‘Huil niet omdat ik er niet meer ben
maar glimlach omdat ik er was.
Ik heb een mooi leven gehad.’
Deze tekst moest op de rouwkaart komen van Adrie Bakker. Dat had hij zelf zo bepaald. Ook had hij al twee keer een brief geschreven waarin hij de belangrijkste gebeurtenissen uit zijn leven had opgesomd en zijn familie en vrienden voor hun bijdragen aan zijn mooie leven had bedankt.
Adrie was op het ergste voorbereid. Al jarenlang hield hij er rekening mee dat hij plotseling zou kunnen overlijden. Dat gebeurde in zijn eigen huis aan de IJvelandssloot in alle rust op donderdag 28 november 2024.
Adrie was samen met zijn tweelingzus Leny geboren op 30 september 1959. Ze waren het zesde en zevende kind in de rij. Na de BLO-school in Spanbroek en de ITO in Hoorn kon Adrie bij Mulder aan de slag. Daar heeft hij met veel plezier gewerkt. Menig gebouw in Obdam en omgeving staat op een fundering die door Adrie is gestort. Adrie was een enthousiast (zaal)voetballer en biljarter. Ook was hij scheidsrechter bij Victoria O en Apollo. Nauwgezet volgde hij alle wedstrijden van AZ. Adrie hoorde bij een hechte groep vrienden, die elkaar van het voetbal kenden, de Muppets. Bij zijn afscheidsdienst in de Sint Victorkerk waren het dan ook niet alleen familieleden die een woordje deden, ook de Muppets en de biljartvrienden lieten van zich horen.
Adrie was een bijzondere en geliefde man. Hij hield van de gezelligheid en was heel sociaal. Graag organiseerde hij ieder jaar de Tour de France competitie en de laatste jaren ook de voetbalpoule van Victoria O. Ook nam hij het voorzitterschap op zich van de vereniging van eigenaren van het gebouw waar hij woonde. De laatste tien jaar leefde Adrie met een nieuwe nier, geschonken door zijn zus Tiny. Daar was hij haar erg dankbaar voor. Deze jaren beschouwde hij als blessuretijd. Maar nu heeft voor hem dan toch het laatste fluitsignaal geklonken…
Adrie, rust zacht!
Pastor Bert Glorie
