat je je leiden door de hartstocht die het levensgeluk van jezelf en anderen in de weg staat? Als je je niet tot de Heer keert, zul je naar de hel gaan.’
Hubertus komt van zijn paard, knielt neer en vraagt wat hij moet doen. ‘Ga naar mijn dienaar Lambertus en doe wat hij u zegt,’ is het antwoord. Bij het zien van het kruis en het horen van de stem, herinnert hij zich ook dat een hert een deel van Gods schepping is, die onderhouden en bewaard moet worden. Hij keert zich af van de jacht en vervoegt zich bij Lambertus, de bisschop van Maastricht, wiens opvolger hij later zal worden.
