Begin mei kwam Jacques Neefjes hier met een klein zonnebloemplantje. Al eerder hadden we het over zonnebloemen gehad, naar aanleiding van een gedicht dat hij geschreven had.
Nu wilde hij mij dit plantje geven zodat ik zelf kon ervaren hoe groot zo’n zonnebloem wel kon worden. Jacques heeft niets teveel gezegd.
Onze Tuinkabouters hebben het plantje vlakbij mijn achterdeur geplant, zodat ik gemakkelijk kon bijhouden hoe hij groeide. Inmiddels is hij zo hoog geworden dat ik er niet meer bij kan. Ik ben op een stoel gaan staan om de drie bloemen te kunnen voelen die erin zitten, maar ook toen kon ik daar amper bij. Ongelofelijk hoeveel kracht de natuur heeft om binnen een paar maanden uit een klein plantje zo’n grote stam met bladeren en bloemen tevoorschijn te laten komen!
Dank aan de Tuinkabouters en aan Jacques Neefjes, wiens gedicht u hieronder kunt lezen.
Ik wens u een zonnige zomer en een gezellige kermis.
Ode aan de zonnebloem
Ik heb iets met zonnebloemen
Dat begint al met de naam
Twee heel positieve zaken
Komen in dat woord tesaam
Een Italiaan zegt: Gira sole
“volg de zon en draai mee”
En mocht je wat droef gestemd zijn
Brengt dat je op een goed idee
En als je de groei gaat volgen:
Ze wordt hoog in korte duur
Dan kun je wel even stilstaan
Bij het wonder der natuur
Zo is de zonnebloem symbool van
Optimisme en levenskracht
En de bloem is altijd vrolijk
Het is of ze naar je lacht
Zijtakken, het lijken armen
Heeft een ras, da’s Kong F1
En als je daar lang bij stilstaat
Slaat ze die armen om je heen
Och, dat laatste is fantasie toch,
Hou het hoofd een beetje koel!
Maar de gedachten van een omhelzing
Geeft je een goed gevoel
En zo de balans opmakend
Van dit bloemrijke gedicht
Optimisme, positief en….
Van het donker naar het licht.
Als we dat de mensen brengen
Die we ontmoeten op ons pad
Dan is dat een goede boodschap
In de zonnebloem gevat
