Ondernemend, vooruitstrevend, stoer en sterk en een harde werker, dat zijn de eerste woorden die in dochter Liesbeth opkomen als zij haar moeder mag typeren.
Bets Zuurbier werd geboren in Spanbroek in een boeren-, muzikale familie en was zelf ook muzikaal en speelde piano. In de jaren vijftig had ze al een brommertje en daarna als een van de eerste vrouwen in de omgeving een eigen auto, Een Mini. Haar eerste vakantie was naar Egypte waar ze een piramide heeft beklommen en op het bovenste puntje heeft gestaan. Ze speelde handbal op het hoogste niveau en zelfs in het Nederlandse team. Sterke armen had ze. Die had ze gekregen van het koeien melken.
Totdat ze op vijfendertigjarige leeftijd met Joop Dekker trouwde, was ze kraamverzorgster van beroep. Door haar huwelijk met Joop raakte ze gebonden aan zijn bollenbedrijf. Maar op vakantie gaan met de kinderen, dat kon evengoed.
Op latere leeftijd leerde Bets bridgen. Daarbij bleef ze de fanatieke sportvrouw die ze altijd was geweest, maar dat was maar één kant van haar. Ze bleef ook een deugniet die risico’s durfde nemen en hield van spontane acties. Zo werd ze een stoere oma die door haar kleinkinderen graag werd uitgedaagd. Gastvrij en zorgzaam was ze ook. Bets zorgde er altijd voor dat er wat te genieten viel, voor haarzelf, maar nog meer voor haar kinderen en kleinkinderen. Pittig dat jullie er waren, zei ze als ze weggingen. Dan bleef ze ze uitzwaaien, totdat ze uit het zicht verdwenen waren.
Toen Joop nog leefde ging het met de gezondheid van Bets al bergafwaarts. Samen hebben ze nog gewoond in Avondlicht in Hoorn. Na Joops overlijden, nu zo’n anderhalf jaar geleden, kon Bets gelukkig terecht in de Horstenburgh, dichtbij haar kinderen. Daar is ze op 6 mei overleden. Deze ondernemende, stoere, sportieve vrouw was ook een gelovige vrouw. Daarom hebben we haar ‘uitgezwaaid’ vanuit de Sint Victorkerk. Dat deden we op zaterdag 10 mei, waarna in kleine kring de crematie heeft plaatsgevonden. Moge zij opgenomen worden in het eeuwige licht van God!
Pastor Bert Glorie
