Als blinde weet ik soms niet goed of ik tegen iemand kan gaan praten. Is hij met iets anders bezig? Kijkt hij naar iemand anders? Kortom: ben ik wel een beeld? Zou ik nu iets kunnen zeggen?
Ook als mijn gesprekspartner een tijdje stil is, vraag ik me soms af: is zijn aandacht verslapt of is hij afgeleid door iets anders? Het gevolg is dat ik me ook maar stil houd en wacht totdat hij laat merken dat zijn aandacht nog steeds bij ons gesprek is. Ben ik wel in beeld? Afgelopen donderdag hoefde ik me dat niet af te vragen. Een cameraman, een geluidsman en een documentairemaker vervoegden zich bij de pastorie om mij een hele dag te filmen en vragen te stellen. Natuurlijk wist ik dat ze zouden komen en ik had dus allerlei activiteiten gepland die me voor hen interessant leken.
Het begon met de kapelviering, waarin ik voor deze gelegenheid zelf voorging. Daarna wat werken achter de computer en vervolgens ging ik voor het eerst in de kerk oefenen met het liturgisch vaatwerk. Ik had pastor Nico Knol opgetrommeld om mij uit te leggen wat er tijdens een mis allemaal gedaan wordt bij het altaar.
De koster van die dag had het één en ander voor ons klaargezet: een kelk, een pateen met hosties, nog een pateen, ampullen met water en wijn en de nodige doekjes.
Ik weet globaal wel wat een priester bij het altaar doet, maar stap voor stap alle handelingen doornemen met de bijbehorende gebaren, dat had ik nog nooit gedaan.Het was voor pastor Nico en voor mij een bijzondere ervaring. We voelden ons allebei geraakt door het mysterie dat de Eucharistie voor ons is en waar ik nu voor het eerst zo dichtbij mocht komen.
Af en toe vergaten we helemaal dat we gefilmd werden, zo gingen we op in wat we aan het doen waren. Tegen half één liep ik naar De Horstenburgh om daar de warme maaltijd te gebruiken. Ook dat moest worden gefilmd.
Na nog wat shoots in de pastorie en een indruk van de Stille Aanbidding waren we toe aan het laatste onderdeel: hardlopen. Samen met mijn hardloopmaat rende ik het Hofland op en neer, waarbij de auto met de camera soms vóór ons reed en dan weer naast ons of achter ons. Er lag een beetje sneeuw, dus de opnames zijn ongetwijfeld mooi geworden.
Zo was ik de hele dag in beeld, maar dit was nog maar het begin. Documentairemaker Olaf Koelewijn wil mijn weg naar het priesterschap in beeld brengen.
Hij zal dus nog wel vaker naar Obdam komen om, samen met een cameraman en een geluidsman, opnames te maken van mij en van onze Sint Victorkerk.
